шатлык китергән чаклар,
Кабатланмый торган вакытлар,
Һәр нәрсәнең үз вакыты бар.
Өлгерегез вакытында тотып
Калырга бәхетле минутлар.
Каз өмәсе
Бүген авыл гөрләп тора,
Каз өмәсе бит анда.
Уен – көлке, дәртле җырлар,
Яңгырый тирә – якка.
Тезелешеп утырганнар,
Алларына каз куеп,
Яулыгын артка бәйләгән,
Чиккән алъяпкыч кигән,
Ярдәмчел күрше апайлар,
Киленнәр һәм яшь кызлар.
Бигерәк җитез, тырышлар
Мамык йолккан куллар.
Тау өелгән мамыктан,
Әйтерсең дә кар яуган.
Йоклауы рәхәт булыр
Йомшак мамык өстендә.
Чигелгән мендәр тышлары
Аны күптән инде көтә.
Мыек астыннан елмаеп,
Утыра гармунчы егет.
Шым гына кәләш күзли ул
Уздырмый бушка вакыт.
Кеше эштә сынала бит —
Бүген нәкъ уңайлы чак.
Бизәкле көянтәгә асып,
Казлар юып кайтуга,
Самовар җырлап утыра
Азык тулы табында.
Хуҗабикәнең осталыгы —
Сокланып та торырлык.
Каз коймагы шундый тәмле,
Телкәеңне йотарлык.
Эшләгән кешенең ашы була,
Тырышсаң – бар да була.
Казлар үссен әйдә мул,
Үткәрелсен өмәләр.
Буыннан – буынга калган
Борынгы йола бит ул.
Тогры дус
Куе урман аша чыктым,
Шулай кирәк булганга.
Куркытты һәрбер күләгә,
Иптәш булмагач әргәдә.
Агып ята киң елга,
Йөзеп чыкмадым теге ярга,
Арысам, кулбашын куярга,
Яхшы дусым булмаганга.
Кайда адашып йөрисең?
Көтәм бит, кил тизерәк.
Киңәшчем, тогры дусым —
Син бит миңа бик кирәк.
Бергә үтик җитәкләшеп —
Тормыш юлы сикәлтәле.
Елмаеп, көлеп, серләшеп,
Күп еллар яшик әле.
Артка карама
Карама артка борылып,
Бар син тик алга.
Сине яктылык көтә
Юлның теге башында.
Артка борылып карама,
Үткәннәрне барлама.
Бүген, әлеге мизгелдә
Бәхетле яшә, әйдә.
Гомер кыска, уйлар озын,
Уйлата да моңлата.
Җырлап җибәр, уйландырса —
Җыр күңелне юата.
Уйлама киләчәкне дә,
Ул
