gəlmədi evə o. Vəfadanda soruşduq onada getməmiş, mən bilməyən bir şeymi oldu burda? nədən gəlmədi Aylın evə? Nərgiz Tahirə baxdı. Ancaq heç kim demədi Sərdarla dalaşdığını. Ramiz tez cibindən telefonu çıxarıb zəng etdi taxsi sifariş edən operatora, alo bu ünvana sizdən taxsı çağırılıbmı tez baxın, əlaqə saxlayın hara aparılıb burdan götürülən adam ünvanına çatmayıb. Ramiz əsəbləşdi – operatora: bura baxın adam ünvanına çatmayıb deyirəm necə saat keçib, sizin kantorunuzu başınıza yıxmadan deyin mənə.
Biraz gözlədi ağzının qanını silib Sərdara tərs – tərs baxdı. Nərgizi özünə sıxıb tutmuşdu qucaqlayıb. Tahirədə baxdı kinli baxışlarla, öperatorun cavab verəyəcəyini gözləyirdi qulağında telefonla. Eşidirəm sizi, biraz qulaq asıb, nəə? siz nə danışırsınız? kim, kim, qaçırmış? Ramizin dili dolaşdı danışa bilmədi. Anlamadım, necə – nəə? – necə yəni hüçum olub qaçırılıb, hamı bir – birinə baxdılar. Ramizin halı qurtardı yıxılacaqdı ki, Nərgiz tutudu ağladı.
Tez Tahirlə rəyis tutub gətirdilər içəri, divan uzandırdılar Ramizi. Rəyis Ramizin üzünü şillələyərək – Ramizə: oğlum nə olub anlat? Ramiz yavaş səslə – rəyisə: Aylını qaçırıblar silahlı adamlar. Sərdar analdı kimin işi olduğunu, öz – özünə: mən səni yer üzündən silmərəmmi? tez qaçıb getdi evdən çıxıb. Tahir – Nərgizə: sən burda qal çıxma heç yerə, getdi Sərdarın ardınca qaçaraq. Nərgiz tez Ramizə su gətirdi iç qardaşım, nə olar özünə gəl, sudan Ramizin sinəsinə vurdu. Rəyis qalmışdı baxa, necə yəni qaçırıblar? kim qaçırıb? Nərgiz ağlayırdı. Rəyis – Nərgizə: qızım ağlama qorxma, biraz vaxtda tapacağıq Aylını. Sən Ramizin yanında qal, qapını kimsəyə açma, getdi tez evdən çıxıb.
Nərgiz Ramizin yanında əyləşdi – Ramizə: nə olar qorxuzma məni, Ramizin ağzının – burnun qanını sildi yavaş – yavaş dəsmalla. Ramiz gözlərini açıb baxdı Nərgizə, ayağa qalxmağa istədi qoymadı. Nərgiz – Ramizə: Murad dayı dedi indi tapacaqlar Aylını, Ramiz zorla oturdu yerində – Nərgizə: mən tapmalıyım Aylını. Ayağa qalxmağa istəsədə bacarmadı başı döndü, başını tutub oturdu geri yerinə. Nərgiz yanında oturub qısıldı uşaq kimi – Ramizə: məni tək qoyma nə olar, qorxuram. Ramizin yazığı gıldi Nərgizə, qorxduğunuda hiss edirdi, Nərgiz titrəyirdi həyəcandan. Ramiz Nərgizin saçından öpüb sakitləşdirməyə çalışdı, şş sakit ol hər şey yaxşı olacaq, yanındayam qorxma. Mənim telefonum hara düşüb bax canım. Nərgiz ayağa qalxıb qapıya tərəf getdi, tez qayıtdı əlində telefonla, gəlib qısılıb oturdu Ramizin sinəsinə. Ramiz Dilqəmə zəng etdi, alo Dilqəm Aylını qaçırmışlar yoxdur burda, şüphələndiyim birisi var. Məncə sənin o tip dostunun işi olmalıdır, qoruya bilmədim Allah bəlamı versin mənim. Zəng et o tipi tap, tez ol mənə bildir gözləyirəm, telefonu yanına qoyub Nərgizin kürəyini sığallayaraq sakitləşdirməyə çalışdı.
Sərdar Tahirlə rəyisin evinə gəldilər, qapının zəngini basmadı Sərdar yumuruğu ilə vurmağa başladı. Qapını xadimə açdı – Sərdara: kim lazımdır, Sərdarı görüb tanıdı. Rəyis gəldi, nə olur burda kimdi? qapıda Sərdarı görüb pərt oldu, Sərdar? nə olub nə xəbərdi?
Sərdar – rəyisə: küçüyünə tez zəng et Aylını gətirsin. Rəyis anlamadı – Sərdara: nə küçük? Sərdar bağırdı! oğlun Əmirdi nə itdi Aylını qaçırmış, onun bir telinə belə zərər gələrsə yaşatmaram onu, tez tap zəng et bağırdı!
