Podstawy ekonomii integracji europejskiej. Anna Zielińska-Głębocka

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Podstawy ekonomii integracji europejskiej - Anna Zielińska-Głębocka страница 10

Podstawy ekonomii integracji europejskiej - Anna Zielińska-Głębocka

Скачать книгу

(trade creation);

      ● efekt przesunięcia / odwrócenia handlu (trade diversion);

      ● efekt ekspansji lub ograniczenia handlu (trade expansion, trade suppression).

      Efekt kreacji handlu oznacza tworzenie nowych strumieni obrotów w wyniku bardziej efektywnej specjalizacji produkcji na obszarze zintegrowanym. Mniej efektywna produkcja krajowa zostaje zastąpiona dostawami z bardziej efektywnego, czyli tańszego, kraju członkowskiego, który pogłębia specjalizację zwiększając produkcję i eksport. Jest to skutek wolnego handlu na obszarze zintegrowanym, traktowany jako korzyść z unii celnej.

      Efekt przesunięcia handlu to proces zastępowania tańszego importu z bardziej efektywnej „reszty świata” droższymi dostawami z kraju partnerskiego. Następuje przesunięcie handlu z grupy krajów trzecich, będących bardziej efektywnymi dostawcami dobra, na mniej efektywne kraje członkowskie. Efekt przesunięcia jest traktowany jako rodzaj statycznego kosztu lub straty z unii celnej dla wymiany światowej.

      Efekt ekspansji handlu to efekt netto, który występuje, gdy unia celna silniej kreuje, niż przesuwa, handel. Efekt ten jest silniejszy, jeśli:

      ● wyjściowy poziom ceł między krajami jest wysoki, co oznacza, że zniesienie ceł daje silne efekty handlowe;

      ● kraje mają konkurencyjne, a nie komparatywne struktury produkcji, oparte w większym stopniu na specjalizacji wewnątrzgałęziowej niż specjalizacji międzygałęziowej;

      ● w unii uczestniczą duże kraje i większa jest liczba krajów uczestniczących;

      ● unię tworzą kraje bliskie geograficznie i kulturowo, co sprzyja rozwojowi więzi gospodarczych;

      ● w krajach tworzących unię jest wysoka elastyczność podaży umożliwiająca dostarczanie na rynek większej ilości towarów;

      ● kraje dysponują dużymi zasobami produkcyjnymi i naturalnymi oraz wysoką produkcyjnością, pozwalającymi na szybki wzrost produkcji.

      Efekt ograniczenia handlu to efekt netto, gdy w wyniku utworzenia unii celnej następuje silniejsze przesunięcie niż kreacja handlu, co prowadzi do redukcji handlu światowego, a więc spadku wolumenu obrotów.

      Dynamiczne skutki unii celnej

      ● W dłuższym okresie silniejsza konkurencja na obszarze zintegrowanym prowadzi do wzrostu efektywności produkcji i handlu. Zmieniają się kierunki alokacji zasobów, zmianie ulega struktura specjalizacji, przynosząc poprawę konkurencyjności międzynarodowej całego ugrupowania.

      ● Zmiana struktury specjalizacji prowadzi do wzrostu rozmiarów handlu wewnątrzgałęziowego, czyli wymiany dóbr zróżnicowanych, będących substytutami w konsumpcji lub/i produkcji.

      ● Ujawniają się korzyści skali wywołane zwiększeniem wielkości rynku. Korzyści te mogą być wewnętrzne dla firm, i wtedy prowadzą do wzrostu minimalnej efektywnej skali, lub zewnętrzne wobec firm, gdy ich źródłem jest ekspansja gałęzi.

      ● Duży zintegrowany rynek, charakteryzujący się wysoką intensywnością konkurencji, tworzy bodźce do wprowadzania postępu technicznego i innowacji. Następuje poprawa efektywności dynamicznej (schumpeterowskiej), określonej przez tempo postępu technologicznego i innowacyjnego. Rośnie motywacja do kooperacji firm w zakresie badań i rozwoju, transferu technologii, know-how, itd.

