prezentują całkiem przyzwoity poziom literacki jak na utwory napisane przez siedemnastoletniego szofera z wykształceniem podstawowym.
Pozostaje pytanie o szczerość intencji autora. Na ile Marek wierzył w ideologiczne rozwiązania zawarte w tych opowiadaniach? W czasach szarżującego socrealizmu nie mógł się ukazać drukiem tekst literacki niezgodny z linią partii. Oczytany Hłasko doskonale o tym wiedział, a jeśli nie wiedział, to uświadomił mu to Stefan Łoś. Każdy utwór musiał być obudowany wokół hasła „ucz się i pracuj” (najlepiej w fabryce), pokazywać bohatera pozytywnego (najpierw opornego, który potem dzięki organizacji/partii/kolegom z pracy staje się wzorowym obywatelem) i antysystemowego dywersanta, a całość wieńczyć miało zwycięstwo ludzi pracy. Wszystkie te elementy Hłasko sumiennie umieścił w opowiadaniach, zbuntował się tylko przy postaci kobiecej. Ogólnie rzecz ujmując, socrealizm nie radził sobie z całą tą miłością. Damsko-męską oczywiście. Dziewczyny przeszkadzały przodownikom, rozpraszały ich, odwracały uwagę od wyrabiania normy. Jeśli już musiały się pojawić, mogły być siedzącymi w domach żonami lub skromnymi idealistkami marzącymi o silnych ramionach bohatera pracy ludowej. A Hłasko sobie wymyślił zbuntowaną niewdzięcznicę. I to w dwóch wersjach: lolitę sypiającą ze starszym mecenasem, reliktem burżuazyjnego dwudziestolecia, oraz dumną femme fatale
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
