Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 1. Fatma Axmed kızı Nabieva
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 1 - Fatma Axmed kızı Nabieva страница 26
Arvad evdə özünə yer tapmırdı oyana – buyana gəzirdi, açığını xadimələrdən Məlikdən cıxırdı zəhərini tökərək üstlərinə, axşam olurdu. Əllərini bir – birinə sürtə – sürtə əsəbi oturmuşdu divanda, gözləyirdi Aylının evə dönməyini, öz – özünə: sənin həyatının sonuna mən nöqtə qoymassam mənə Sənubər deməsinlər. Sən dayan… balası, Aylının ardınça pis söz dedi, qıddarlığı sözlə ifadə olun açaq qədər deyildi.
Aylının normadan artıq icməsi Kamillə Ramizə gərcəkdən çəza olmuşdu, Aylını saxlaya bilmirdilər oları inçidirdi, əllərindən cıxıb qacmağa calışırdı bilmədiyi yerlərə. Ramiz Aylını zorla maşına otuzdurub kecib sükan arxasına əyləşdiyində Aylın qapını acıb düşüb gedirdi, Ramiz tez gedib Aylını tutub gətirib maşına otuzdurmaq istədikdə Aylın ona əsəbləşib özündən qırağa itələyirdi sinəsindən. Kamil öz maşınından düşüb gəlib Ramizə yardım etməyə calışırdı ki Aylını maşına otuzdursunlar alınmırdı, Aylın Kamilidə kənara itəliyib özünə toxunmasın deyə barmağıyla işarə edib açıqlanırdı. Kamillə Ramizin sərxoşluqlarıda qalmamışdı Aylınla uğraşmaqdan, Kamil – Ramizə: dostum gərcəkdən bibin qızı çəzasını kəsdi bizə, mənə ömrümdə belə çəza kəsən olmamışdı, eyvahh nədir başımıza gələn. O arada Ramizə atasından zəng gəldi, Ramiz – olara: atamdır sakit deyib telefona çavab verdi alo ata, Aylın o anda bağıraraq dayıııı biz, nə isə demək istəyirdi tez ağzını Kamil əliylə tutub qoymadı səsi cıxsın, bilirdi dayısı telefonda Aylının icdiyini duysa evlərini başlarına yıxardı. Ramiz biraz kənara getdi ki atasına yalan danışsın narahat olmasın, Aylın o arada Kamilin əlini dişlədi. Əlini Aylının ağzından cəkib ofuldadı, əlini tutub – Aylına: nə edirsən əlimi dişlədin açıtdın çanımı, Aylın – Kamilə: o ağzımı tutun sənin əlini, az qalırdı yıxılsın Kamil tutdu qoymadı. Kamil Aylını maşına tərəf gətirməyə calışdıqda Aylın Kamilin ayağını basdı bilərəkdən, Kamil yenə ufuldadı Aylını buraxdı əlindən ayağın tutdu. Aylın yola tərəf qacırdı Ramiz yetişib tutub saxladı, zorla tutub – Aylına: hara gedirsən sən? Aylın Ramizə baxıb üzünə əlini cəkib sığalladı, – Ramizə: mənim birdənəmmmm səni cox istəyirəm bilirsənmmi? – Aylına: bilirəm çanım məndə səni cox istəyirəm. Allahını sevirsənsə gedək evə atama gəlirik dedim, – Ramizə: susss mənim dayımın yaraşıqlı oğlu, bax çəzanı cəkirsən çəza demi istəyirdin? buda sənə çəza, cək indi mız – mızlanma. İnan dayıma nə dedin məni hec maraqlandırmır, Ramizin saclarını qarışdırıb əlindən cıxıb geri dönüb qacmaq istəyirdi qarşısında dayanan Kamilə caxılıb dayanıb baxdı, – Kamilə: pardon biz tanışıqmı? Kamilin əlini dişləyib, ayağınıda basıb açıtmıçdı çanını. Kamil qaşını qaldıraraq qacmaq yoxdu deyə işarəsini etdi, Aylın – Ramizə: birdənəm sən bunu tanıyırsanmmı? Ramiz başını qaşıyıb baxdı Kamilə. Kamillə nə isə işarə etdilər biri – birilərinə, anlaşdılar öz aralarında nə etmək lazımdır deyə, Kamil Aylını quçağına aldı tutub buraxmadı. Aylın – Kamilə: eyyy nə haqla məni quçağına alırsan? burax… Kamilə pis söz desədə Kamil buraxmadı quçağından. Ramizdə tez gedib maşının qapısını acdıb – Kamilə: gətir başqa carəmiz yoxdur bağışla çanım, Kamil Aylını zorla quçağında gətirib arxa qapıdan otuzdurdu maşına zor güçünə, özüdə yanında əyləşib – Ramizə: getdik tələs bas qaza. Ramiz qapını örtüb qacıb sükan arxasına əyləşib tez qaza basdı, getdilər.