      ● Wolny handel prowadzi do wzrostu gospodarczego przez lepszą alokację i lepsze wykorzystanie zasobów pracy, kapitału, technologii na całym obszarze zintegrowanym, pojawiają się korzyści akumulacyjne.

      ● Wzrost rozmiarów rynku i konkurencji tworzy korzyści zewnętrzne (externalities) w formie ogólnego postępu wiedzy, inwestowania w kapitał ludzki, ochronę środowiska, rozwoju infrastruktury transportowej i komunikacyjnej, itd.

      ● Pojawia się możliwość rozszerzania się efektu kreacji handlu na kraje trzecie i całą gospodarkę światową.

      Dynamiczne skutki liberalizacji regionalnej definiowane są jako poprawa efektywności akumulacyjnej (wzrost gospodarczy), alokacyjnej (zmiana kierunków specjalizacji) i lokalizacyjnej (zmiany ośrodków koncentracji działalności gospodarczej) (Baldwin, Wyplosz 2009).

      5.1.1. Graficzna prezentacja krótkookresowych skutków unii celnej

      Przy graficznej prezentacji skutków unii celnej wykorzystywane są różne instrumenty teoretyczne:

      ● koncepcja nadwyżki konsumenta, wskazująca, że jest grupa konsumentów, która byłaby skłonna kupować produkty przy cenie wyższej od rynkowej;

      ● prawo jednej ceny w wyniku wolnego handlu, gdy kształtuje się jednolita cena unii celnej;

      ● efekt produkcyjny specjalizacji, który oznacza zastępowanie drogiej produkcji krajowej przez tańszy import, prowadząc do tego, że jednolita cena unii celnej jest niższa od ceny krajowej;

      ● efekt konsumpcyjny specjalizacji, który oznacza wzrost całkowitej konsumpcji dobra w wyniku spadku cen krajowych do poziomu ceny unii celnej; w rezultacie rośnie popyt i następuje przesunięcie na krzywej popytu w kierunku wyższego poziomu wydatków;

      ● efekt zmiany wielkości handlu, gdy rośnie wolumen importu;

      ● efekt zmiany wielkości popytu krajowego;

      ● efekt zmiany produkcji krajowej;

      ● efekt zmiany cen krajowych.

      Zmiany oddziałują na dobrobyt różnych grup uczestniczących w efektach unii celnej: konsumentów, producentów, władz fiskalnych (w zakresie dochodów budżetowych z ceł). Efektem netto jest wzrost lub spadek łącznego dobrobytu wszystkich grup – efekt kompensacji, gdy straty / korzyści jednej grupy są kompensowane korzyścią / stratą innych grup.

      W prezentowanym graficznym ujęciu efektów unii celnej są wyróżnione trzy kraje lub grupy krajów (rys. 5.1 i 5.2):

      ● literą A oznaczono kraj lub grupę krajów, będących inicjatorami integracji – A jest najmniej efektywnym, czyli najdroższym producentem;

      ● literą B oznaczono kraj lub grupę krajów, będących średnio efektywnymi producentami – B jest potencjalnym partnerem kraju A w unii celnej ze względu na bliskie sąsiedztwo;

      ● literą W oznaczono kraj lub grupę krajów, będących najbardziej efektywnymi dostawcami na rynki światowe – W nie jest bliskim sąsiadem, ale ze względu na położenie geograficzne może być brany pod uwagę jako

      partner.

      Na rys. 5.1 przedstawiono sytuację kraju A, który jest inicjatorem utworzenia unii celnej i dokonuje oceny możliwości wyboru partnera spośród krajów BW. Przed utworzeniem unii celnej kraj A stosuje cła (t) jednakowe dla obu partnerów. Cena z cłem wynosi, odpowiednio, PW + t oraz PB + t . Są to cła niedyskryminacyjne.

516.png

Скачать книгу