Kamilə: bax indidən qabağıma söz qaytarir gördünmü oglum? haqlı olduğum sübut olundumu? al sənə Həsən bravo, bu vaxtdı paltarını dəyişib dayısı gəldi. Aylının ayaq üstə arvadıyla üz -üzə dayndığını görüb – Aylına: sən hələ burdasanmı qızım? kec yuxarı otagına üstünü dəyiş yol yorğunuyuq, cantalarını qaldırmağa Kamil yardım etsin. Otağına cantalarını qoy gəl bura gözləyirəm, Aylın – dayısına: xalamla salamlaşırdıq dayı, arxada dayanmış – Kamilə: cantalarımı mən apararam otağıma zəhmət cəkmə, cox sağol bura qədər əziyyət verdik sənə. Kamil – Aylina: nə zəhmətidir? mən apararam sən buyur kec, Aylin bilmirdi ki hansı otaqdı ona ayrılan və hara getməli idi? birinçi dəfə idi bu evdə olduğu. Sənubər – Kamilə: oğlum onun otağı Ramizin otağının yanındakıdır, sənə bir daha zəhmət olsada apar göstər xanıma hazırlatmışam otağını. Kamıl – Aylına: bu tərəfə buyurun, qarşıdan özü getdi ki ardınça Aylın gəlsin evi tanımadan cəkindiyi üzündən bəlli idi, Kamil Ramizin yanına gəlib – gedirdi tanıyırdı hansı otağı işarə edirdi arvad. Aylında kefsiz – yorğun bicarə ardınça getdi Kamilin, deyilən otağın qarşısına catıb cantaları yerə qoydu qapını acdı, cantaları götürüb otağa girdi – Aylına: bu da sənin otağın demək istəyirdi, sözü ağzında yarımcıq qaldı pərt oldu. Cantaları yerə qoyub baxdı otağa, Aylında gəldi ardınça dayandı yanında, otaqda bir yataq carpayısı vardı və paltarlarını asmaq ücün hecnə yox idi. Birdə balaça masa və sandalya vardı, Kamil öz – ozünə: anlamadım bu nə deməkdir? Aylın baxıb anladı arvad nəyə görə hecnə qoymamışdır otaqda, hec şaşırmadı buna. Kamil ətrafa baxıb – Aylına: paltarını hara asacaqsan bəs? Aylın kecib əyləşdi carpayıda yorğun idi cox, – Kamilə: narahat olamayın siz. Hər şeyə görə təşəkkür edirəm sizədə zəhmət oldu, Kamilin fikri hələdə otağın boş olmağında idi – Aylına: nə zəhməti? xoşdur deyərdim ançaq təssüflər olsun deyə baçarmıram, Sənubərin səsi gəldi – Aylına: bəyəndinmi otağını? Aylın ayağa qalxdı. Qapının acıq olduğundan gəldiyini duymamışdılar, Aylın özünü sındırmadan – arvada: hə cox sağolun bəyəndim, Sənubər göz – qaşını oynadaraq təhtidlə danışdı. Anlamadım bəyənməmək fikrində vardimı? Aylın yavaş səslə – arvada: yox hər şey cox gözəl olmuş, cox sağol zəhmət olmuş sizədə, Kamil nə deyəçəyini bilmirdi. Aylının cıxılmaz vəzyətdə qaldığına cox üzülürdü, Sənubər yenədə təhtidlə danışmağa başladı – Aylınla: qulaq as mənə diqqətə, mənimlə danışdıqda səsini uçaltmadan danış. Yan tərəfdəki oğlumun otağıdır, səs etmirsən anladınmı? oğlum geç oyanır yuxudan, onu narahat edəçək bir şey etmirsən buralarda səs edərək, duydunmu məni? beləçədə əlini – qolunu sallayaraq boş durmaq yoxdur burda. Ev işlərində xadimələrə kömək edəçəksən, anladınmı dediklərimi? Aylın yavaş səslə – arvada: anladım xala, dərindən nəfəs alıb kənara baxıb düşündü, dayısına hardan bu ilan uçah olmuşdur. Kamil daha dözə bilmədı arvadın qızı acılamasına, – arvada: mən gedim Sənubər xala, arvad o saniyədə zəhər daman dilini dəyişərək şirin – şirin – Kamilə: hara gedirsən oğlum? dayan sənə qəşəng cay hazırladım. Aylın baxıb düşünürdü, «insanlar bir anda neçə yüz sifət – dil dəyişə bilirlər?» Kamil – arvada: başqa vaxtda qalsın cox təşəkkür edirəm Sənubər xala. Sənubərdə Kamillə cıxdı otaqdan, – Kamilə: gəl oğlum görürsənmi mənim başıma gələnləri? deyinə – deyinə arvad otaqdan cıxdı, Kamildə ardınça otaqdan cıxarkən dönüb baxdığında bi ixtiyar ürəyi sızladı. Aylın elə peşman görünürdü ki sözlə ifadəsi qeyri mümkün idi, arvad gözlədi Kamil cıxan kimi otağın qapisni bərkdən cırpdı açıqla, Aylın dərindən nəfəs alaraq carpayıya əyləşdi. Əlləri ilə başını tutub öz – özünə: mən niyə gəldim bura? Allahım sən mənə səbir ver, dərdinin üstünə dərt gəlirdi düşündükçə, arvadın belə kobut rəfdarı dahada gününü qara edəçəkdi bunu yaxşı bilirdi.
