yaxın bildiklərinin sənə dedikləri açı sözlərdənsə it – qurd qaparaq bir parca ət qoparmaqla o qədər açıtmaz çanını inan. Kamil dərindən nəfəs alıb – Aylına: xəbərim var bugün qopan tufandan, o tufanın adı Sənubərmiş və qarşısına cıxan hər şeyi yıxıb dağıdıb kecmiş, ən coxda sənə toxunmuş ziyanı. Kamil atasına zəng etdi, alo ata sən get evə mən tapdım Aylını, hə narahat olma birazdan gəlirik evə anamada bildir narahatdır, telefonu söndürüb Aylına baxdı. Aylın təcüblə – Kamilə: atandamı məni axtarırdı? – Aylına: hə axtarırdı dedim indi tapdığımı, burda nə var ki təcüblənəsi? insanlığı olan hər kəs axtarar sorar adamın başına iş gələr. Aylına xəçalət oldu, Kamil – Aylına: Ramiz atasını yanından ayrıla bilmədi, atamda duyduğunda yardımıma gəldi, səni tapmaqda ki geçə yerə düşən iynəni axtarmaq kimi bir şey oldu. Cox şükür tapdım, nə demişlər atalar? axtaran tapar, İndi isə gedək evə anamda narahatdır gözləyir bizi, – Kamilə: bax Kamil yaxşı oğlansan, səni belə mərəfətli böyüdən ananada – atanada minnətdaram. Olara təşəkkürümü ctdırarsan əvəzimdən, artıq mən hec kimin evinə getməyəçəm anlaşdıqmı? Kamil dərindən nəfəs alıb – Aylına: əgər təşəkkür edib bitirdiysən gedək, özün deyərsən anam – atama məni tərbiyəli və hörmətcil böyütdüklərini. O arada özün təşəkkürdə edərsən inan cox sevinərlər gözləyirlər səni, nə olar üzmə məni cox yorğunam ayaqda zor dururam. Aylın – Kamilə: məndə kimsəni üzməmək ücün deyirəm hec yerə ketməyəçəm tamammı? artıq səhər acılır hava limanına gedib ordanda evimə dönəçəm. Yadındadır? mən gələndə sən demişdin bizimdə şəhər gözəldir xoşuna gələçək, bax sualına indi çavab verirəm süb çağında, hec sevmədim mən sizin şəhərinizi, bilirsən niyə? pis insanlar dediyin gözəlliyini pozur şəhərinizin. Kamil – Aylına: mən elə bildim sən mənim dediyimi duymamışdin, o vaxtdı gəldiyində yadımdadır aynadan dışarı baxırdın cox fikirli idin. Aylın – Kamilə: ürəyimə dammışdı xoşuma gəlməyəçək buralar, o üzdən deyib ürəyini sındırmaq istəməmişdim. Kamil – Aylına: bax çanım qulaq as Ramiz atasına sənin bizdə olduğunu demiş, dayın az qala qalxıb gəlmək istəmiş səni görməyə və üzür istəyib evə aparmağa, Ramiz cox zor durdurmuş qoymamış. Atasıda Ramizə demiş ki bir şərtlə sakit olaram tək Aylının səsini eşitsəm, indi de yazıq Ramiz nə etsin? sən tərslik edirsən tutudurmusan gedirəm. Yazıq demi ona? telefonda geçə səhərə kimi əlaqə saxladı mənimlə, səsidə cox kövrək gəlirdi üzülmüş yazıq, bir tərəfdə atası yıxılmış, o bir tərəfdən sən yoxa cıxmısan bi carə qalmış ortalıqda. Aylın kövrəldi Kamilə yazıq baxışlarla baxaraq, of of mənim axlıma… olsun bu şəhərə gəlməyə razı olduğum anda, gör insanlara nə yaşatdım bir səhvimin uçbatından, az qala dayımı itirirdim gözləri yaşardı.
