i adres, a kiedy doszła do rubryki „Ranking”, wstawiła w nią duże zero. Oddała kartkę.
Turniej zaczął się z dwudziestominutowym opóźnieniem. Trochę trwało, zanim ogłosili kojarzenia. Kiedy przypinali do tablicy nazwiska, Beth zapytała mężczyznę, który stał obok, czy zostały dobrane losowo.
– Bynajmniej – powiedział. – W pierwszej rundzie układają pary według rankingów. Dalej zwycięzca gra ze zwycięzcą, a przegrany z przegranym.
Wreszcie na tablicy pojawiła się kartka z jej nazwiskiem i Beth przeczytała: „Harmon – bez rank. – czarne”. Niżej przypięto kartkę „Packer – bez rank. – białe”. Przy obu widniał numer dwadzieścia siedem. Ostatni.
Podeszła do szachownicy oznaczonej tym numerem i usiadła po stronie czarnych. Była to ostatnia szachownica na ostatnim stole.
Obok Beth siedziała kobieta około trzydziestki. Po chwili podeszły jeszcze dwie kobiety. Jedna z nich miała jakieś dwadzieścia lat, druga – przeciwniczka Beth – była wysoką, grubawą licealistką. Beth rozejrzała się po sali. Szachiści zajmowali swoje miejsca albo już siedzieli i zaczynali grać. Głównie mężczyźni, przeważnie młodzi. Cztery kobiety, które uczestniczyły w turnieju, zostały usadzone razem na szarym końcu i rywalizowały między sobą.
Przeciwniczka Beth niezdarnie usiadła na krześle i postawiła na stole zegar o dwóch tarczach.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
