манзилиға айлабон яна Мийно,Умиди Марва истабон Сафо билан борамиз.
Ки ҳаж қилурда кўб эрмиш шароити аркон,
Бажо этарга бир неча расо билан борамиз.
Умид беҳад этиб журмимиз маофиға,
Мадина сориға бу муддао билан борамиз.
Келинглар, аҳли муҳаббатки, жон нисор айлаб,
Мазори шери Худо – Муртазо билан борамиз.
Келингки, ҳаддин ошубон фужур кўб қилдук,
Фиғону нолау воҳасрато билан борамиз.
Ото-оноу қариндошдин умидни узуб,
Имоми лахтаи жигардек ризо билан борамиз.
Яқони чок этибон бу йўлда қон йиғлаб,
Имом Ҳусайн-шаҳиди Карбало билан борамиз.
Кел эмди, Фурқати бедил, турарга тоқат йўқ,
Тавофи Каъбаға раҳнамо билан борамиз.
«Оҳким, раҳм қилиб, бир йўли ёд этмадингиз…»
Оҳким, раҳм қилиб, бир йўли ёд этмадингиз,
Мани мағмумни хотирини шод этмадингиз.
Олмайин бир йўли жон ғуссадин айлаб озод,
Ё қилиб қатъи назар, дардни зиёд этмадингиз.
Хуни дилдин ёзибон номаи шавқим борадур,
Лафзи дашном ила бир парча савод этмадингиз.
Зулм тиғила тўкуб ғамзодалар қонини,
Бошингиз Ҳаққи учун тарки фасод этмадингиз.
Сизки, иқлими малоҳат шаҳидурсиз, жоно,
Ошиқи бечоралара адл ила дод этмадингиз.
Каъбаи дилни хароб этти чу ғами куффори,
Бир ҳимоят бўлубон ҳеч мадод этмадингиз.
Жони тоза берибон ҳар кима бир тиғ била,
Фурқатий дилхастага бир ўқни кушод этмадингиз.
«Не эрур журмимки, кўрса ул ситамкор индамас…»
Не эрур журмимки, кўрса ул ситамкор индамас,
Гарчи ишқида қилурмен нолаю зор, индамас.
Учрадим қандоғ ситамгар дилрабоға, оҳким,
Тиғи жавридин қилиб бағримни афгор индамас.
Лоуболу шўхдурким, маҳзи истиғно қилиб,
Бўлса ҳам аҳволи зоримдин хабардор, индамас.
Йўлида бошимни помол айласам ҳам соядек,
Зарра парвоси йўқ ул хуршиди рухсор индамас.
Индаса раҳми келиб шоядки деб, Фурқат, анга,
Тўғри бўлсам лоақал кўрганда бозор, индамас.
«Сен каби бадмеҳрликни ҳеч мусулмон айламас…»
Сен каби бадмеҳрликни ҳеч мусулмон айламас,
Айлағай, лекин жафоу жавр чандон айламас.
Орази хўбингни ҳар ким кўрса гулшан сайрида,
Орзуйи жаннат ул-фирдавсу ризвон айламас.
Ўйнасанг чун ламъа ҳайрон кўзларимда, эй пари,
Жилвасин ойинаи хуршиди рахшон айламас.
Айладинг жонимға бедод устиға бедодлар,
Душманиға бу ситам ҳеч номусулмон айламас.
Ийди рухсоринг аро икки ҳилолингни кўруб,
Қандоғ одамдурки бир жонини қурбон айламас.
Бодаи лаъли лабингдин қатра нўш эткан киши,
Умр ичида ёд ҳаргиз оби ҳайвон айламас.
Маҳрам ўлмай васлингга кўз ёшим ўлди бешариқ,
