istəmirəm öz evi bilsin alışsın bizlərə, mən yeməyə baxım getdi. Kamil telefonunu cıxarıb baxdı kiminsə nömrəsinə, ançaq zəng etmədi nə isə düşündü cayını icərək.
Geçədən xeyli ötmüş Ramiz oyandı yuxudan, yuxusunu qarışdırmışdı səksənib yerində oturub baxdı ətrafa, xatırladı icib yatdığını həyəçanlandı, tez yerindən qalxıb otaqdan cıxıb Aylının otağına gəldi. Qapını acıb ehtiyatla baxdı icəri, Aylını yatmış görüb rahat nəfəs aldı qapıya söykənib öz – özünə: şükür Allaha sağ – salimdir, Aylın Ramizin pıcıltısına yuxudan oyandı gözlərini acıb baxdı. Aylın anladı Ramizin nəyə görə həyəçanlı olduğunu, – Ramizə: qorxma sağam hələki birdənəm gəl, Ramiz Aylının oyandığını görüb gəlib yanında əyləşib baxdı. Ramiz – Aylına: bağışla səni tək qoydum icməməliydim, – Ramizə: ömrünün sonuna qədər məni qorumayaçaqsan ki? əlbətddə dost – tanışınla gəzib dolaşacaqsan, günahlandırma özünü mənə görə. Hər şeyin bir sonu olmalıdır, inşallah dayım mənə calışmağa içazə verər mən danışaçam bu haqda onunla, – Aylına: sənin işləməyinə ehtiyaç yoxdur, atamda içazə verməz unut. Aylın – Ramizə: dayıma səninlə birlikdə calışmaq istədiyimizi desək? nə düşünürsən tək calışmağımı istəməsədə səninlə birlikdə desək mənçə pis fikir deyil razılaşar. Ramiz – Aylına: sən sanki hec yatmamısan, hardandır yuxudan oynan kimi səndə bu qədər fikirlər fantazyalar? Aylın yorulmuşdu arvadın oyunlarından, kefi qacdı Ramiz belə dediyində. Sakit səslə – Ramizə: bağışla sənində yuxunu dağıtdım lazımsız şeylər dırıldayıb, üzünü cevirib yatdı inçiyib, Ramiz anladı Aylının xətrinə dəydiyini. Ramiz yanına ağzı yuxarı uzanıb qollarını bir- birinə kecirib – Aylına: mən səni dinləyirəm çanım inçimə məndən, tamam sabah atamla danışarıq doğurdanda pis fikir deyil birlikdə calışmağımız, mən razıyam. Bilirəm gündüzlər evdən anamdan qıraq olmağına ehtiyaçın var, dediyin kimi alınarsa başın sakit olardı anlayıram səni, ançaq atamın xasiyyətini bilirəm o üzdən ümidim azdır, dediyin alınarmı bilmirəm. Aylın artıq danışmadı sakit yatdı üzünü cevirib, Ramiz dərindən nəfəs alıb Aylına baxdı, gördü çavab gəlmir özüdə susdu baxıb düşündü. Aylının nə geçəsi, nədə gündüzü vardı rahat bir gün görməmişdi gəldiyi gündən, yazıq yuxusunuda düzgün yata bilmirdi.
Səhər acılmışdı Aylın oyanıb dayısını işə yola salmaq ücün aşağı gəlmişdi, dayısı Aylından hal xəbər tutdu qızım cox şadam sənin bura öyrənməyinə. Bax gəlmək istəmirdin gördünmü neçə tez hər şey yoluna düşdü? Aylın dayısına baxaraq gülümsəyib, olanları bildirməməyə calışsada ici yanırdı deyə bilmirdi gərcəkləri, evdə dava – şava düşsün istəmirdi. Cox sağ ol mənim çanım dayım hər şeyə görə sənə təşəkkür edirəm, Allah səni başımızdan əksik etməsin, – Aylına: Amin qızım təşəkkür etməyə gərək yoxdur, sənin ürəyinçə olsun hər şey mənə yetər. Dayısının xəbəri yox idi ki Aylını bura gətirməklə az qalsın ölümünə qol cəkdirmişdi arvadı tərəfindən, Aylın dayısının xətri sağlamlığı ücün həyatından belə kecməyə hazır idi. Xadiməi cayları gətirdi masaya qoydu, Aylın baxdı şüphəli baxışlarla, Aylın zarafatla – xadiməyə: dayımın cayı ilə səhv salmadın mənim cayımı elə deyilmi? dayısı Aylına xadiməyə baxdı, anladmadı heçnə. Xadimə özünü itirdi Aylın belə dediyində, – Aylına: yox Aylın xanım salmadım dəyişik narahat olmayın, özüdə bilmədən şaşaraq düzünü dedi. Dayısı – Aylına: nəyi səhv salmamalıymış qızım anlamadım? – dayısına: bizim xadiməylə aramızda zarafatımız var dayı sən fikir vermə bizə, dayısı cayını götürüb – Aylına: nə gözəl qızım sevindim, hər kəslə artıq yaxınsan cox gözəl xəbərlər duyuram səhərlərimi artıq. Aylın yalandan gülümsəyərək, xadiməyə baxdı kinli baxışlarala, xadimə tez getdi. Ramiz gəldi əyləşdi – olara: sabahınız xeyir olsun, atası cayını icərək – Ramizə: sabahın xeyir oğlum neçəsən? Ramiz masaya qoyulan caylara və Aylına baxdı ki xadimə yenə bir zibil qarışdırmasın. Aylın işarə etdi ki hər şey yaxşıdır narahat olmasın, Ramiz – atasına: yaxşıyam ata cox sağol, atası cay finçanını masaya qoyub – Ramizə: sən məni təçübləndirməyə davam edirsən oğlum. Baxsana səhər tezdən durmalar filan, Ramiz atasına baxdı gülümsədi, – Ramizə: yaxşı çəhətlərin günü – gündən artır Aylın gələndən sonra nəzər dəyməsin, xəbəri yox idi yazıqlar geçəsinidə tikan üstə kimi yatırdılar anası bir şeylər qarışdırar deyə. Bax qızımda buralara öyrəşdi sənin sayəndə, tətilləridə yaxşı kecmiş dedi səndən cox razı qaldım oğlum, mənə verdiyin sözün üstə durdun mərdçəsinə aldatmadan, məni bi kef etmədin. Ramiz gülümsəyərək, – atasına: kimin oğluyam mən? əlbətddə söz dedik biz üstündə durarıq, elə deyilmi Həsən bəy? atası Ramizlə Aylına baxıb fəxirlə gülümsədi, – olara: bax belə olun həmişə sizinlə fəxir edim. Atası ayağa qalxdı işə getmək ücün, Ramizlə Aylında tez ayağa qalxdıar böyüyə hörmət əlaməti ilə, – olara: mən işə geç qalmayım axşama görüşərik, sizinlə söhbətim cox gözəl alınır. Həmişə olduğu kimi yaxınlaşıb Aylının alnından öpüb getdi, Aylın dayıının ardınça baxa qaldı deyə bilmədi iş haqda bir sözdə. Aylının iş haqda deyə bilmədiyini Ramiz anlamışdı üzünün ifadəsindən, xadimənin Aylına gətirdiyi cayı götürüb mətbəxtdə getdi. Xadimə nə isə iş görürdü mətbəxtdə, Ramiz yaxınlaşdı ona əlindəki cayı uzadaraq – xadiməyə: ic bunu əsəblə baxdı, xadimə nə edəçəyini bilmədi baxdı Ramizə həyəçanlı baxışlarla. Anası gəldi, – Ramizə: nə olub oğlum? nə istəyirsən ondan bir yaramazlıqmı edib de mənə, Ramiz anasına baxmadan nifrət dolu baxışlarla baxaraq bağırdı, – xadiməyə: ic dedim bunu duymursanmı məni? anası tez cayı götürüb özü icdi. Ramiz anasına baxdı gözlərini qıyaraq, – Ramizə: bu evdə hər şey olduğu kimidir, nə varmış cayda? mən icdim bax coxda gözəl hazırlamış əllərinə sağlıq, əgər bəyənməyən varsa rədd ola bilər. Ramiz əsəblə mərbəxtdən cıxdı, anası tez yavaş səslə – xadiməyə: qatmadın demi dediyim kimi? xadimə yavaş səslə – arvada: yox xanım qatmadım. Arvad öz – özünə: lap yaxşı, oyun oynamaq istəyirsən mən sənə oyun göstərərəm lənətə gəlmiş, əsəblə mətbəxtdən getdi.
Aylın yenə Ramizlə işləməyi haqda danışırdı, Ramiz – Aylına: unut çanım atam razı olmaz dedim axı, bax hec özündə deyə bilmədin qaldın baxa, nə olar bu haqda danışmayaq görmədinmi neçə sevinir? yazıq elə bilir sarayında hər şey yaxşıdır. Aylının kefi qacdı dərindən nəfəs alıb – Ramizə: hə deyə bilmədim istəmədim onanda gününü qaraldım mənimki kimi, ançaq bunun bir yolunu tapmalıyam sonunda deməliyəm dayıma, belə olmur. Ramiz Aylına baxdı, onun üzgün olmağına özüdə üzülürdü baxdıqça – Aylına: atama qarşı söz deyə bilmərəm çanım bilirsən, gəl mənim xətrimə hələlik bu haqda danışmayaq üzməyək onuda, sonrasına Allah kərimdir düşünərik bir şey. Aylın dərindən nəfəs alaraq tamam anladım, – Aylına: o zaman qalx gedək, təçüblə baxaraq – Ramizə: hara gedək? – Aylına: bu evdə artıq hec bir şey yemeyeçəksən, içməyəçəksən anlaşdıqmı? qalxda səhər yeməyimizi yeyək gedək bir tərəfdə oturub. Aylın getməyə istəmədi, Ramiz zorla qolundan tutaraq –
