გლეჯა კბილით.
Ⴂამოხსნა (გამოვხსნი) დახვანჯულის გამოგება // (გამოვიხსნი) ტყვეობიდამ განთავისუფლება.
Ⴂამოხურვება – (გამოვახურვებ) გახურვება ან გარდახალისება მეტალლთა.
Ⴂამჟღავნება – (გავამჟღავნებ) გამხილება, გამოაშკარება, (ნახე Ⴋჟღავნება) // (გავუმჟღავნებ) მითხრობა ბავთისა.
Ⴂამრავლება – გახშირება (ნახე განმრავლება).
Ⴂამტყუნება – (გავამტყუნებ) მტყუვარად გამოჩენა.
Ⴂამჩენი – დამბადებელი, შემოქმედი.
Ⴂამცემელი – (ნახე Ⴂანმცემელი), გამცემი, უხვი.
Ⴂამძლე – მაგარი, არა მსწრაფლ გასაცვეთი ან წასახდენი.
Ⴂამჭჳრვალი – რასაცა საშუალ განვლის სინათლე, ვითარ ჭიქა, ბროლი და მისთანანი.
Ⴂამჭრიახი – თავიანი, საქმიანი, დაუცადებელი საქმეში.
Ⴂამხდარი – შექმნილი, გაკეთებული (ნახე Ⴂახდომა) // დამჭლევებული, ხორცდაცვივნული.
Ⴂამხელა, გამხილება – (გავამხელ, გავამხილებ) გააშკარება, გამჟღავნება.
Ⴂან – თანდებული ნათესავობითსა და მოქმედებითსა ბრუნვასა თანა ხმარებული, ხოლო ზმნათა თანა ზედდადებულად // გან იხმარება ზმნისზედათა თანაცა ადგილობითთა, ვითარ: ერთგან, ორგან, ათგან, ზოგგან, სხვაგან, ყოველგან და სხ.
Ⴂანა? – ზმნისზედა კითხჳთი.
Ⴂანაბვა – (გავინაბვი) ჩაჯდომა და უზრავად გება ჟამრავდენმე შიშისაგან.
Ⴂანავალი – სკორე.
Ⴂანათლება – (განვანათლებ) ნათლის მოფენა.
Ⴂანათხოვრება – (გავანათხოვრებ) ნათხოვრის თხოვება.
Ⴂანაპირება – (გავინაპირებ), განკიდურება, განშორება (ნახე Ⴂანკიდურება).
Ⴂანასკვა – (გავნასკუავ) გამონასკვა, ნასკვის შეკურა.
Ⴂანაღა, განაღამცა – ეგრეთ დიაღამც.
Ⴂანაჩენი – წერილით განსამართლებული საქმე, ნახე Ⴜერილთან).
Ⴂანახლება – (განვაახლებ) დაძველებულის გაკეთება, ახლად შექმნა.
Ⴂანბანვა –
