klam tante wees nie en neem ’n proe-proe-slukkie. Dis so droog dat haar kiewe saamtrek en sy begin hoes.
Sonder om ’n storie daarvan te maak, staan Duard op en gaan haal vir haar ’n emmertjie ys. Luca sidder toe Duard daarmee terugkom. Ys by ’n volronde sauvignon? Dis ’n erger sonde as om Tab by whiskey te gooi.
“Dis hoe ons dit in Suid-Afrika drink,” sê Duard doodluiters vir hom. “Met eish.”
Luca ken nie die bekende TV-advertensie nie en hy verstaan nie, maar Fiela gooi haar kop agteroor en skater. Valdi weier om te lag. Sy wil nie ’n grap met Duard deel nie, wil nie hê hy moet vir haar opkom nie. Dit sal wees soos in die ou dae, asof hy steeds haar kêrel is.
“Ek het Tiepolo gestuur om vir ons te gaan kos koop,” sê Duard. “Ciabatta, salami, kaas en olywe.”
Valdi se eerste impuls is om te sê sy is nie honger nie. Maar dit klink aanloklik en sy besef hulle het vanoggend op die lughawe laas geëet. Haar kop sê nee: Sê jy’s moeg en wil gaan slaap. Maar haar maag stry heftig: Jy’s rasend honger en moet kos inkry, anders gaan die rooiwyn op ’n leë maag jou vang.
Om kos te eet wat Duard gekoop het is net ’n tydelike wapenstilstand. Hy is miskien nie heeltemal so sleg soos sy dink nie …
Toe die kos kom, neem Valdi twee snye van die brood, ’n dik skyf salami en ’n homp mozzarella. Dit smaak hemels. Sy weier om na Duard te kyk, gesels land en sand met Luca en luister na sy staaltjies oor hul studentedae op Stellenbosch.
Duard het kuns geswot en Luca in die handel, maar hulle was in dieselfde koshuis en van die begin af op dieselfde golflengte. Vanaf die eerste nag van die ontgroening, toe die Oude Menere vir elkeen van die eerstejaars ’n vuurhoutjie gegee het, met die bevel om dit oor die lengte van die rugbyveld te stoot – met hul neus. Albei van hulle was hardekwas en rebels. Hulle wou met geweld opskop, uit die koshuis padgee en privaat losies soek. Luca se tasse was die volgende oggend klaar gepak, maar Duard het kopgehou, gepaai dat die ontgroening net drie weke duur, dan is hulle ingelyf en kan hulle die studentelewe begin geniet. Die resep is uithou en aanhou, moedhou en bekhou. Dink positief: Dink aan al die fraaie meisies op die kampus wat hoopvol wag …
Duard was die sterk een, met murg in sy pype pleks van jellie. Was dit nie vir hom nie, het Luca karre gewas of tjips verkoop op Nuweland en het ouma Bellini hom onterf. Dis ’n bestiering dat Duard op die laaste tippie gekies het om by Maties te gaan swot, in plaas van Kovsies, soos die aanvanklike plan was. Anders het hulle nooit by mekaar uitgekom nie en nie nou hier gesit nie.
En sy en Duard ook nie, dink Valdi. Was dit sý keuse om ver weg, op Stellenbosch, te gaan studeer, of sy ouers se besluit? Nie dat dit nou meer saak maak nie, dis nege jaar gelede se water onderdeur die brug.
Vreemd genoeg is dit Fiela wat eerste begin gaap en aankondig sy wil ’n vroeë nag hê. Sy kan nie op vliegtuie slaap nie en die Egiptenaar in die sitplek langs hare het heelnag so gesnork dat sy nie ’n oog kon toemaak nie. Daardie beddens in hul kamer, met die bulsakke en sagte matrasse, het netnou so aanloklik gelyk, die versoeking vir ’n vlugvoos rooikop is te groot om te weerstaan.
Vir ’n vlugvoos blondine ook, stem Valdi saam. Sy kort ook ’n vroeë nag, want môre moet sy al haar varkies op hok hê om eerste in die kombuis te wees en halfpad klaar met die vrugteslaai, die spek en omelette teen die tyd dat Duard opdaag.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