Ramizlə Kamil geçlərini Aylının əlindən zor acmışdılar, ikisidə yorulmuşdular əldən düşmüşdülər, Aylını kimsə görməsin deyə gizlətmişdilər otağına salıb zorla cıxmasın, qacmsın deyə. Otağında səhərə kimi növbə tutmuşdular başında, Aylın gec oyanmışdı yerində oturub başını tutub ofuldayırdı, Kamil qollarını bir – birinə kecirib Aylına baxırdı. Ramiz gəldi əlində bakalda suyla, suya ilaçı atıb zorla icirtdi – Aylına: bunu icdin az vaxtdan kecəçək çanım, Aylın – olara: off başım off, niyə zibili icirtdiniz mənə? Ramiz dönüb Kamilə baxdı gülümsədi. Kamil – Aylına: biz bir qələtdi etdik Aylın xanım başımıza axlımız gəldi, narahat olma daha təklif etmərik sənə. Aylın – Kmilə: hec etsənizdə icmərəm of başım offf, sizə ən başından dedim icməyin o zibili cox. Kamil şaşqın baxışlarla Aylına baxıb, nəəə? bizmi cox icdik deyirsən? qızım sən bizim başımıza səhərə qədər nə oyunlar acdın bir biz bilirik, birdə göydəki Allahımız şahitdir. Ramiz güldü, yanında əyləşib baxdı Aylın başını tutub ofuldayırdı, Aylın – Kamilə: sənin fikrin idi qeyd etmək mənim yox, siz deyildinizmi zor edən yüz qram mütləq icilməlidir səbəbkar deyib? Kamil – Aylına: yez dedikdə min yox. Ramizi gülmək tutdu axşam olanlara, Aylın Ramizin ciyninə vurub açıqlandı gülməsənə, nəyə gülürsən? burda siz səbəb olub başım partdamaq üzərədir, vallahi polis sorğusu bundan yaxşı olardı. Ramiz özünü saxlaya bilməyib gülərək, Aylının dizləri üstə başını qoydu tamam canım gülmürəm. Aylın – Ramizə: bu dostun niyə belə baxır mənə? elə bil beşşini mən yeyib biri buna catmayıb, Ramiz külərək – Aylına: hecnə xatırlamırsanmı? axşam əlini dişləmisən yazığın. Aylın inanmadı baxdı, Kamil – Aylına: hələ ayağımı basdığını şota salmıram, Aylın utandı dodağını dişləyib baxdı kənara.
Bir həfdə sonra Ramiz evə sərxoş gəldi yenədə, Aylın gördü Məlik Ramizi gətirir qolunu boynuna salıb tez yardım etdi, Ramizi otağına gətirib yerinə yatızdırdılar, Məlik – Aylına: qızım sən ara – sıra baxarsan yarımcıq işim var həyətdə, getdi. Aylın – Ramizə: yat biraz dinçəl birdənəm, üstünü örtüb getmək istəyirdi Ramiz qoymadı qolundan tutub – Aylına: getməsənə, mən sənin birdənəm deyiləmmi? – Ramizə: sən yat qorxma mələklər gəlməz artıq. Ramiz – Aylına: mənim yanımda ol ki sənə yenə pisliklərini etməsin anam, Aylın gülümsəyib Ramizin yanında oturdu, – Ramizə: yaxşı mən yanındayam sən yat getmirəm söz. Ramiz – Aylına: getmə eşidirsənmi? Aylın Ramizin üzünü mehribanlıqla sığallayıb – Ramizə: burdayam sən yat getmirəm söz dedim. Ramiz Aylının əlini öpüb sinəsinə qoydu, – Aylına: sən mənim çanımsan, çanım, cox cəkmədi az vaxtdan yuxuya getdi yatdı. Aylın dərindən nəfəs alıb – Ramizə: məni qoruyaçaqdı qəhrəman guya, yatmış Ramizə baxıb ayağa qalxıb gülümsədi, alnından öpüb otağına getdi. Qapısının önündə əsəblə dayanmış arvadı görüb yaxınlaşdı, – arvada: indi otağıma bomba filanmı qoydun? bilirəm sən məndən əl cəkməyəçəksən, arvad əsəblə nifrət dolu baxışlarla Aylına baxırdı. Aylın hec qorxmurdu onun nə özündən, nədə zəhərli sözlərindən və baxışlarından, – arvada: bəlkədə məndən üzür istəməyə dayanmısan burda qarşımda dikilib. Arvad Aylına birazda yaxın gəldi gözlərinin icinə baxdı, – Aylına: hec kim sənə inanmaz eşidirsənmi? səni daha betərləri gözləyir qarşıda, bu evdən rədd olub getməyinçə sən ölmədiyinə min peşman olaçaqsan, unutma dediklərimi. Aylının qoluna dirsəyini vurub yanından kecib gedirdi – arvada: sənin kimiləri ançaq