Unuttuğun Yerdeyim. Memmed İsmayıl
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Unuttuğun Yerdeyim - Memmed İsmayıl страница 19
![Unuttuğun Yerdeyim - Memmed İsmayıl Unuttuğun Yerdeyim - Memmed İsmayıl](/cover_pre1268818.jpg)
Yalan ayak açıp yürüse, korkun.
Mavi gözyaşıdır derede Orhun,
Tepede Tanrı’nın dumanı ağlar.
Batıdan Doğuya varıp giden iz,
Hangi zamanlara yetti vadeniz?
Ve… Deniz, içimde yiten beş deniz
Gemisi gam olmuş, limanı ağlar.
Hele yormadığım bir yuku192 kalır,
Gözümde bir Moğol kıpığı193 kalır.
Alnımda bir Türkmen çapığı194 kalır,
İçimde bir Altay Şaman’ı ağlar.
İki Sahil Yakası
Burası Dardanel’in
Geçilmez dar boğazı.
İki sahil yakası
Tutup sıkar boğazı.
Geçer gündüz eceden,
Çok gelip azdan geçer.
Hele ömür yelkenim
Dar bir boğazdan geçer.
Önde bir fener yanar
Ben yorulsam, sen izle.
Buradan sonra başlar
Okyanuslar, denizler.
Sende Var Olmak İçin…
Yaprak, sen de budaktan
Solup gurbete düştün.
Yağmur, sen de buluttan
Dolup gurbete düştün.
Gönül, ölüm günün mü,
Gelip gurbete düştün?!
Buluta dönmek için
Buharlanmak gerekmiş.
Budağa dönmek için
Baharlanmak gerekmiş.
Vatana dönmek için
Mezarlanmak gerekmiş..
Damlalar buharlanır
Yağmur, kar olmak için.
Goncalar baharlanır
Meyve, bar olmak için.
Kucağını aç, vatan,
Yok olup geleceğim,
Sende var olmak için…
Ey Bulut
Ne ağzına su almışsın?
Bir cevapsız sualmişsin?
Niye böyle karalmışsın
Ne zaman yasım, ey bulut?
Yaşım tükenmiştir, yaş ver.
Yerde kalanını boş ver.
Kara yağlığını borç ver
Gözüme basım, ey bulut.
Ya ben koşum, ya sen hakla,
Sinemi terk et son ‘ah’ la.
N’olur, ben ölüm, sen ağla
Ben kulak asım, ey bulut.
Aldığını geri gönder.
Bana en son yeri gönder.
Bir yağmur kendiri gönder
Özümü asım, ey bulut.
Senin de evvelin su mu?
Haçan195 var ettin ‘yok’umu?
Belki uykumsun, uykumu196
Ben, neye yozum,197 ay bulut.
Yine karşıdan kış gelir.
Güz ki elleri boş gelir.
Sen oku, bana hoş gelir
Yağmur duası, ay bulut.
Vatan vatandır, ha deyim…
Bendeye, Allah’a deyim…
Gurbetten daha ne deyim,
Daha ne yazım, ay bulut?
Dert
Kenara çıkmaktır işin çetini,
Çıkar, yollarına kargış elenir.
Alır dudağına sigaretini,
Gümüşî saçında dert tütsülenir.
Koymaz ki sahipsiz kala dünyada
Uzaktan gördü mü, tezden el eyler.
Koymaz ki çevrilip yüz tutsun yada,
Derdi çekip çekip dert güzel eyler.
Gurbet, yeri değil her yüzü berkin,
İnmek istese de gam katarından,
Zaman kotan açar198 alnında her gün,
Sonra dert yeşerir kırışlarından..
Görür ki dert gelip ona el açtı,
Derdi yüreğine hayran eder o.
Yalan sohbet imiş: Derman ilaçtı(r),
Derdini, derdine derman eder o…
Ah seni, geriye işleyen teker,
Alın yazısının meçhul haberi!
Mizan terazidir, çektikçe çeker,
Vatanla gurbeti, hayırla şeri..
Bir ömür ikilik içinde noksan,
Beden mi ruhta, ruh mudur canda?
Gurbet mi? Onsuz da gurbette yoksun,
Hele görmezlikten gelir vatan da…
Güneş kademiyle düşer ısrara
Çeker gözlerinin gurub yerini.
Akşamın birinde kansız mısralar
Bulur yüreğinin garip yerini…
Kalıp ara yerde yaşar da her gün
Sağında, solunda solahay199 kader;
Fırsatın birinde ölür, ölümün
Gözünün odunu almağa gider…200
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
192
Yuku: Rüya.
193
Kıpık göz: Çekik göz.
194
Çapık: Darp sonuncu oluşan hasar, çizik, yara.
195
Haçan: Soru edatı, ne zaman?
196
Uyku: Rüya
197
Yozmak: Yorumlamak. Uyku yozmak: Rüya yorumlamak.
198
Kotan açmak: Kotan, Azerbaycan Türkçesinde saban demektir, kotan açmak, saban ile derin bir iz açmak.
199
Solahay: Ters, aksi.
200
Gözünün odun almak: Cesaretini kırmak.