Rəyis – xadiməyə: tez telefonumu gətir, xadimə qaçaraq getdi, rəyis həyəcanlı idi – Sərdara: Sərdar bəy səhv anlayış olmasın sonra. Sərdar kinlə baxdı rəyisə gözləri qızarmışdı əsəbdən, dişlərini bir – birinə sıxıb – rəyisə: bu şəhərdə ondan başqa düşməni yoxdur Aylının. Oğlun demişdi ondan heyif çıxacam, sonunçu dəfədə kağız yollamışdı təhtit edərək. Ama mən oğluna tapşırdım qıraq olsun anlamadı, əsəbdən bağırdı! Tahirdə dayanmışdı arxasında, nifrətli baxışlarla baxırdı rəyisə, xadimə telefonunu gətirdi rəyisin verdi. Rəyis tez oğluna zəng etdi, oğlu telefonu açmadı, öz – özünə: aç bu zəhrimarı Əmir, açç bağırdı! Başqa yerə zəng etdi, tez mənə Əmirin nömrəsinə baxaraq harda olduğunu tap de. Soruşma tap dedim, bağırdı! biraz gözlədi telefonda, hardadır? tamam anladım. Sərdarla – Tahirə ardımca gəlin bilirəm hardadırlar, qaçaraq getdilər maşınlarına oturub sürəətlə.
Aylını yaxşıca döymüşdü böyründən vurulan oğlan, altı nəfə idilər. Əmir gəlidi, Aylını qan içində görüb baxdı dostlarına, kim bu günə qoydu qızı? böyründən vurulan oğlan – Əmirə: mən vurdum. Əmir oğlana yaxınlaşıb, sənə dedimmi mən onu vur? oğlan – Əmirə: demədin, ancaq mən vurdum. Unutdunmu sənində barmağını qırmışdı, nə oldu yazığınmı gəldi? Əmir oğlana alnı ilə vurdu burnundan. Oğlan burnunu tutub baxdı – Əmirə: ona görə mənimi vurdun sən?
Əmir əsəblə – yanındakılara: ona lazım olan cəzanı özüm verəcəm, anladınızmı? mən demədən telinə belə zərər gəlməməli idi, ama görürəm gəlmiş. Obirlər başlarını aşağı salıb dayandılar, Əmir gəlib Aylının üzünü şillələdi – Aylına: ey sən möhkəm birisən bilirəm, aç gözlərini mənə bax. Aylın açmadı gözlərini, Əmir – oğlana: səni eşşək heyvan, oğlanın burnu qanamışdı Əmirin vurduğu zərbədən. Əmir Aylını yerdən qucağına alıb divana uzandırdı, su gətirin mal kimi baxmayın üzümə, gedib su gətirdilər bakalda. Əmir sudan əlinə töküb Aylının sinəsinə üzünə – vurdu, uzünə sığal çəkib – Ayılına: əsəb oluram aç gözlərini. Aylının üzünü sığalladı əlinin arxası ilə, baxdı gözlərini açmasını gözlədi. Aylının dodağı qanamışdı, Əmir barmağı ilə Aylının dodağının qanına toxunub, ehtiyatla əyilib dodağının qanamış yerindən öpdü.
Bu vaxtdı qapıya təpik vurub açdılar, içəri birinci girən Sərdar idi, Sərdar gördü Əmirin Aylının dodoğından öpdüyünü, dəliyə döndü. Ardınca Əmirin atası girdi gördü, oğluna bağırdı! Əmir sən dəlimi olmusan? Tahirdə girdi içəri. Sərdarın üzünün ifadəsi dəyişdi, kəssələr qan çıxmazdı canından, birdən Əmirə bağırdı! eyyy. Sərdar hucum çəkdi Əmirə tərəf, qabaqda dayanan dostları Sərdarı tutub saxlamağa calışdılar, Tahir gəldi köməyə, oları vurmağa başladılar. Arxadan Sərdarın atasıda gəldi, atası Əmirin qaçmasına imkan yaratmağa çalışırdı ki, arxadan silahını dayadı böyrünə Sərdarın atası. Sərdarın atası – ona: tərpənmə sənidə, oğlunuda vuraram gözümü qırpmadan. Bizdə namus üstə vurmaqda var, öldürməkdə bil.
Əmiri tutdu Sərdar, vurmağa başladı təpiklə yumuruqla, Sərdar Əmiri elə vurudu ki, atası bağırdı! – Sərdara: vurma öldürəcəksən oğlumu. Sərdar fikir vermədi, təpklə yumuruqla vururdu, Əmirin üstünə oturudu yaxasından tutdu – Əmirə: sən nə cürəətlə onu öpdün? sənə demişdimmi ondan uzaq dur? Əmirin dodağına yumuruqla vurmağa başladı. O qədər vurdu ki, sonunda ağzından qan gəldi, Tahir silahla o birilərinin yerə yatmalarını tələb etdi. Tahir- olara: yatın əlləriniz başınızın arxasına tez olun, yatmadıqlarını görüb silahdan
