გაშლა შეგრაგნილისა.
Ⴂანგრძობა – (განვაგრძობ) გაგრძელება საქმისა ანუ სიტყჳსა.
Ⴂანგური – ოთხფერხთ გაცვივნული ბალანი (Ⴇმასთან ნახე).
Ⴂანდგომა – (განვსდგები, განვუდგები) უკუდგომა ანუ ღალატი,.
Ⴂანდგომილი – უკუმდგარი, უარის მყოფელი ანუ მგმობელი.
Ⴂანდევნა – (განვსდევნი) განძება, გაგდება.
Ⴂანდიდება – (განვადიდებ) შესხმა, შემკობა ქებით, დიდებით.
Ⴂანდობა – (გავენდობი) ხვაშიადის მითხრობა.
Ⴂანებიერება —
Ⴂანვითარება – სწავლაში გამოვლა,, განვითარებული, სწავლაში გამოვლილი.
Ⴂანვლა – (განვვლი) წარვლა, თანა წარსლვა, თანაწარხდომა.
Ⴂანვლთობა – (განვევლთი) განდგომა, გაყრა, განლთოლვა.
Ⴂანვრდომა – (განვვარდები) განხვება, განდგომა.
Ⴂანვრცელება
Ⴂანვრცობა – (განვავრცობ) განფართოება.
Ⴂანზავება – (განვაზავებ) აღზავება, აღრევა ნოტიოთა ზომიერად.
Ⴂანზოგება – (განვაზოგებ) ზოგის მოკლება, განახევრება.
Ⴂანზომა – (განვზომ, -მავ) ზომის ცნობა.
Ⴂანზრახვა – (განვიზრახავ) წინააღრჩევა, მინდომება // გონების დაღრმობა განსჯასა შინა, ფიქრობა // რჩევა, ჰაზრი, ჰაზრის დადება ან მიცემა.
Ⴂაზრდა – (განვზრდი) გაზდა, აღზრდა ჩჩვილთა.
Ⴂანზრქელება – (განზრქნების) გამსხვილება, განფიცხება.
Ⴂანთესვა – (განვსთეს) განბნევა.
Ⴂანთიად – გათენებისას.
Ⴂანთიადი – დილის მოახლება, გათენება, გარიჟრაჟი (ნახე Ⴃილა).
Ⴂანთჳსებული – განსაკუთრებული, გაცალკევებული, განკუთნვილი.
Ⴂანთქმა – (განვსთქუამ, განვითქმი) ხმის დაგდება ან დავარდნა, ამბვის გამოსლვა.
Ⴂანთქმული – სახელოვანი, ქებული.
Ⴂანთხევა – (განვსთხევ) განგდება, განძება, გალალვა.
Ⴂანი – თანდებული ესე მოეკიდების ნათესავობითსა ბრუნვასა