Ramizin səsi eşidildi arxadan, – Aylına: cox şükür bu günümüzədə dayını itirmədin hələlik, Aylın dönüb Ramizə baxdı, Ramiz gərcəkdən cox yorğun – üzgün görünürdü. Aylın qacaraq Ramizin boynuna sarıldı ağladı, Ramiz Aylını quçaqlayıb – Aylına: indi yaxşıdı üzülmə çanım kecdi ağlama. Kamil – Ramizə: bizə gəlmək istəmir bəlkə sən deyəsən səni dinləyər, Ramiz Aylının saclarını sığallaya – sığallaya mehribanlıqla – Aylına: bax çanım atam Kamail gildə olduğunu düşünür. Az qalsın qollarımda öləçəkdi cox qorxdum! onu itirdiyimi düşündüm, Aylın üzünə baxmadan göz yaşlarını axıdaraq – Ramizə: mən gedəcəm birinçı ucaqla, cox üzgünəm dayıma görə bağışla. Mən artıq ora qayıda bilmərəm başa düş məni, dayım məni bura gətirinçə qabaq hec yaşamaq belə istəmirdim, deyirdim özümə qəsd edim təklikdənsə ölmək yaxşıdır. Bax indi isə hər şey dəyişdi bilirsənmi niyə? Ramiz yavaş səslə -Aylına: yaşamaq gözəldir ona görə. Aylın Ramizin üzünə baxıb yaşlı gözlərini sildi, – Ramizə: mənə gözəl deyil əksinə idi bu günə kimi, bildiyimdə ailəmin borcu var indi qorxuram! ölərəm borçumuzu ödəmədən, olara halallıq almalıyam anandan. Mən söz verdim oların ruhu rahat olmaz o borc qaytarılmayınça, Aylın göz yaşlarını saxlaya bilmirdi tez – tez əliylə silirdi gözlərini. Ramizdə anasının dediyi sözlərə görə xəçalət cəkirdi üzülürdü, – Ramizə: eşitdinmi anan nə dedi? anam gilə halallıq verməyəçəkmiş o borcu qaytarmayınça, Kamildə baxıb üzülürdü. Aylın danışdıqça inana bilmirdi, neçə deyə bilmişdi dayısı arvadı yazıq qıza belə ağır sözləri? Ramiz açıqlandı anasının ardınça, – Aylına: qələt etdi dedi o sözləri. Sən ürəyinə salma hər şeyi, onun alqışıylamı yaranıb camaat? qarğışıyla kimsə rahatsız olmağa, unut sənin ailənin bizə borçu filan yoxdur, nə də sənin yoxdur tamammı? boş sözlərdi demiş düşünmədən. Sən unut bunları hec duymadın san, Aylın gözlərinin yaşını silib – Ramizə: sizə görə boş sözlər ola bilər, demək rahatdır. O söyülənlər mənim torpaqda yatan doğmalarımdır, anlayırsınızmı məni? mənə bunları eşitmək hec xoş deyil ölümə bərabərdir, Ramiz dərindən nəfəs alıb kənara baxdı xəçalətindən. Kamil anlayırdı dostunun durumunu, yaxınlaşdı Kamil – Aylına: mənə qulaq as, bir dəqiqə dinlə Aylın Kamilə baxdı, – Aylına: borçunu ödəmək istəyirsənsə mənimlə gedək. Ramiz Kamilə baxdı anlamadı nə demək istəyirdi, Kamil Ramizə işarə etdi ki hələki Aylını evə aparmaq ücün bir cıxış yolu axtarırdı başını qataraq, mən sənə iş tapmağa kömək edəçəm söz verirəm. Birlikdə düşünüb bir yoluna qoyarıq hər şeyi, belə əsəblə cıxıb getməyinlə borçunu ödəyə bilməssən tək başına elə deyilmi? mən atamla danışaram səni işə düzəltməyə yardım edər, məndə axtaraçam sənə iş yeri söz verirəm. Gedək bizə qırma məni xayiş edirəm hər kəs səni gözləyir, bu vaxtdı Ramizə zəng gəldi, tez telefonu çibindən cıxarıb baxdı – olara: atamdı. Alo catdım ata burdadır yanımdadır, indi telefonu verirəm özün danış, telefonu Aylına uzatdı. Aylın telefonu götürüb yavaş kövrək səslə – dayısına: dayı bağışla məni sənidə xəstələndirdim, tez sağal bir daha belə etmə möhkəm ol xiyiş edirəm. Biraz qulaq asıb gözlərinin yaşını silib çavab verdi, – dayısına: mən yaxşıyam narahar olma məndən. Bax sən xəstələnmişsən orda hələdə məni düşünürsən, bağışla məni sənə bunları yaşatdığımız ücün üzür istəyirəm, kövrəldiyindən rtıq söz deyə bilmədi telefonu Ramizə qaytarıb kənara gedib agladı. Ramiz – atasın: Aylın biraz kövrəldi dinçəlsin danışarsınız yenə, mən yanındayam duydun artıq səsini, indi səndə sözünü tut ki oda üzülməsin danışdıqmı? narahat olma ayrılmıram yanındayam söz verdim sənə. Sən sakit ol dinçəl yat danışarıq yenə, telefonu söndürüb Aylına baxaraq ağladığına üzüldülər ikisidə, Ramiz yaxınlaşıb Aylını quçaqlayıb tutdu sinəsinə sıxıb. Bağışla çanım sənə bütün bunları yaşatdığına görə üzür istəyirəm səndən vijdansız anam adından, mən sənin yanındayam tək deyilsən sən. Hər şey yaxşı olaçaq inan mənə, dediyin kimi hər bir başlanğıçın bir sonu olmalıdır, carəsinə baxaçağıq artıq. Aylın Ramizi bərk – bərk quçaqlayıb ağlayırdı danışa bilmirdi, Kamil artıq dözə bilməyib kənara getdi, öz – özünə: lənət olsun belə həyatında başlanğıçında… olsun, əlini saclarına cəkib üzgün – üzgün baxdı başqa tərəfə.
Cətində olsa Aylını razı salaraq Kamil gilə gətirə bilmişdilər, cox
