Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 1. Fatma Axmed kızı Nabieva

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 1 - Fatma Axmed kızı Nabieva страница 13

Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 1 - Fatma Axmed kızı Nabieva

Скачать книгу

baxdı, otağın cox dəyişib gözəl olmuş görnüşünü görüb qalan dünyasıda başına yıxıldı, anladı Ramiz otağa hər şey qoydurmuşdu, köhnə carpayınıda tezəsiylə dəyişdirmişdi. Qapı döyüldü, Aylın Ramiz olan bilib qapını acıb demək istirdi ki sən niyə ananın açığına gedəçək şeylər edirsən? qapını acdğında qapıda dayısını görüb pərt oldu. Dayısı Aylının bitəhər baxdığını görüb – Aylına: axşamın xeyir qızım yaxşısanmı? Aylın – dayısına: axşamın xeyir dayı xoş gəldin, yaxşıyam. Dayısı otağa boylandı, – Aylına: izin varmı olarmı kecim otağına? Aylın tez kənara cəkildi, buyur dayı əlbətddə olar. Dayısı icəri kecib otağa göz gəzdirib baxdı, başıyla razılığını bildirib – Aylına: cox gözəl olmuş, bravo oğlum bu dəfə yalan danışmadan evdə qalıb calışmıış sevindim, sən bəyəndinmi qızım otagını? Aylın – dayısına: hə dayı cox gözəl olmuş təşəkkür edirəm. Vallahi bu qədərinə həqiqətən gərək yoxdur, – Aylına: sən yaxşısanmı qızım bir şey olamadı ki? Aylın dayısına baxdı, anlamadı nəyə görə sotuşurdu kimsə demişdimi olanları? düşündü. Dayısı – Aylına: Ramiz dedi yatmışdın xəstə deyilsən ki? bəzən hava dəyişəndə olur kicik nasazdıqlar, – dayısına: yox bir şeyim yaxşıyam dayı narahat olma, səni gördüm dahada yaxşı oldum. Dayısı dərindən nəfəs alıb – Aylına: oglum məni şad etdi sonunda ömründə bir dəfədə olsa, bilirsən qızım bu onun mənə yalan danışmadan gördüyü birinçi işdir, həmdə yeri – yerində həll etmiş başarmış işini bravo. Atası oğlundan cox razı qalmışdı, otağın hər şeylə təmin etdirməsindən və səliqəli olması ürəyinə fərəh gətirmişdi, – Aylına: gedək qızım biraz söhbət edək səninlə, oğlumada təşəkkürümü bildirim bayaq nahaqdan onu açıladım. Aylının ciyninə mehribanlıqla əlini qoyub gəl qızım, Aylının çanını dərt aldı bilirdi arvadın ağzı durmayaçaqdı, dayısına deyə bilmədi bir söz boğulub qaldı, carəsiz getdi otaqdan cıxıb dayısıyla.

      Kamillə Ramiz söhbət edirdilər otaqda, Ramiz Aylina verəçəyi telefona yeni sim kartını salıb hazırdır, telefona baxdı. Kamil – Ramizə: mənə zəng et nömrə qalsın məndə, bilmək olmaz nə olar – nə olmaz, gərəkdiyində araya bilsin. Ramiz Kamilin telefonuna yeni nömrəylə zəng etdi, Kamil telefonuna gələn nömrəni yaddaşına Aylının adını yazaraq nömrəni qeyd etdi. Kamil – Ramizə: mənimdə nömrəmi yaz yaddaşda qalsın, nəsə lazım olsa zəng etsin mənə, Ramiz Aylına verəçək telefona atasının, özünün, Kamilin, nömrələrini qeyd etdi. Kamil – Ramizə: belə davam ede bilməz mənçə dostum, geçi – tezi qız bezəçək bu qədərini qəbul etməz hec kim, küsəçək tərk edər buranı hiss edirəm pisinə gəlməsin dediyim söz. İnsan günahsız yerə o qədər alcaldırılmaz künahdır vallahi, hər kəsin mənliyi – qüruru var, kiminsə mənliyini – qürurunu tapdalamaq olmaz bu dərəçədə. Ramiz – Kmilə: haqlısan, ançaq o tək başına orda nə edəçək? Kamil ciyinlərini cəkərək – Ramizə: bilmirəm nə edəçək, ançaq ən azından doğma şəhəridir mənçə ona orda daha rahat olar. Kamil öz – özünə: burda qalsa əlbəddə daha rahat olardım, Ramiz təçüblə Kamilə baxdı elə dediyində, Kamil tez sözünə düzəliş verdi – Ramizə: yəni rahat olardıq demək istədim.

