кырасыабайын-маанытын! Биллэ-биллибэт эмп сытыгар булкуспут духуутун сыта дьиктитин! Тахсыбытын кэннэ тугу гыммытын барытын өйбөр оҥорон көрөн үтүктэбин. Улааттахпына, быраас буолуом диэн быһаарынным. Ольгалыын кэргэнниһэн-бодоруһан хаалбытым, нууччалыы төһө да мөлтөхтүк саҥардарбын, булкуйан-талкыйан, ону-маны мээнэ кэпсэтэр буолбутум. Ону барытын көрө сылдьан Буойа ийэбэр:
– Мотуруус, Хотуунаҕа биэлсэр кыыс сүрдээҕин убанна. Кыыһыҥ бааһынай буолан, хаан тардан, оҕоргуур быһыылаах, – диэн кэпсиир. Чочумча иккиэн «тыый-таай» дэһэллэр. Онтон:
– Эмиэ да сөп ээ, биһиги да үөр нуучча ортотугар сылдьарбыт буоллар, биир эмит сахалыы дьүһүннээххэ, хайа, тардыстыахпыт суоҕа этэ дуо? Ыраах сиртэн кэлбит барахсан дойдутун, дьонун-сэргэтин ахтан-туоххаһыйан эрдэҕэ, – диэн сиэрдээх түмүгү оҥороллор.
Ольга дьоммун, ийэбин, үөрэхпин, оскуоланы ыйытар. Баттахпын тарыыр, өрөр. Улааттаххына туох үлэһит буолуоххунуй диэн ыйытар. Ону «эн курдук быраас буолуом» диибин. Ол аайы үөрэр. Биирдэ докумуон толорбутун көрөн ыйытабын:
– Ольга, эн аҕаҥ аата «Альхим» диэн дуу, «Альхом» диэн дуу?
– Суох, Михаил диэн.
– Оттон тоҕо «Альхимович» диэҥҥиний?
– Аа, ити араспаанньам. Толору аатым маннык, – илиискэ суруйан эрилитэр. «Альхимович Ольга Михайловна». – Чэ, аны эн ааккын суруйуох эрэ.
Тураах хаампытын курдугунан суруйан адаарытабын. «Баятанова Кат… («Катя» диэн баран, «толору ааккын суруй» диэбитин өйдөөммүн эбэн биэрэбин)…рина Адамовна». Ылан көрөр, соһуйар:
– Катерина Адамовна? Даа, биэбэкэйим, чахчы даҕаны, Адаам оҕото быһыылааххын ээ, – диир, сирэйбин-харахпын чинчилиирдии көрөр.
Ити эһэм аата буоларын, миигин онон суруйбуттарын быһаара сатыыбын даҕаны, сатаан өйдөппөппүн. Кыыһым күлэн күөх харахтара чаҕылыһаллар: «дитя Адама» дии-дии, иэдэспин уонна били хоһуу-одуу төрүөтэ буолан сордуур муннубун сып-сымнаҕастык бобо тутар. Биир ырыаны үөрэттэ, олус судургу тыллаах, үчүгэй мелодиялаах диир. Ол тылын мин өссө тэтэрээппэр суруннум:
Тум-бала, тум-бала, тум-балалайка,
Тум-бала, тум-бала, тум-бала-лаа,
Тум-балалайка шпиль балалайка,
Шпиль балалайка, тум-бала-а…
Балыыһаҕа лоп курдук биир ый сыппытым. Өрөбүлгэ ийэм кэлэн таҥаспын уларытан, сууннаран барар. Биэлсэри көрсөн турукпун ыйытар. Нэдиэлэ атын күннэригэр эбэм ас таһан аһатар, «бу оокком сыыһа ырбыт» дии-дии сыллаан сыыбырҕатар, Буойаҕа кырыыҥканан сүөгэй биэрэр: «Ити эйигин үчүгэйдик көрдүн диэн ньымааттаһабын», – миэхэ сибигинэйэн улуу «кистэлэҥин» арыйар. Бииргэ үөрэнэр оҕолорум ханнык предмеккэ тугу барбыттарын кэлэн кэпсииллэр, биэлсэри сонургууллар, хайа эрэ киинэҕэ оонньообут артыыскаҕа майгыннаталлар.
Отут хонук начаас элэстэнэн ааспыта, мин үтүөрэммин, Ольгаттан көрдөһөн араас эмп, битэмиин хааларын хомуйан, үөрэн-көтөн таҕыстым. Дьиэбэр кэлэн балыыһалаах оонньуубун, эбээбин «ыарыһах» оҥорон иһиллиибин. Илиитин хорук тымырын
