солбуйааччы Николай Платонович Степанов араадьыйаҕа гимнастиканы сахалыы биэрэр буолбуттар диэн дьээбэлээн, идеология сэкирэтээригэр төлөпүөннээн, онто итэҕэйэн, обком дьонун кыыл ыыта сыспыт үһү. Кэдэс! Мөтөс! Бөкчөс! Бакыс! – Соттинцев эрчимнээхтик утуу-субуу эрчиллии хамсааһыннарын оҥорор. – Үчүгэй буолбат дуо?
– Туох да ааттаах эбит! Накыс-икис!
Ити курдук омун-төлөн буолан эрчиллэ сырыттахтарына, «пуус-пуус!» диэн буугуначчы тыыммытынан, силлиһэ үүммүт хойуу сабыстыгас хаастарын аннынан, оҕус курдук, харахтара күлтэйбитинэн Мациев, маҥан маайкатын уолугунан түөһүн түүтэ харааран, нанайа бэдьэйэн кэллэ.
– Оо, коллегаларым барахсаттар! – эмискэ тэтимин эбэн ылаат, иннилэригэр хорус гынна, омуннаахтык илии тутуһан илигирэттэ. – Хайыы-үйэ бүтэн, баран эрэҕит дуу? Миигин кытта көххө, кылгастык өссө хамсана-имсэнэ түспэккит дуо, табаарыстар?
– Сылайдыбыт ээ, Матвей Арамович.
– Чэ, соҕотоҕун да дайбаҥнаан көрүөм. Бүгүн эрчиллиигэ хойутаатым. Аны, дьиэбэр дьонум аһаан бүппүттэрин кэннэ тобоххо тиийэрим буолуо? – көмүс тииһин килбэтэн, күлбүтэ буолан ыттайда. – «Эрдэлээбит чыычаах тумсун соттор, хойутаабыт – хараҕын хастар» диэн олус бэргэнник да эппиттэр эбит.
– Хайа-а, доҕоор! Матвей Арамович, уус тыл улуу маастара эбиккин дии! – Соттинцев хаадьылыах санаата киирэн, саҥа аллайда.
– Урут да, билигин да, киһи барыта суруйааччы буола сатыыр, – Мациев бу сырыыга баҕас, чахчы, эҕэлээхтик күлэн ылла. – Латинскай Америка президеннэрэ, үксүлэрэ, романистар дии. Биһиги Хрущёвпут даҕаны: «Бостууктуу сылдьан хоһоон суруйар этим», – диэбитэ буолбаат. Мао Цзэ-дун эмиэ хоһоон кинигэлээх. Үтүө үгэс көҕүтэр эбээт!
– Уот харахха этэҕин.
Хайалар!
Очуос таастар уһулута ойон тахсан
халлааны тыыраллар.
Халлаан сууллуоҕун
Халыҥ тирээбил буолан,
хата, өйөөн тураллар.
Күүстээхтик хоһуйан этии буолбат дуо? Мао Цзэ-дун хоһооно. Оттон Нерон ыраахтааҕы эмиэ дьиҥнээх поэт эбитэ үһү. Хаһан эрэ «Нерон – хаанымсах поэт» диэн кинигэни аахпыттаахпын.
– Мин кини туһунан атын кинигэни аахпытым. Онно Нерон бэргэн тылын холобурдаабыттар этэ. «Дьон диэн хой үөрэ, оттон мин маныыһыппын» диэбит этэ, – ити кэннэ Мациев, хайдах курдук эттим диэбиттии өҥнөн ылаат, өттүк баттанан баран, биилин имиллэҥнэттэ. – Өссө ол Нерон «харчы – сыта суох» диэбитэ эмиэ баар, тахсан киирэр сирдэргэ түһээн олохтоон баран. Үрдүк мораль сытыйыытын чаҕылхай көстүүтэ буолбаат?!
– Чэ, кытаат, эрчимнээхтик эрчилин. Эн мунньахтарга этэриҥ курдук, доруобуйа алмаастааҕар да күндү. Оттон «харчы сытын» туһунан Веспасиан император эппит буолуохтаах этэ, – Соттинцев, үгэргиирин кыратык да биллэрбэккэ, ыскамыайкаттан маастаркатын ылан саба быраҕынна.
– Оо, билигин дьиэҕэ тиийэн, сөп-сөрүүн уунан сайҕанан ылыллыа! – Оготоев Соттинцевы батыста. – Михаил Михайлович, аҕыйах сыллааҕыта
