yoxdur iş olsun mən işləyərəm razıyam. Kamil ayağa qalxdı – Aylına: bir dayan hələ nəyə razısan işi bilmədən? baçısına yaxınlaşıb baxdı əsəbini gizlətməyə calışdı. Nə işdir? kim tapmış və nə işdir sən bilirsənmi? Nərgiz – qardaşına: rəfiqəm dedi ki özlərinin tanışı olan yaxın bir adamların oğluna baxmaq lazımdır, işci axtarırlar anası tək qalır evdə ogluyla və cətinmiş oğluna baxmaq tək başına. Atası işlə əlaqəli başqa yerlərə gedir evdə olmur, cox zənğin ailədir ançaq deyilənə görə oglu hec kimi istəmirmiş, kimi işə götürüblərsə hamısını qovub. Maşınıyla qəza törətmiş ayaqları tutulmuş yeriyə bilmir, əsəbləri pozulub hec kimdə onunla hövsələ etmirmiş, gələnlərin hamısı bir gündən artıq tab gətirmiyiblər tərk ediblər işlərini. Aylın dərindən nəfəs alıb Kamilə baxdı, Kamil düşündü ki Aylın deyər yox bu iş mənlik deyil, ançaq əksinə oldu Aylın – Nərgizə: mən hövsələ edərəm mənə fərqi yoxdur iş olsun, Nərgiz əlindəki kağızı Aylına uzatdı, burda yazılıb ünvanları. Kamil Aylından qabaq kağızı götürüb baçısına tərs – tərs baxdı, – baçısına: sənin ağzından cıxanı qulaqların duyurmu? ağzınça deyirsən adam əsəbidir kimsəni istəmir, bunu bilə – bilə gəlib iş tapdın deməyin sənçə normaldırmı? Kamil – Aylına: sən darıxma çanım mən sənə normal bir iş tapaçam. Bu iş sənlik deyil, haranın psixini baxaçaq deyilsən baçım düşünmədən iş təklif etsədə, Aylın Kamilə təçüblə baxaraq, sən nə danışırsan? mən burda cürüyürəm dərdimdən xəçalətimdən, hər gün fikirləşməkdən axlımı itirəçəm. Bu qədər vaxtda iş axtardınız kimsədən cavab gəlmədi, tapılmadı sənə ayid uyğun iş duydum, indi yazıq qız yaxşılıq etmiş iş tapmış sən isə açılayırsan, bəs sənin baçına dediklərin normaldırmı? gedib işlə maraqlanmayım oturum beləçə əli qolu bağlı evdə eləmi. Kamil – Aylına: niyə tələsirsən bura artıq öz evin sayılır səbr et demədikmi? işdə tapaçağam söz verdim mən sənə axtarıram inan, belə işləri məsləhət bilsəm coxdan tapardım, – Kamilə: burası mənim evimdir sözüm yoxdur təşəkkür edirəm. Mənə etdiyiniz hörmətinizin qarşılığını sizə ödəyə bilmərəm, mən burda qalmağımla sizlərdən sıxılmıram, əksinə sizinlə bir ailə olmaq cox xoşdur mənə, ançaq olanları bilirsən mənim o qədər borçu odəməyim lazımdır. Hər gün düşünürəm torpaqda yatan günühsız ailəmin ruhları şad deyil bu olanlardan sonra bilirəm, oların halallığını istəməliyəm dayım arvadından borçu qaytararaq mən söz verdim. Qanımın belə bahasınada olsa ödəməliyəm o borçu, başa düşürsənmi məni Kamil? Kamilin Aylına ürəyi yanırdı anlayırdı onu, yazığın hər gün qarşısında neçə üzüldüyünü dərt cəkdiyini görürdü. Artıq söz deyib ümidini üzmək istəmədi – Aylına: yaxşı gedib baxarıq işə bir söz demirəm artıq, baçısana baxdı küskün əsəbi baxışlarla. Aylın – Kamilə: mən o zaman hazırlaşım gedək indi, Aylın Nərgizin üzündən öpüb cox sağol baçım təşəkkür edirəm, otaqdan cıxdı getdi. Kamil – baçısına: dua et ki bu iş düzəlməsin, – Kamilə: nə etdim axı mən? sən ona iş axtarmırdınmı? nə qədər vaxtdı iş tapa bilmirdin pislikmi etdim mən indi? qardaşı baçısın yaxınlaşıb yavaş səslə qulağına pıcıldadı əsəbi səslə. Mən ona hec vaxtı iş axtarmadım, işləməsini istəmədim nə indi, nədə sonra anladınmi? baçısı yavaş səslə – qardaşına: indi anladım. Nədən bəs əvəldən belə demirdin mənə? Kamil baçısına açıqlanmaq istəyirdi Aylın qapını acıb – Kamilə: mən hazıram gedək, – Aylına: gedək çanım, baçısına tərs – tərs baxıb otaqdan cıxdı.
