Λυσιστράτη. Аристофан

      Όλα καλά όσα μας λες.

              Έ Λαμπιτώ, και τώρα

      γιατί δεν ορκιζόμαστε, μα χάνουμε την ώρα,

      κ’ έτσι τη συμφωνία μας ποτέ να μη χαλάσουμε;

      Πες μας λοιπόν του λόγου σου τον όρκο που θα πιάσουμε.

      Αλήθεια· πού ’ν’ η δούλα μου; – Έ, πού κοιτάζεις; Βάλε

      συ την ασπίδ’ ανάποδα, και τα εντόσθια βγάλε.

      του θύματος, [να κάνουμε τον όρκο].

              Λυσιστράτη,

      ποιόν όρκο τάχα θα μας πεις να κάνουμε, φιλτάτη;

      Ποιόν όρκο; Και ο ποιητής Αισχύλος το ’χει πη·

      απάνω στην ασπίδα μας το θύμα θα κοπή.9

      Όχι, δεν είνε δυνατόν, όρκος για την ειρήνη

      σε μια ασπίδα δηλαδή πολεμική να γίνη.

              Και πώς θα ορκισθούμε;

              Έν’ άλογο θα βρούμε

      άσπρο, και τα εντόσθια η δούλα να του βγάλη.

      Πού να το βρούμε τ’ άλογο το άσπρο τώρα πάλι;10

      Και πώς λοιπόν η κάθε μιά τον όρκο της θα κάνη;

      Θα σου το πω. Να πάρουμε κατάμαυρη λεκάνη,

              ανάποδα τη βάζουμε

      κ’ ένα σταμνί από κρασί της Θάσου θυσιάζουμε,

              κι όρκο σ’ αυτό θα δώσουμε–

      (εμφαντικώς)

              πως δεν θα το νερώσουμε!....11

              Ωχ, ωχ! τον όρκο σου αυτόν

      κ’ επαίνους να του ψάλουμε δεν είνε δυνατόν.

      Λοιπόν ας τρέξη μέσα μιά ένα σταμνί να φέρη

      και μια λεκάνη.

      (Εξέρχεται μια Γυνή και εισέρχεται φέρουσα λήκυθον και κύλικα).

              Τι σταμνί, όπου δεν έχει ταίρι!

      (Λαμβάνει την λήκυθον)

      Τι γλύκα που θα αισθανθή αυτή που θα την πιάση

              και, κλουκ, θα την αδειάση.

      Άφησε κάτω το σταμνί, και πιασ’ εδώ μπροστά μου!12

      (Η Καλονίκη θέτει την χείρα επί της Λυσιστράτης καταλλήλως)

      (Η Λυσιστράτη επισήμως):

      -Πειθώ! Βασίλισσά μου!

      -και συ, ώ στάμνα του γλεντιού! δέξου την ικεσία

      των γυναικών με εύνοια, και τούτη τη θυσία.

      (Χύνει εις την λεκάνην οίνον)

      Τι αίμα κατακόκκινο! για ιδές πως λαμπυρίζει!

      Αλήθεια, μα τον Κάστορα, και τι γλυκά μυρίζει!

      Αφήστε με, γυναίκες μου, πρώτη να μπω στη μέση

      να ορκισθώ!

Скачать книгу