verbleek. Dis die laaste ding wat hy nou wil hoor – dat Zia nie ’n toekoms het nie. Want sy hét! Sy het die wonderlikste toekoms voor haar as … “Wat makeer sy?”
Mevrou aarsel, sê dan prontuit: “Sy het vigs. Dis deur ’n dokter bevestig.” Haar oë is kliphard. “Jy kan dus verstaan dat ek haar onmoontlik langer hier kon hou, nie waar nie?”
Die aarde duisel om Vegter. Vigs … Daar is ’n waas voor sy oë. “Jy het haar liggaam gebruik om mee handel te dryf! En noudat sy besmet is deur jou deftige customers …”
“Jou suster was haar lewe lank ’n hoer. Moenie dit nou op my en my customers kom vaspen nie!”
“Sy was ’n hoer, ja. Sy het in die hawe begin … en by jou deftige sakeonderneming geëindig … en dis hier … hiér waar sy dit opgetel het!”
“Trap!”
“Ek loop. Maar dit sê ek vir jou – ek sweer voor God dat ek hierdie onheilspellende plek wat julle ’n gesellinklub noem met wortel en tak gaan probeer uitroei.”
“Jy? Wie is jy? Jy lyk soos ’n bendelid. Jy is ’n tor, ’n niksnuts. Wat kan jy doen?”
“Nie ek nie. Jesus sal my help.”
Hy strompel uit. Watter reg het hy om voor ’n God te sweer wat hy nie ken nie? En tog … Hy het. Hy het veel meer as dit gedoen. Hy het hom op Jesus se hulp beroep.
Hy moet dit weer doen toe hy by Zia se woonstel kom en hoor dat sy nie meer daar bly nie. Sy het gister haar sleutel aan die opsigter gegee, gesê hy moet maar die meubels verkoop vir die uitstaande huurgeld. Zia is daar weg met ’n tassie in die hand. Midas Hammond se dogter het verdwyn.
Jesus, help my! Ek moet haar kry, smeek hy radeloos.
Daardie nag soek Vegter onverpoos. Van die een nagklub na die ander, in donker stegies en dofverligte dwelmhole. Hy ken elke hoekie in die stad en kruip oral in.
Die soektog duur die volgende dag voort. Hy doen navraag by elke hospitaal … tevergeefs. Dan maar weer terug na die agterstrate, die vuil agterplaaskamertjies. Laat die volgende nag skakel hy Midas Hammond, rasend van kommer.
“Vegter!”
“Hammond …”
“Wat is dit? Wat het van jou geword? Ek het be- …”
“Gaan terug na jou Babel en vergeet van jou kinders.”
“Vegter … Wat het gebeur? Luister …”
“Nee, jy luister nou na mý, Midas Hammond. Gaan terug waarvandaan jy gekom het en vergeet dat jy ooit kinders gehad het.”
“Vegter, nee! Moenie, Vegter, luister eers, my seun …” Maar die telefoon klik ferm.
9
Niemand sal die koning van Babel herken nie. Twee lang dae en nagte gaan verby waarin Midas Hammond self die donker nagstrate van Kaapstad bewandel; in nagklubs en hole kruip.
Nie eens Toby sou hom herken nie. Bedags dra hy sy slenterdrag, ’n hoed en donkerbril. Snags is hy sonder hoed en bril, maar niemand sou die geldmagnaat onder die ongekamde hare en baardstoppels herken nie.
Hy soek doelgerig na The Bats – sonder sukses. Toevallig – of is daar werklik iets soos toeval? – hoor Spike hoe hy by iemand navraag doen oor Vegter. Hy beskou eers die man deeglik voordat hy hom versigtig nader.
“Hoekom vra jy uit oor Vegter?” Hy draai nie doekies om nie.
Midas beskou hom deeglik, kom dan tot die regte slotsom en besluit hy het met ’n bendemaat te doen.
“Ek moet hom uiters dringend spreek. Dis lewensbelangrik. En dis persoonlik.”
“Ek soek ook na hom. Dis vir my ook lewensbelangrik.”
Midas kan sy teleurstelling nie wegsteek nie. “Dan weet jy ook nie waar hy is nie?”
“Nee. Ek hoop net hy is nog nie dood nie.”
“Dood! Hoekom sê jy so?”
“Vegter het baie vyande. Daar is baie wat afgunstig is op hom. Die feit dat hy sommer so verdwyn het … Ons deel ’n kamer. Hy was dae laas daar.”
“Wat is jou naam?”
“Spike.”
“Spike, ek moet Vegter kry. Ek móét net!”
Spike is ’n oomblik stil. “Daar is nog net een plek waar ek nie gesoek het nie. Maar ek kan nie glo hy sal dáár wees nie.”
“Waar is dit?”
“Vegter … Vegter het die laaste ruk baie verander. Hy het anders geword. Hy het skielik begin praat van Jesus en …”
“Jesus?”
“Ja. Hy wou by my weet wat ek van Jesus weet. Sulke snaakse vrae. Hy het gesê hy sou graag meer van Hom wou weet. Nee, hy sal nie dáár wees nie.”
“Waar is dáár?”
“By die straatwerkers. By die Jesus-bende.”
“Die Jesus-bende? Wie is hulle?”
“Dis ’n groot gang. Jesus is hul leier. Hulle is heeltemal anders as al die ander. Hulle doen nie wat bendes gewoonlik doen nie. Hulle het nie eens wapens nie. Loop net met die Bybel in die hand rond en preek vir mense, tydig en ontydig. Bedags. Snags.” Hy grinnik. “Hulle preek sowaar tot vir die hawehoere. Soms het ek al gedink dié mense is heeltemal mal.”
Midas frons, kyk die ander stip aan. “En jy sê Vegter het in dié bende belang gestel?”
“Nee, dit sê ek nie. Dis net sy praatjies oor Jesus. En hy kon Mac doodgemaak het … as hy wou. Hy moes eintlik, want Mac sou hóm doodgemaak het. Ons het dit almal gesien. Maar net toe Vegter aan die wen is, laat hy los, staan op en stap weg. Daarom bekommer ek my so. Hy moes Mac doodgemaak het. Mac gaan hóm doodmaak.”
“Waaroor het hulle baklei?”
“Mac is bang Vegter sal die boss word. Maar Vegter wil nie die boss wees nie. Dis ook snaaks. Niemand sê daarvoor nee nie. Mac glo hom natuurlik nie, daarom gaan hy hom probeer doodmaak.”
“Waar sal ek die Jesus-bende kry?”
“O, hulle is oral. Hulle loop snags in groepies langs die sypaadjies. Jy sal hulle maklik uitken. Kyk net of hulle ’n Bybel in die hand het. Jy sal sommer sien hulle is anders as ons ander. Hulle praat met jou, vra jou of jy Jesus ken. Staan maar net so ’n bietjie rond. Hulle sal jou eerste nader.”
“Spike, as jy Vegter raakloop … asseblief, ek smeek jou … hier is my adres.” Hy gee die hotel se naam. “As ek nie daar is nie, laat ’n boodskap. Ek móét Vegter kry.”
Midas spoor die straatwerkers maklik op. Hy het hulle reeds in sy soektog na Vegter raakgesien. Jy kry daardie soort mense oral.
