gewaarwording dat dié man haar van haar ewewig beroof as hy na haar kyk en met haar praat.
Twee kelners sak dadelik op hulle toe.
“Dis ’n verrassing, sir,” sê die een. “Ons sien u nie gewoonlik in die middag nie.”
“Nee, ek het gaste langs die pad opgelaai. Bring vir ons spyskaarte, asseblief, en whisky van die eiland vir al drie.”
Marian vang weer sy oog, en sien dat hy spottend glimlag. Dalk beskou hy hulle as ’n las wat opgeduik het in sy besige dag, maar omdat hulle Glenbogan-gaste is, wend hy ’n poging aan om hulle te laat tuis voel.
“Dit lyk nie vir my asof jy my herken nie,” sê sy toe die kelners weg is.
“Ja, ek herken jou. Jy is die meisie wat my … wat die handsak op die kaai opgetel het.”
“Ja, ek is. Maar voorheen, in Suid-Afrika, in Kaapstad, het ons by die Boekefees ontmoet.”
Hy kyk fronsend na haar. “Ek was nog nooit in Suid-Afrika nie. Ek sou jou onthou het.”
Marian is verstom. “Maar … jy is tog Iain MacLean, die skrywer, is jy nie?”
Hy kyk haar eers onbegrypend aan, toe glimlag hy. “Nee, jy het my jonger broer ontmoet. Ons lyk baie eners. Ek is Roderick MacLean.”
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
