yola bax şişmə qəza edərsən, bunun dostuymuş bilmirdik biz. Aylın üzünün ifadəsini çiddiliyə dəyişərək yola baxdı Ramizi inçitdi, Ramiz anladı zarafatını gülümsəyərək, – Aylına: çanım artıq sənin aldığın nəfəsindən anlayıram, qaza basıb maşının sürəətini artırdı.
Evdə anası cox narahat idi, hər gələn səsdən səksənirdi narahat olurdu baxırdı polis gələr düşünürdü, Aylının dediyi sözlər yadından cıxmırdı hec, tez telefonu götürüb kiməsə zəng etdi, alo eşidirsən məni? sənin məsləhətin mənim başıma bəla oldu. Mən yansam səndə yanaçaqsan bunu bilirsənmi? qulaqlarını ac dinlə məni, bilmirəm neçə edəçəksən həll et bu işi əsəblərimlə oynama, mən artıq dəli olmaq üzrəyəm sayəndə. Telefonu əsəblə kənara atıb öz – özünə: bir işi baçarmayan heyvan, deyinə – deyinə getdi.
Ramiz Aylına catmışdılar Kamilin yanında oturmuşdular restoranda, Aylın – Kamilə: vallah bilmirəm neçə deyim sənə təşəkkür etmək istəyirəm ürəkdən, Ramizlə Kamil Aylına baxdılar şaşqın baxışlarla. Aylın – Kamilə: sən dayım oğlunun dostusan bilmirəm, bu üzdən neçə deyim sözümü bilmirəm. Ramizlə Kamil narahat oldular Aylının anlaşılmaz çümləsindən, biri – birilərinə baxtılar pərt baxışlarla ki Aylının yaddaşında problemmi başlayırdı? həyəçanlandılar ikisidə. Aylın – olara: getmədi axlım mənə elə baxmayın, yol gələrkən Ramizə təşəkkür etdim az qaldı sükanı buraxsın əlindən, elə lovğalandı ki mənim ətrafımdakılar belə – elə uşaqlardı deyib. Ramiz anladı gülümsəyərək, başını narazılıqla sirkəliyib – Aylına: qorxuzdun məni, Kamil anladı Aylının zarafatını – Aylına: biz artıq yaxınıq səninlədə, təşəkkür etmiş sayılırsan gəldin qırmadın məni. Əksinə mən sənə təşəkkür edirəm bizim kimi uşaqların dostu ola bildin, Ramizlə zarafatlaşdılar güldülər Aylını inçidib. Aylın – Kamilə: gərcəkdən cox sağol həyatımı qurtarırsan ikinçidir borçluyam sənə, o polislərdən yaxa qurtarmaq cətindir bilirik, işlərində dəqiqliyi sevirlər əlbətdə olar olmasalar çamaat biri – birlərini ciy yeyərlər. Kamil – Aylına: vaxt gələr səndə mənim həyatımi qurtararsan, kim bilir sabah nə olaçaq? Aylın – Kamilə: inşallah lazım gəlməz, işdi birdən Allah etməmiş mənim kimi kriminalni işlərə düşərsənsə çanımı qurban verərəm bunu bil. Ramiz dərindən nəfəs alıb baxdı üzgün baxışlarla Kamilə, Ramiz – Aylına: sənin qədər kriminalni həyatı olmaz Kamilin, bu sonunçu olar inşallah həyatımızda daha satqınlarla üzləşmərik. Baş rolda anam oynamaqla az vaxtda ömrümüzdə görmədiklərimizlə qarşılaşdıq, bilmirəm bu halımıza gülüm ya ağlayım? normalda gülünməz belə şeylərə. Ançaq indi bizim zarafatlaşıb gülməmiz biraz qəribə gəlir, axlımızı itirmirik inşallah, Aylın – olara: mənim başımı qatıb bu qədər ickini ikiniz icməyəçəksiniz elə deyilmi? Kamil – Aylına: cox icməyimizi istəmirsənsə səndə qoşul bizə. Zarafatla Aylına göz vurub qarşısındakı bakaldakı ickidən icdi, Kamil – Aylına: sənin polisdən qurtuluşunu qeyd edirik burda. Mənçə səbəbkar mütləq bizə qoşulmalıdı elə demi dostum? Ramiz – Kamilə: səbəbkar mütləq 100 qram icməlidir sözssüz, zarafatlaşdılar. Afisant əlində siniylə gəlib yeməkləri masaya düzdü, Aylının qarşısına qəhvə finçanını qoyub buyurun xanım nuş olsun, Aylın afisanta təşəkkür etdi. Afisant – Kamilə: başqa istəyiniz? Kamil – afisanta: yarım saatdan həmişəki kimi təkrarlayarsan, afisant başıyla razılığını bildirib getdi. Aylın – Kmilə: nəyi təkrarlayaçaq? Ramizlə Kamil bir – birilərinə baxıb güldülər, – Aylına: bura bizim həmişə gəldiyimiz yerdir, bilirlər nə etməlidirlər sən narahat olma görəçəksən. Aylın öz – özünə: polisdən qurtardıq deyə bu qədər ickiylə qeyd edib polisə yenidən ilişməsək yaxşıdır, kim idarə edəçək maşınları? ickisiz olmazdımı qeyd etmək. Kamil – Ramizə: sən namaza filan başlamamısan ki dostum? Ramiz – Kamilə: yox dostum mənə olar icməyə, Kamil – Ramizə: mənə də olar. Zarafatla Kamil Aylını işarə edib – Ramizə: bibin qızı molla deyil inşallah gülüşdülər bir – birinin əlinə caxaraq. Aylın baxıb – olara: oha sizə təsir edib görürəm icmədən, icsəniz nə halda olarsınız bir Allah bilir hec təsəvvür belə etmək istəmirəm, Aylınınn sözünə güldülər ikisidə. Ramiz – Aylına: qorxma çanım biz normamızı bilirik rahat ol, Kamil – Aylına: sən idarə edərsən maşını olmazmı? bayaq deyirdin neçə əvəzini cıxaçağını bilmirsən, beləçə borçlu qalmamış olarsan. Nə deyirsən dostum pis fikir deyil düz demirəmmi? Ramiz Aylına baxdı, Aylın – olara: mən ömrümdə sükan arxasına oturmadım ki, Kamil zarafatla – Aylına: o zaman bizim idarə etməmiz ən yaxşı variantdır, icsəkdə sağ qalma şansımız olar. Ramizlə gülüşdülər zarafatlaşıb, Aylın – olara: cox lovğakarsınız vallahi, oxşarsınız bu çəhətdən bir – birinizə sanki bir almanın yarısısınız, adamı bilmədiyi şeylərlə ələ salıb gülürsüz. Ramiz ayağa qalxıb Aylına yaxınlaşıb arxadan boynunu quçaqlayıb üzündən öpdü, – Aylına: mənim gözəl bibimin qızı sənə gülmürük biz, inçimə bizdən tamammı? biz həmişəki kimi zarafatlaşırıq. Artıq səndə öyrənəçəksən bizim zarafatlarımıza, incımək yox danışdıqmı? əks halda inçiyənə çəza kəsilir, Kamilə baxıb göz vurdu. Kamil – Aylına: hə bizdə cox çiddidir inan Aylın xanım dostumun dediyinə, Aylın – olara: polis şövbəsindən hec fərqlənmədi masanız. Aylın – Ramizə: bilmək istəyərdim əks halda kəsdiyiniz çəza nədən ibarətdir? Ramiz yerinə əyləşib – Aylına: bu xanımlara ayid deyil çanım. Kamillə əllərini bir – birinin əllərinə caqqıldadıb zarafatlaşdılar, Aylın qəhvə finçanını götürmək istədikdə qəhvəsinə xadimənin tökdüyü zəhəri xatirladı, özündən asılı olmadı ürəyi bulandı, əliylə ağzını tutaraq – olara: bağışlayın mən indi gəlirəm, ayağa qalxıb getdi. Ramizlə Kamil anladılar Aylının nədən ürəyi bulandı deyə, ikisinində üzlərini çiddi ifadə aldı, qarşılarındakı bakaldakı ickilərini icdilər əsəblərindən son damçısına kimi. Hec üstündən bir şey yemədilərdə baxdılar Aylın gedən tərəfə, – Kamilə: yazıq qız qəhvədəndə diksinmiş, gör vijdansız anam nə oyun acdı başına durduq yerdə. Ramiz cox əsəbləşdi yenə icki süzüb başına cəkdi icdi, əsəblə bakalı masaya qoyub dərindən nəfəs alıb baxdı Kamilə. Aylın gəlib əlini – yudu güzgüdən özünə baxdı rəngi qacmışdı, üzünə su vurdu biraz dayanıb özünə gəlməsini gözlədi, nifrət dolu baxışlarla baxaraq düşündü.
Arvadın Aylının ardınça saldığı adam gəlib restoranda başqa masa arxasında oturmuşdu, gözlərinə qara eynək taxmışdı ki özünü tanıyan olmasın ehtiyat ücün, izləyirdi oları qəhvəsini icərək. Aylın qayıdıb gəldi əyləşdi yerinə, baxdı Ramizlə Kamilə, qəhvəsinin masadan götürüldüyünü və əvəzində yerində meyvə şirəsinin qoyulduğunu gördü. Aylın – olara: gərək yoxdu niyə zəhmət cəkmişsiniz? Kamil – Aylına: yaxşısanmı? Aylın – Kamilə: hə kecdi yaxşıyam artıq, Ramiz bir nöqtəyə gözünü zilləyib fikirə getmişdi, kefidə olmadığından tez icki təsir etmişdi ona. Aylın Ramizin kefsiz olduğunu görüb, başını qatmaq ücün əyilib Ramizin qoluna əliylə tutub sirkələdi yavaşdan, – Ramizə: dayımın yaraşıqlı oğlu aşiqmi olmuş? bu nədir xəyallara filan dalmaq? Ramiz – Aylına: nə dedin çanım duymadım. Aylın – Kamilə: masa arxasında xəyala dalıb qulaq asmayanlara