Sənubər Aylının ardınça deyinə – deyinə gəldi, – Kimilə: oğlum mən indi sənə qəşəng bir cay hazırlayım getmə, Kamil kefsiz idi Aylını belə sifətlə qarşılamasından – arvada: Sənubər xala mən gedim işə catmalıyam başqa vaxt icərik. Həsən gəldi – Kamilə: işinmi var oğlum? Kamil – dayısına: yeni iş üzərində calışmalıyam atam məni gözləyir getməliyəm. Həsən – Kamilə: o zaman söz ver ki başqa günü gələçəksən vaxt tapıb, səninlə oturub yaxından tanış olarıq danışdıqmı? görnüşündən hiss olunur mədəni ailədə böyümüsən. Mən xoşlayıram sənin kimi hörmət sevən uşaqları, Kamil yaxınlaşıb əl tutub sağollaşdı – dayısına: söz verirəm sizində evdə olduğunuz bir günü gələrəm oturarıq Həsən dayı, mənədə cox xoş oldu sizinlə tanışmağım. Kamil – arvada: sağolun Sənubər xala getdi, arvad Kamilin ardınça baxıb öz – özünə: bax əvvəlindən tərbiyə almış uşaq bilinir, əri – arvadına: nə demək istəyirsən? oğlunun tərbiyəsi ilə məşğul olan sənsən mən deyiləm. Əlbətddə indi başqalarının uşaqlarına baxıb həsrət aparaçaqsan, oğlun demişgən oğlun hardadır? kecib divanda əyləşdi baxdı arvadına sual dolu baxışla, sən bilməmiş olmassan harda olduğunu elə deyilmi? arvad – ərinə: evində otursaydın – maraqlansaydın bilərdin hardadir oğlun. Sən gedib başqalarının dərdini cək öz evladını unudub, sonrada məndən soruş hardadır deyə, əri əsəbəşdi – arvadına: bəsdir dedim sənə yum ağzını, oğlanın yanında demədim indi isə qulaqlarını ac məni yaxşı dinlə. O qız bundan sonra bu evin evladıdır, axlına sox bunu birdəfəlik təkrarlamğa məçbur qoyma məni, sən qəbul etsəndə – etməsəndə o qız burda qalaçaq anladınmı? anladın mənçədə. Catan kimi sənin qıza etdiyin dır – dırını duymadım sanma, o ağzına yiyəlik etdə bir daha qulaqlarım duymasın açı sözlərini, oğlunlada axşam eve gəldiyimdə cox çiddi danışaçam. Bundan sonra qacış yoxdur nə sənə, nədə oğluna anladınmı? sən boş buraxıb qudurtmusan onu bu qədər. Sən pozursan onun tərbiyəsini uşaqdır toxunma deyərək, zəng gədi ev telefonuna arvad tez gedib telefona çavab verdi, alo salam Rəşid sənsənmi? biraz qulaq asıb, bəli gəlib evədədir tamam catdıraram sağol. Əsəblə telefonu yerinə qoyub gəldi ərinin qarşısında dayandı, Rəşid səni soruşdu iş yerində önəmli imzalanası dokumentlər var dedi, neçə günlərdi evdən çıxdığın iş yerindən səni axtarırlar – soruşurlar, sən məndən oğlunu soruşunça işinlə evində oturub maraqlanardın. Əri ayağa qalxdı, əsəblə – arvadına: sənin dilindən zəhər yağır zəhər, biraz o dilinə sahib cıxsan yaxşı olar mərəfətsiz, əsəblə getdi Aylının otağına.
Qapıya catıb qapını döydü, Aylın gəlib qapını acdığında dayısını görüb icərini görməsin əsəbləşməsin deyə qapının ortasında dayandı. Dayısı – Aylına: yatırdınmı qızım? Aylın yalandan gözünü ovdu, yuxuya getmişdim yol yorğunuqdandır yəqin, bağışla qızım oyatdım səni – dayısına: eybi yox dayı narahat olma sən. Qızım məni iş yerindən cagırdılar getməliyəm indi işə, işdən döndüyümdə səninlə söhbət edərik danışdıqmı? nə lazım olsa mənə zəng et, yada Məliyə de. Mənim arvadımın dili cox zəhərlidir ona fikir vermə, danışdıqmı? – dayısına: danışdıq dayı, ürəyın məndə qalmasın rahat get işine uğurlar olsun. Dayısı üzündən öpüb – Aylına: axşama görüşərik qızım getdi, Aylın dərindən nəfəs alıb öz –
