юқори қисмини ерга урганча бориб вошиллатиб кўпик сепиб, оловни ўчиришга киришди.
Бердиқул хотиржамлик билан қоронғилик томон юрди. Самад билан Қаҳҳор шошиб унга эргашишди.
Тоҳир тобора гуриллаётган оч олов билан олишарди…
Юк машинаси шаҳарчага кириб келганда вақт аллақачон ярим тундан ошган эди. «Ором» ёнидан ўтаётганлари маҳал Ғиёс энгашиб чироқлари ўчган ресторанга қаради.
– Ёпиб қўйишибди, – деди у афсусланиб.
Дилобар истеҳзоли кулимсиради:
– Шу пайт ресторан қоладими? Ака, айтгандай, сиз «Қирғоқ»қача борасизми?
– Ҳа, ўша ерда дам оламиз.
Дилобар сумкачасини кавлаб, ҳамёнини чиқарди, қўлига бир даста пул олди:
– Бизни ўша меҳмонхона ёнида қолдирсангиз ҳам бўлади. Борар жойимиз яқин.
– Пулингизни жойига солиб қўйинг, Дилобархон. Одамни хафа қиляпсиз.
Қиз дарҳол пулни ҳамёнига қайтариб солди:
– Майли, сизни хафа қилмай бўлмаса.
– Менда бир таклиф бор, – яна жонланиб қолди Ғиёс. – Келинглар, меҳмонхонада тўрталамиз бир маза қилиб ўтирамиз. Бизда ҳамма нарса бор.
– Сиз, – яна истеҳзоли кулишдан ўзини тийиб туролмади Дилобар, – машинангизга чиққан қизларнинг ҳаммасидан йўл ҳақини шунақа қилиб ундирасизми, Ғиёс ака?
– Ҳаммасидан эмас, Дилобархон. Фақат сизларга ўхшаган гўзаллардан. Келинг энди, йўқ деманг. Бу ўладиган дунёда бир яйраб қолайлик.
Бир муддатлик мулоҳазадан сўнг Дилобар дугонасига ўгирилди:
– Сен нима дейсан, Тамарчик? Яхши йигит бизни меҳмондорчиликка таклиф қиляпти.
Тамара кабина шифтига тикилганча ўйланиб тургач, ноаниқроқ тарзда деди:
– Ўйлаб кўриш керак.
– Э, ўйлаб ўтирасизларми, қизлар? Бир маза қилсак қипмиз-да…
Дилобар эътироз билдирди:
– Лекин биз тўйга паспортимизни кўтариб келмаганмиз.
– У томонини менга қўйиб беринглар, ташкиллаштирамиз. Неча марталаб бу ерда ётиб қолганмиз, ҳаммасини таниймиз…
Машина «Қирғоқ» меҳмонхонаси ёнига келиб тўхтади.
Ҳовлиқиб қолган Ғиёс шоша-пиша шеригини уйғотди. Акбарали ётоғидан каттагина дипломат билан чиқиб келди. Икковлон қабулхонага кириб кетишди.
Навбатчи, ўттиз беш ёшлардаги кўҳликкина, дарҳақиқат, юзи таниш Муқаддам исмли жувон ҳайдовчиларнинг ҳужжатларини расмийлаштиргач, биринчи қаватдаги икки кишилик хона эшигини уларга очиб берди, аммо Ғиёснинг паспорти уйда қолиб кетган яна икки кишига бир кечага хона бериш ҳақидаги илтимосига кўнмади.
Ноилож қолган Ғиёс чўнтагидан бир даста пул чиқариб, Муқаддамнинг қўлига тутди:
– Опажон, илтимос…
Жувон кескин бош чайқади:
– Бунинг ҳеч иложи йўқ. Мен паспортсиз одамга хона беролмайман. Истаган маҳал текшириб келиб қолишлари мумкин.
– Бир
