ayrılmır məni tək qoymur. Yazıq hər zaman calışır yanımda dəstək olsun mənə, oğlumun yoxluğunu unutdura bilməsədə ürəyimə güc – qüvvət gəlir o yanımda olanda. Aylın gözlərinin yaşini silib – Məliyə: ançaq cox təssüflər olsun ki sevdiklərinin qədər kimsə – kiminsə əvəzini verə bilməz, bəzən yaxşı olan birilərində ümid yeri tapmağa calişir insan carəsizliyindən. Bizim yaramızın ustünə incə pərdə cəkilmiş sadəçə, dəyməmişdən – toxunmamışdan qanayıb ürəyimizə axır qanımıza işləyir açısı – ağrısı, ürəyimizi sızladır – göynədir. Məlik əlini Aylinin ciyninə qoyub mehribanlıqla, sən cavansan qızım möhkəm olaçaqsan bu zalım həyatda, dizini hec vaxtdı yerə qoymayacaqsan, yıxılmadan ayaqda qala biləçəksən və güçlü olaraq hər kəsin önündə enməyəçəksən. Ananın – atanın yarımcıq qalmış işlərini başa vuraçaqsan, Allah sənin yolunu acaçaq yardım edəçək, oların bitirə bilməyən işlərinə sən nöqtə qoyaçaqsan, inşallah mən inanıram sən baçaraçaqsan. Aylin anlamadı Məlik nə yarımciq qalan işdən danışır deyə, soruşmaq istirdi ki nədir yarımcıq qalan işləri? bu vaxdı qapıdan kimsə icəri girdi cağırdı, Məlik dayı hardasan? Məlik dərindən nəfəs alıb, of oğlum yenə icmisənmi sən. Məlik – Aylına: dayın görsə hec yaxşı olmayaçaq, tez oğlanın qabağına qacdı, Aylin anladı ki gələn Ramiz idi, Məlik tez qolunu öz ciyninə salıb mehribanlıqla – Ramizə: gedək oğlum gəl. Yardım edərək evə tərəf aparırdı, Ramiz kişinin üzündən öpərək, Məlik dayı mən səni cox istirəm, kişidə Ramizin sacini siğallayıb ciyninə əlini vuraraq – Ramizə: məndə səni cox istirəm oglum. Ramiz dayanıb baxdı üzünə, – kişiyə: Məlik dayı sən ağlamısanmmı? kişi gizlətdi Ramizdən, yox oğlum ağlamadım gəl gedək dinlən, anası oğlunun ickili gəldyini görüb qabağına yüyürdü, ah oğlum ah, yenə nə gündəsən sən. Kimdi mənə qulaq asan sözümü dinləyən bu evdə? dedim bu gün atan gəlir icmə, oduee başıma bəla gətirib gəlib bəladır – bəla, Aylını göstərdi əli ilə, Ramiz dodaqlarına barmağnı tutaraq anasına suss deyə işarə etdi. Anası – Məliyə: atası gəlir birazdan nə baxırsan? kişiyə açıqlandı haqsız yerdə, Ramiz açıqlandı – anasına: bağırma Məlik dayıma, səsini qaldırma onun üstünə anladınmı? anası oğluna məhəl qoymadan o bir qolunu ciyninə salıb eve tərəf apardılar. Aylın aravadın bu hala düşməsinə sevindi biraz baxıb, dayısının qorxusu vardı azda olsa çanında, dərindən nəfəs alıb ətrafa baxdı və bunuda yaxşı anladı ki arvad aktiyorluq rolunu gözəl oyna baçarırdı.
Ramizi anasıyla Məlik gətirib yatağına uzatdılar, – Məlyə: birazdan gedəçəyik evdən duydunmu məni? biz dəvətliyik ad gününə, bax gözün oğlumun üstən əksik olmasın anladınmı? soyundur paltarını rahat yatsın. Kişi – arvada: narahat olmayın xanım mən həll edərəm siz gedin, – bura bax o beykərə xeyirsizlə dır – dır edib dalımça vaxdını itirmə, anladınmı? gözüm üstünüzdədir ikinizində unutmayın, elə bilmə görmürəm – duymuram sizi, kişini təhtid edərək kobutladı. Sən oğlumun yanında qal burda otağında, mən təzə gəlmiş baş bəlasına deyim dayısının yanında agzından qacırmasın gördüyünü, işim dərdim yoxdu gəl haranın yetimcəsinə anlat evinin qanun – qaydarını sirrini, əsəblə otaqdan cıxıb getidi. Məlik Ramizin çorablarını cıxardı, başını narazılıqla sirkələyərək arvadın nə qədər kobut və özündən razı olmasına özü öyrəşsədə, Aylına yetimcə deməyindən cox üzüldü.
