kochani, nie potraficie jeść zbyt wiele.
Medytacja oznacza uświadomienie sobie, że źródło życia jest wewnątrz. Ciało zależy od świata zewnętrznego, to prawda – ale przecież nie jesteście samym ciałem. Nie zależycie od świata zewnętrznego. Zależycie od świata wewnętrznego. To są dwa kierunki: zmierzać na zewnątrz albo zmierzać do wewnątrz. Medytacja jest rozpoznaniem, że „jest również świat wewnętrzny i muszę go szukać”. Medytacja jest umysłem zwracającym się do własnego źródła.
Umysł służy zrozumieniu przedmiotu; medytacja służy zrozumieniu podmiotu. Umysł to zainteresowanie treścią, medytacja to zainteresowanie pojemnikiem, świadomością. Umysł ma obsesję na punkcie obłoków, a medytacja szuka nieba. Obłoki przychodzą i odchodzą: niebo pozostaje, trwa.
Szukajcie wewnętrznego nieba. A jeśli je znajdziecie, to nigdy nie umrzecie.
Medytacja:
ZWYKŁA ŚWIADOMOŚĆ
Poniższa wypowiedź zaadaptowana została z Wielkiej księgi sekretów1 Osho. Ta prosta technika ma dać wam posmak i doświadczenie wprowadzenia świadomości do codziennych zajęć. Podczas eksperymentowania z tą techniką możecie zacząć odzyskiwać wasz naturalny medytacyjny stan wśród hałasu i zamieszania panującego w umyśle.
Osho mówi:
Kiedy mówię, że świadomości nie można osiągnąć przy pomocy umysłu, chodzi mi o to, że nie możecie jej osiągnąć przez myślenie o niej. Osiągnąć ją można tylko przez działanie, a nie przez myślenie.
Więc nie myślcie stale o tym, czym jest świadomość, jak ją osiągnąć albo jaki będzie rezultat. Przestańcie myśleć – zacznijcie to robić.
Kiedy idziecie ulicą, idźcie świadomie. To jest trudne i ciągle będziecie zapominać, ale nie zniechęcajcie się. Za każdym razem, gdy sobie przypomnicie, bądźcie uważni.
Każdy krok stawiajcie z pełną czujnością, świadomie.
Pozostając z tym krokiem, nie pozwalając umysłowi odejść gdzie indziej.
Jedząc, jedzcie. Żujcie pożywienie świadomie.
Niczego nie róbcie mechanicznie. Na przykład, mogę poruszać ręką mechanicznie. Ale przecież mogę też poruszać ręką z pełną czujnością. Mój umysł jest świadomy, że moja ręka została wprawiona w ruch.
Technika
Zróbcie to, spróbujcie – teraz. Sięgnijcie po jakiś znajdujący się w pobliżu przedmiot i podnieście go tak, jakbyście to zwykle zrobili, mechanicznie. Teraz odstawcie go.
A teraz… stańcie się świadomi swojej ręki, czujcie ją całkowicie. Jeśli w ręce, w palcach jest napięcie, rozluźnijcie je.
Z całą uwagą skupioną na ręce sięgnijcie ponownie po ten przedmiot. Podnieście go. Poczujcie jego teksturę, ciężar. Jak czujecie go w ręce. Zobaczcie, jak wasza dłoń chce zareagować na ten przedmiot… odwrócić go, zważyć, bawić się nim… albo po prostu trzymać go nieruchomo. Z czujnością, świadomością każdego ruchu.
Teraz odłóżcie go, pozostając czujni i świadomi ruchu ręki.
Poczujecie zmianę. Jakość działania natychmiast się zmienia. Osho mówi:
Na przykład, jeśli jecie świadomie, to nie możecie zjeść więcej, niż ciało potrzebuje.
Zmienia się jakość. Jeżeli jecie świadomie, będziecie dłużej żuli. Ulegając nieświadomym, mechanicznym nawykom, jedynie wpychacie rzeczy do brzucha. W ogóle nie żujecie, tylko się napychacie. Wtedy nie ma przyjemności. A ponieważ nie ma przyjemności, potrzebujecie więcej jedzenia, żeby uzyskać przyjemność. Nie czujecie smaku, więc potrzebujecie więcej jedzenia.
Po prostu bądźcie czujni i patrzcie, co się dzieje. Jeśli jesteście czujni, będziecie dłużej żuli, będziecie mocniej czuli smak, będziecie odczuwali przyjemność jedzenia. A kiedy ciało się cieszy, mówi wam, kiedy przestać.
Eksperymentujcie z tą techniką świadomości dzisiaj i w nadchodzących dniach, w różnych sytuacjach – dla tej medytacji nie trzeba wyznaczać szczególnego czasu. Chodzi o to, żeby po prostu medytować, w swobodny i radosny sposób, wykonując zwyczajne, codzienne czynności. Zwykłe rzeczy, które zazwyczaj robicie bezmyślnie, tym razem róbcie w przestrzeni świadomości.
Cytat Dnia
Kiedy umysł wie, nazywamy to wiedzą.
Kiedy serce wie, nazywamy to miłością.
A kiedy istnienie wie, nazywamy to medytacją.
– Osho
DZIEŃ 2
Medytacje nad miłością i relacjami
Jedną rzeczą jest wprowadzenie świadomości w nasze fizyczne działania i doznania ciała, kiedy idziemy, jemy, zmywamy podłogę itd. Albo nawet uświadomienie sobie naszych myśli i emocji, kiedy jesteśmy sami i nabieramy do nich trochę dystansu. Ale czymś zupełnie innym jest wniesienie tej samej jakości świadomości w nasze interakcje z innymi ludźmi, szczególnie z naszymi intymnymi partnerami. Dzisiejszy program poświęcony jest tej części naszego życia.
WGLĄD OSHO
Miłość nie jest związkiem. Miłość wiąże, ale nie jest związkiem. Związek jest czymś skończonym. Związek jest rzeczownikiem; nastąpiło całkowite zatrzymanie, miesiąc miodowy się skończył. Nie ma już radości, entuzjazmu; wszystko już jest skończone. Związek oznacza coś dopełnionego, skończonego, zamkniętego.
Miłość nigdy nie jest związkiem – miłość jest relacją. Zawsze jest rzeką, płynącą, niekończącą się. Miłość nigdy się nie zatrzymuje; miesiąc miodowy się zaczyna, ale nigdy się nie kończy. Nie przypomina powieści, która zaczyna się i kończy w pewnym punkcie; jest zjawiskiem ciągłym. Kochankowie kończą, miłość trwa nadal. Ona jest kontinuum. Jest czasownikiem, nie rzeczownikiem.
Dlaczego piękno relacji ograniczamy do związku? Dlaczego tak się spieszymy? Ponieważ relacja jest niebezpieczna. A związek jest bezpieczeństwem, związek daje pewność. Relacja jest jedynie spotkaniem dwóch obcych, może na jedną noc, a rano powiemy „do widzenia”. Kto wie, co się zdarzy jutro? A my tak się boimy, że chcemy, żeby to było pewne, chcemy, żeby było przewidywalne. Chcielibyśmy, żeby jutro odpowiadało naszym wyobrażeniom; nie pozwalamy mu powiedzieć tego, co chce. Dlatego natychmiast sprowadzamy każdy czasownik do rzeczownika. Jesteście zakochani w kobiecie albo mężczyźnie i natychmiast zaczynacie myśleć, żeby się pobrać, zrobić z tego umowę prawną. Dlaczego?
W lepszym świecie z większą liczbą ludzi medytacyjnych, z nieco bardziej rozpowszechnionym na Ziemi oświeceniem ludzie
