of underlying studies of sufficient quality available”.
5
Fragment jest kompilacją uwag, które padły podczas spotkania roboczego, zajmującego się tematem skutecznej metodologii pomiarów rozmiarów marnowania żywności, podczas konferencji unijnej platformy REFRESH, 18 maja 2017 roku w Berlinie.
6
Formułowanie pytania ma ogromne znaczenie. Skonstruowanie go w sposób, który zakłada, że marnotrawstwo nie jest czymś incydentalnym, ale naturalną konsekwencją kupowania, przechowywania i przygotowywania w domu jedzenia, tak jak zrobiła to doktor Joanna Wrońska w pracy doktorskiej Straty i marnotrawstwo żywności w miejskich gospodarstwach domowych w Polsce, sprawiło, że poziom deklaracji urósł do osiemdziesięciu procent! Pytanie, które uruchamia pamięć oraz wyciera poczucie winy, brzmi: „Jak generalnie może określić pan/pani swoje gospodarstwo domowe pod względem strat i marnowania żywności?”. Wśród odpowiedzi do wyboru pojawiła się też: „Nie marnuję w ogóle”.
7
Średnie rozmiary domowego marnotrawstwa badane za pomocą sondaży: 600 gramów tygodniowo; poprzez analizowanie składu worka ze śmieciami: 1000 gramów tygodniowo; poprzez zapisywanie w dzienniczku: 1100 gramów tygodniowo. Wybór metodologii wpływał też na percepcję ilości jednorazowo wyrzucanego jedzenia. Okazało się, że respondenci, którzy na bieżąco zapisywali to, co wyrzucają, notowali porcje o wadze od 14 gramów do ponad 7 kilogramów. Gdy trzeba to było odtworzyć z pamięci, porcje się cudownie skurczyły. Największa zarejestrowana miała trochę ponad 4 kilogramy.
8
Chodzi o Cele Zrównoważonego Rozwoju (Sustainable Development Goals), które dotyczą piętnastu lat między 2015 a 2030 rokiem i zostały przyjęte we wrześniu 2015 roku przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych. Jest ich siedemnaście. Cel numer 12 to przestawienie gospodarki na taką, która będzie produkować i konsumować w zrównoważony sposób, także ograniczając ilość zmarnowanej żywności. Postulaty zostały przyjęte przez Komisję Europejską, która wezwała państwa członkowskie do ograniczenia marnotrawstwa oraz monitorowania ilości odpadów spożywczych. Każdy z krajów UE ma regularnie dostarczać sprawozdania na ten temat. Polska już w 2021 roku.