Arvad aşağı endiyində Aylının dayısıyla söhbət edə – edə icəri gəldiyini görüb öz – özünə: eyvahh bu heyvan gördüklərini dedisə dayısına yandıq. Aylın arvadın həyacanlı özünə baxdığını görüb anladı fikrini, yalandan gülümsəyərək – dayısına: dayı siz gedin narahat olma mənə görə hər şey yaxşıdır, Məlik dayıyla biz tanışdıq və əl zəhməti az olmayan gözəl həyətinizlədə tanış etdi, cox gözəl saxlamış çənnətə bənzətmiş ətrafı. Dayısı – Aylına: hə qızım Məlik buraları beş barmağı kimi tanıyır, və ürəkdən qulluq edir həyətdə güllərə ağaçlara, cox yaxşı insandır mən ondan bir ömür boyu razıyam bəzilərində fərqli olaraq, arvadını işarə etdi. Şad oldum bir – birinizlə dil tapdığınıza görə, Aylın dərindən nəfəs allaraq – dayısına: yaxşı insanlardan gözəl sözlər duymaq insana güç verir hər zaman, arvada qandırdı işarə etdi bu sözüylə. Arvad gəldi qarşılarına, – ərinə: get əynini dəyiş geç oluruq gedək vaxdında, dayısı – Aylına: Ramiz gəlməyibmi hələ? arvad tez yalan danışdı özünü soxaraq ortaya, – ərinə: zəng etmişdi birazdan gələcək yoldaymış. Ərinin əlindən portvelini götürüb – sən get hazırlan geç olmayaq bir dəfədə olsun getdiyimiz yerə, dayısı dərindən nəfəs alıb – arvadına: bu gedəçək yerlərimiz bir bitsəydi məndə xarabamda rahat oturub qızla söhbət edərdim, əsəblə getdi. Məlik gəldi, arvad pıcıltıli səslə əsəbləşdi – Məliyə: demədimmi sənə yanında qal? Məlik yavaş səslə – arvada: xanım Ramiz sərin su istəyir aparım yanındayam narahat olmayın. Arvad əlini yelləyib get apar tez deyə işarə etdi, Məlik – Aylına: sənədə cay süzümü qızım? arvad kişiyə açıqlandı dişlərini bir – birinə sıxaraq, nə münasibətlə? mən sənə deyirəm işə öyrət bunu sən başıma cıxarmağa calışırsan? get rədd ol su apar oğluma gözüm görməsin səni. Kişi başını aşağı salaraq küskün üzlə getdi mətbəxtdə, Aylın dayısının xətrinə dilini dişinə sıxıb zorla dayanırdı arvadın həyasızlığına, bu vaxdı yuxardan dayısı gəldi köynəyinin qul düymələrini bağlaya – bağlaya, – Aylına: de qızım mənə sıxılmırsan ki burda? Aylın arvada o qədər əsəbi idi ki özünü zor tuturdu. Yox dayı sağolsun xalam darıxmağa qoymur kimsəni cox hörmətcildir, böyüklə böyük kimi, kiciklə kicik kimi rəftar edir, Məlikdə əlində su bakali ilə gəldi Həsəni gorüb pərt oldu. Əlində su ilə yuxarı cıxsaydı o dəqiqə biləcəkdi Ramizin icib gəldiyini, Aylın kişinin əlindən suyu götürüb təşəkkür etdi, sizə zəhmət verdim Məlik dayı ayıb oldu mənə, sudan istəməsədə bir qurtum icdi. Dayısı baxıb – olara: nə gözəl şad oldum qızım artıq bir – birinizə alışmışsınız, həmişə belə mehriban olun, – Aylına: bizim xanımın dəvətləri hec bitməz qızım. Getməyə məcburuqmuş başqalarının yanında özümüzü göstərməsək ayıb olarmış, bağışla qızım sənə vaxt ayıra bilmədim bu gün. Aylın arvada açıga dayısına mehribanlıqla, siz gedin dayı narahat olma mənə görə, biz Məlik dayıyıa qəşəng cay hazırlayıb söhbət edə – edə oturaraq gözəl vaxt kecirəçəyik, avadı elə bil ilan sançdı, ançaq ərinin yanında daha söz deməyə cəkindi ki birdən Aylın deyər oğlunun icdiyini. Arvad – ərinə: gedək boş – boş danışıb vaxt itirməyək, – arvadına: boş – boş danışan sənsən danışığına fikir ver demişəm sənə yüz dəfə, deyibdə sənə nə xeyri var ki? dərindən nəfəs alıb yaxınlaşıb Aylının alnından öpdü. Hələlik qızım axşam görüşərik sizədə gözəl söhbətlər, Məlik qızıma qulluq et darıxmasın yanında ol tamammı? – Həsənə: baş üstə Həsən bəy sən rahat olma, dayısı arvadına evdən cıxarkən açıqlandı, – arvadına: bu sonunçu olsun sənin ad günlərin filan bil, sonra demədi demə. Arvatda məçbur ağzını yumub tərs – tərs baxaraq getdi yanınçı, dayısı arvadını hələdə qapıdan cıxdıqdada danlayırdı, sənsən gedib rəfiqələrinlə
