მოდგინება, ვითარცა ამაგი და ჭირნახული.
Ⴀმალი – ანაზდად შიმშილით მიბნედა.
Ⴀმალი – ზურგით ტჳრთის მზიდავი მუშა.
Ⴀმანათი – ბერძულად საწინდარი // რუსულად მზევალი // ქართულად ანაბარი, ე.ი. ნივთი მიბარებული ან გაგზავნილი ვისთანმე.
Ⴀმაო – ცუდი, უქმი, ბედითი.
Ⴀმაოდ – ცუდად.
Ⴀმაოდ – მორწმუნე ცუდმორწმუნე, გარდამეტებით მჩემებელი ღვთის მსახურებისა, ანუ რეგუნულად დამჯერებელი სიცრუვისა.
Ⴀმაოება – დაუდგრომელობა, უხანობა საწუთროსი.
Ⴀმაოხრებელი – {ნახე Ⴀღოხრება}.
Ⴀმარად – მისს ნებაზედ, ანუ მისის იმედით, ვითარ დაშთომილი ღვთის ამარად, შენს ამარად.
Ⴀმართვა – (ავმართავ) აღმართება, მაღლა აწევა და დადგენა საჩინოდ.
Ⴀმარტა – ეშმის ქუა.
Ⴀმაღლება – (აღვამაღლებ, ავმაღლდები) მაღლა აწევა, ანუ ასლვა // დღესასწაული შემდგომად პასექისა მეორმოცესა დღესა მოსახსენებელად ხორცითა ზეცად Ⴕრისტესისა.
Ⴀმბა – ნახე Ⴀბბა.
Ⴀმბავი – იხილე ჰამბავი; ამბარი, ამბრა სუნნელი, იხილე Ⴠამბარი.
Ⴀმბარი – საფქვილე ზანდუკი, ანუ სახლი, ბეღელი პურის შესანახავი.
Ⴀმბარდარი, ამბარდანი – მუჯირი, მნე საამბარდნოსი.
Ⴀმბარჩა – ფარღული, მანიაკი.
Ⴀმბიონი, ამბონი – მაღალი ადგილი საკურთხევლის წინ გინა სამქადაგებელო და საფსალმუნე (Ⴀღსავალთან ნახე).
Ⴀმბორი – სულიერი მოკითხუა და შემთხვევა.
Ⴀმბორება – (ვუამბორებ, ვეამბორები, ამბორს ვუყოფ) მიახლებით შემთხვევა.
Ⴀმბოხი – დაუწმენდელი მაჭარი (ნახე Ⴖვინოსთან) // შფოთი, არეულობა, ამბოხება.
Ⴀმება, დაამება – (ვაამებ, დავაამებ) სიამოვნების მიცემა // (მიამების) მხიარულების მიღება // სატკივრის დაამება, მოკლება.
Ⴀმეთჳსტო – თუალი პატიოსანი მიისფრო (ნახე Ⴑპეკალი).
Ⴀმიანტოს – კლდის ქუა ესოდენ ლბილი, რომელ დაისთვის