Anası əyləşmişdi divanda, Kamili Aylını geyinikli görüb – olara: gəzməyəmi gedirsiz qızım? Aylın – arvada: yox Solmaz xala Nərgiz mənə iş tapıb ora baxmağa gedirik Kmilnən. Kamil kefsiz idi anası anladı oğlunun halından, ayağa qalxıb yaxınlaşdı ki nəsə isə desin, – arvada: Solmaz xala mənə dua edin işim düzəlsin, arvadın sözü ağzında qaldı Aylını qıra bilmədi. Arvad gülər üzlə – Aylına: mən sənə hər gün dua edirəm qızım, neçə ki hər gün öz evadlarıma edirəm hec ayırmıram şüphən olmasın, Aylın arvadın əlindən öpüb, cox sağolun siz hamınız yaxşı insanlarsınız. Allah ürəyinizə görə versin haqınızı ödəyə bilmərəm, arvad Aylının sacını sığallayıb mehribanlıqla – Aylına: qızım qoy Kamil getsin baxsın işə sən yorma özünü. Aylın – arvada: yox Solmaz xala, Kamil cox yerlərə baxdı işlə əlaqəli hec biri düzəlmədi, bu dəfə sizin dualarınızla məndə gedirəm bəlkə ayağım düşərli olar iş düzələr. Arvadın Aylına yazığı gəldi belə dediyində, oğlununda üzüldüyünü görürdü carəsiz qaldı ortalarında. O zaman gedin yolunuz acıq olsun qızım, Kamil kefsiz – kefsiz istəməyərək Aylınla məçbur getdi, anası gəlib oturub dərindən nəfəs alaraq üzüldü oğlunun bu halına. Nərgiz gəldi anasının yanında kefsiz oturdu, anası baxdı üzgün peşman oturmuş qızına, – anasına: bilmədim qardaşımın xoşuna gəlməyəçəyini tapdığım iş, yaxşıılıq etdim əvəzində qardaşım mənə açıqlandı açıladı. Anası qızına üzgün baxışlarla baxıb, ay qızım görmürsən qardaşın vurulub qıza? Nərgiz yavaş səslə – anasına: indi gördüm ana geç oldum, mən hardan biləydim Aylını sevdiyini? anası dərindən nəfəs aldı. Of qızım indi bilmirəm mən dua edim işləri düzəlsin, ya düzəlməsin? iş düzəlsə oğlum üzüləçək, düzəlməsə qız üzüləçək, qardaşın o qıza qarşılamağa getdiyi gündən vurulub. Mən bunu evə gəldiyində hiss etmişdim halından üz ifadəsindən, qardaşının qıza qarşı başqa düşünçəsi fikri olduğunu bir sən görmədin qızım, qardaşının sevdiyini hiss etmək cox cətin deyildi mənçə. Nərgiz günahkar oldugunu anladı üzüldü, bilmədim ana bilsəm verərdimmi ünvanı? anası narazılıqla başını sirkələyərək qızına baxdı.
Kamil maşını saxladı, kağıza baxıb ətrafa diqqətlə baxaraq – Aylına: buradır kağızda yazılan ünvan, Aylın maşından düşmək istədikdə – Aylına: sən gözlə mən baxım evdə kimsə var ya yox, bəlkə ünvanı səhv gəlmişik tanımayan yerdi, sən qal maşında. Aylın – Kamilə: yaxşı get bax mən gözləyirəm inşallah evdədirlər, Kamil maşından enib evə tərəf baxdı böyük ev idi, maşının qapısını örtüb öz – özünə: inşallah hec kim olmaz evdə, getdi həyət qapısına tərəf. Qapıya catıb qapının zəngini basdı gözlədi, kimsə cıxmayınça geri qayıtdı maşına əyləşdi, – Kamilə: nə oldu? – Aylına: hec nə olmadı çanım evdə kimsə yoxdur, çavab verən baxan olmadı zəngə. Gedək başqa vaxt gəlib baxarıq yenə, maşını işə salıb qaza basamaq istəyirdi – Kamilə: getdiyinlə gəldiyin bir oldu biraz gözləsəydin, bəlkə eşitməmişlər zəngi bir daha bassaydın. Kamil – Aylına: mənə inanmırsanmı? Aylın kefsiz oldu dərindən nəfəs alıb maşının yan aynasından baxaraq öz- ozünə: mənim işim elə dolaşmayıb ki kimsə qapınıda acsın üzümə, belə yaşamaqdansa ölmək daha yaxşıdır. İndidə ölməkdən qorxuram! anamın halallığını almadan mənə nə bu dünyada, nədə o bir dünyada rahat yer olaçaq, neçə lənətə gəlmişəmsə üzümə hər şey bağlıdır. Düz deyirdi dayım arvadı gərcəkdən lənətə gəlmişəm, Kamil Aylının üzüldüyünə dayana bilmədi dərindən nəfəs alıb – Aylına: tamam bu qədər özünü üzmə, gəl birdə baxaq bəlkədə duymamışlar. Üzmə özünü bu iş olmaz başqası