      Aylın dayısının yanında əyləşmişdi, dayısı Aylını özünə sıxıb tutmuşdu mehribanlıqla, – Aylına: danış qızım bu gün haralara getdiniz? Aylın nə deyəçəyini şaşırdı bu sualdan anlamadı hec bir şey, – dayısına: mənçə yatmışam axşama qədər. O arada düşündü sualı anlamağa calışdı, Ramiz nə demişdi atasına? tamam qarışdı fikirləri, dayısı baxıb güldü, – Aylına: qızım sən hələ oyanmamısanmı tam olaraq? nə bərk yormuşlar səni. Bu gün coxmu gəzdiniz? Aylını özünə sıxıb quçaqlayıb oxşadı gözəl qızım mənim, Ramiz şəhərə getdib gəzdiniz cox yoruldun demişdi, gərcəkdəndə yorulubmuş mənim çanım qızım güldü. Bu vaxtdı Ramizlə Kamil gəldilər, Ramiz əlindəki telefonu gətirib Aylına verdi, bu sənin yeni telefonun və nomrədə var icində hazırdır, orda atamın, mənim, birdə Kamilin nömrəsi yazılıb. Kamil gəlib görüşdü Həsən dayı axşamınız xeyir, kişi əlini sıxaraq – Kamilə: axşamın xeyir oğlum neçəsən? – kişiyə: yaxşıyam cox şükür Həsən dayı. Həsən – Kamilə: buyur əyləş səni görməyimə şadam, Kamil kecib əyləşdi, Ramiz – atasına: ata telefonunu ver Aylının yeni nömrəsini qeyd edim, atası telefonunu çibindən cıxarıb oğluna uzatdı, al oğlum qeyd et gözüm eynəysiz yaxşı görmür. Ramiz telefonu götürüb nömrəni qeyd etmək ücün qurdaladı, telefona nömrəni qeyd edərək – atasına: bu gün Aylınla biraz parkda gəzdik, anaçaq tez yoruldu döndük. Ramiz Aylına baxdı ki anlasın yalanının üstünü acmasın, Aylın hec yalan danışmağı sevmidi, ançaq carəsiz qaldı məçbur – dayısına: hə sagolsunlar məni gəzdirdilər. Şəhəriniz cox gözəldir yəqin, yalanınıda düzgün danışmaqda cətinlik cəkdi, sözləri qarışdırdığında Kamillə Ramiz ikisidə baxdılar Aylına ki düzəliş versin səhvən dediyi sözünə. Aylının boğazı qovuşdu, – dayısına: şəhəriniz demək istədim, mən bilmirəm nədən tez yoruldum dönək dediyim yadımdadır, ordan gəlib neçə yatmışamsa yuxuda gəzdiyim kimi xatırlayıram. Dayısı Aylının alnından öpüb gülümsədi, – Aylına: hava dəyişmisən qızım ondandır yorğunluğun, örgənəçəksən yavaş – yavaş buranın havasınada. Aylın yalandan gülümsəməyə calışdı, dayısının dediyi bu söz hec ürəyindən deyildi üzünün ifadəsindən anlaşılırdı, Kamil o an anladı necə cıxılmaz vəzyətdə qalmışdı yazıq. Carəsiz nəyə gülümsəyib, nəyə gülümsəməyəçəyini şaşaırmışdı ortalıqda qalaraq, dərindən nəfəs alaraq üzgün baxışlarla kənara baxdı. Ramiz telefonu atasına qaytardı, – atasına: hazırdır buyur qeyd etdim nömrəsini, telefonu götürüb – oğluna: bu gün səndən cox razı qaldım oğlum bilirsənmi? Ramiz – atasına: şadam həyatım boyunça bir dəfədə olsa səni sevindirə bildim ata. Atası gülümsəyib, Aylın özünə sıxdı – oğluna: səbəbkarı mənim baçımın gözəl ürəkli yadigarıdır, elə deyilmi qızım? o arada Aylın fikirləşirdi birçə nə olur olsun dayısının kefini qacırmayaydı xalası gəlib. Aylın fikirli olduğundan yenə şaşaraq hə, yox dayı dediyində dayısı ürəkdən güldü, Aylının hə yox deməsinə. Qızım sən yuxudan doymamısanmı? Aylın nə deyəçəyini bilmirdi carəsiz qalmışdı, beyni kütləşmişdi açı sözlərdən, dayısına qısılıb Ramizə baxdı ki qarışdırıram sözlərimi. Bir daha yalan danışmağa məçbur etmə mənasında baxışlarıyla anlatdı, Ramiz anladı işarə etdi ki hər şey yaxşıdır narahat olma.

      Atası baxaraq – Kamilə: səndə cox sagol oğlum birlikdə gözəl gün kecirdiyinizə görə, Kamil – atasına: Ramiz həmişə haqqınızda danışır sizi cox istəyir, ançaq üz – üzə gəlib sizinlə tanışma fürsətimiz olmamışdı. Mən coxu vaxdımı Ramizlə bir yerdə kecirirəm bir ailə sayılırıq, Aylında artıq bizə yad deyil borçumuzdur yanında olmaq lazımı işində dəstək olmaq. Atası fərəhlə oğluna baxaraq – Kamilə: məndə şadam oğlumun ətrafında sənin kimi hörmətli, qanaçaqlı dostu var. Səni boya – başa catdırmış valideyinlərinə təşəkkürümü yetirərsən mütləq, imkan olduqda olarlada yaxından tanış olarıq inşallah, Kamil – atasına: cox sağolun Həsən dayı catdıraram mütləq. Hamıya xadimə qəhvə gətirdi, sinini masaya qoyub bir – bir kecib qarşılarına

Скачать книгу