маоши учун машаққат чекишда давом этиш ва лавозими кўтарилишига умид қилиш эди. Бу вақт ичида эса қўшимча пул ишлаш учун ёзишга ёки таҳрирга иш олиб, кечқурун ва дам олиш кунлари янада тиғизроқ ишлаши (у одатда ҳозирги ишидаги вазифаларини уйига ҳам кўтариб келарди), қўшимча юкламалар қаторига уларни ҳам киритишга ҳаракат қилиши керак. Бу фикр уни, албатта, хурсанд қилмагани аниқ.
Аммо унинг бошқа танлови борми?
3-БОБ
СИЗ ЎЙЛАГАНИНГИЗДАН КЎРА БОЙРОҚСИЗ
Барбара “нимадир қилинг” деб маслаҳат берганди. Эртаси куни эрталаб Зои нимадир қилди. У ишга тайёрланиб, уйдан ўн беш дақиқа олдинроқ чиқиб кетди. Барбара бариста билан гаплашиб олишни тайинлаганди, аммо Зои бунда ҳеч қандай маъно кўрмади. Лекин ҳеч бўлмаганда қаҳвахонада озгина вақт ўтказиб, фотосуратни яқиндан кузатиши мумкин бўларди.
Зои “Елена қаҳваси”га киргач, буюртма берди. Навбатда туриб, икки ҳиссалик латтесини олди ва атмосферадан завқланганча қаҳвахона бўйлаб сайр қилди. Ғиштин девор, гумбазли шифт (у мавжуд эмасдек кўриниши учун қора рангга бўялганди), катта тўлиқ спектрли осма лампалар… деворлардаги улкан, моҳирона ёритилган фотосуратлар шундай тасаввур уйғотадики, қаҳвахона худди замонавий Бруклин санъат галереясига ўхшаб қолгандек. Мода, лекин эски мактабга хос мода.
Зои фотосуратлар қаторини кузатаркан, қаҳвахонани айланиб чиқди. Улардан баъ зилари кишини ўзига тортадиган манзаралар эди: қор билан қопланган тоғ чўққилари, авж тўлқинида суратга муҳрланган шиддатли дарёлар, кенг ўрмон йўллари. Зоининг ўйлашича, суратлардаги айрим жойларни журналдаги иши орқали танирди. Бу ерда Буюк Хитой девори ва Италиянинг Пьемонтидаги оилавий узумзорда ишлаётган ёш эркаклар, Перу ўрмонларидаги ранг-баранг тўтиқушлар галаси тасвирланган суратлар бор эди.
Барча фотосуратлар ҳайратланарли эди, лекин Зои туну кун ўйлаб юрган фотосурати олдига боргунига қадар юришда давом этди.
Бу ўша фотосурат эди. Худди ўша. Зои салкам икки метр нарида тўхтади ва унга тикилиб қолди.
Бу бир қарашда кучли таассурот қолдирадиган манзара эмас – ҳеч бўлмаганда, сиртдан шундай туюлмасди. Қирғоқ яқинида жойлашган қишлоқдаги тонг палласи. Ўнг томонда балиқчиларнинг кичик кемаси денгизга чиқишга тайёрланмоқда. Одамлар кичик бандаргоҳ бўйлаб у ёқдан-бу ёққа юриб, қишлоқдаги юмушлари билан овора.
Нима уни ўзига бунчалик жалб этган экан?
У бир неча қадам яқинлашди ва бу ўнг бурчак остидаги миттигина босма ёзувни ўқиши учун кифоя бўлди. Эҳ, хуллас, суратга нарх қўйилганди: 1200 доллар.
Зоининг юраги уришдан тўхтаб қолди. Биргина сурат учун бу нарх қимматлик қилади, лекин… бу ўзгача сурат, шундай эмасми?! Бошқа томондан ўйлаб қаралса, 1200 доллар унчалик катта пул эмас. Квартира учун тўланадиган ойлик ижара тўловидан камроқ. Зои буни сотиб олишга қодир бўлиши керак эди. Аммо у охирги марта истаган буюмига бемалол сарфлаши учун қачон ўз ҳисобида шунча маблағ турганини эслай олмади.
Ҳа, мана энди аниқ эслади: ҳеч қачон бунақа бўлмасди.
