in die High School Musical-realiteitsprogram gewen het, was ’n vakansie van vyf dae vir twee in Londen, met ’n West End-vertoning van ons keuse ingesluit. Ek het besluit om te wag totdat ek langer as vyf dae in Londen kon bly sodat ek by al my familie en vriende daar kon gaan kuier.
Met die wete dat ek vir langer as ’n jaar werk sou hê, het ek kort nadat ek van Sjanghai teruggekeer het vir drie en ’n half weke Londen toe vertrek. Ek het soveel moontlik West End-opvoerings gaan kyk, uiteindelik my wonderlike familie daar ontmoet en my tyd in Londen ten volle geniet. Ons het my mondigwording daar gevier en dit was vir my ’n onvergeetlike ervaring. Ek was in ’n land wat ek van kleins af al wou besoek, omring van familie, goeie vriende uit my kinderdae (wat daarheen verhuis het), en vriende wat ek ontmoet het sedert ek in die vermaaklikheidsbedryf begin werk het. Dit het vir my gevoel asof my verlede, hede en toekoms alles op daardie dag bymekaargekom het. Ek was verstom oor hoe vinnig dinge in ’n kort tydjie verander het.
Ek onthou ek het ná my vakansie op ’n Vrydagoggend in Suid-Afrika aangekom, en die Maandag het ons aan Cats begin repeteer. Die volgende ses weke was baie taai, met repetisies ses dae per week van halftien die oggend tot sesuur in die aand. In dié tyd het ek gevorder van iemand wat in sy lewe nog nooit ’n dansles gehad het nie tot ’n deelnemer aan een van die mees gesogte musiekblyspele vir dansers. Boonop was ek vir die eerste keer ’n instaanspeler vir drie verskillende rolle. Ek het soveel geleer en so baie gegroei. Ek het die uitdagings van elke dag geniet – die stryd met beserings of die nabetragting ná elke vertoning oor die hoeveelheid werk wat dit van begin tot einde van ons geverg het. Dit was ’n verstommende ses maande wat ek vir altyd in my hart sal bewaar. My familie in die musiekwêreld was ook besig om uit te brei. Met twee produksies agter my naam het ek tuis begin voel in ’n bedryf waarvan ek as kind bitter min geweet het.
Toe Cats klaar was, het ek die kans gekry om drie weke huis toe te gaan. Ek kon saam met almal kuier en het heerlike tye saam met my familie en hegte vriende deurgebring. Daarna is ek Kaapstad toe om aan Grease te begin repeteer. Met die jong en energieke rolverdeling het ons van die begin af geweet dit sou spesiaal wees. Ons sou weer saam met ’n West End-produksiespan werk, en ek was opgewonde om te sien hoe die opvoering sou verloop. Ons het vyf weke lank gerepeteer, en van Februarie tot Junie 2010 in Kaapstad en Johannesburg opgetree.
In hierdie stadium van my lewe het ek ’n geestelike transformasie ondergaan. Ek het die Here nie net gedien nie, maar Hom werklik leer ken. Ek het soveel gegroei in my verhouding met Hom deur tyd vir Hom opsy te sit en Hom toe te laat om kennis en openbaring in my hart uit te stort. Ek kan eerlik sê dit was van die heel beste maande van my lewe.
Die einde van die Suid-Afrikaanse speelvak van Grease het te gou aangebreek. Dit het beteken ons sou begin toer. Ons het in Nieu-Seeland begin, waar ons ’n maand lank opgetree het. Ná die laaste vertoning het ek twee weke lank daar agtergebly om die res van Nieu-Seeland te verken. Toe is ek twee weke lank huis toe. Daarna is ons Hongkong toe, die stad wat bekend is daarvoor dat dit nooit slaap nie. Die vyf weke daar het vir my verbygevlieg, en voor ek my kom kry, was ek op ’n vliegtuig na Korea om vir my broer Paul, skoonsuster, Gerri, en hulle nuwe baba, Olivia, te gaan kuier. Hulle gee al die afgelope ses jaar onderwys in Korea en besoek Suid-Afrika net een keer per jaar. Maar ek wou nog altyd by hulle gaan kuier het, en omdat Korea so naby aan Hongkong is, het ek gedink dit sou die perfekte geleentheid wees. Nieu-Seeland, Hongkong en toe die geleentheid om waardevolle tyd saam met my dierbare familie in Korea deur te bring – iets wat onmoontlik gelyk het, het ’n werklikheid geword. Boonop is ek, terwyl ek in Hongkong was, weer die rol van Troy aangebied vir ’n speelvak van High School Musical in Taiwan. Dit het beteken ek moes vyf dae Taiwan toe gaan vir ontmoetings met die media. Daardie vyf dae het in die middel van my vakansie in Korea geval. Die tydsberekening kon nie beter gewees het nie. Ek is vir ’n week Korea toe, daarna was ek vyf dae in Taiwan, en toe is ek terug na Korea voordat ek huis toe moes gaan.
Só gaan my reis voort. Elke oggend word ek wakker met nuwe uitdagings om te trotseer en met nuwe verlangens wat my hart vul. Mense vra my dikwels of ek bekommerd is oor my toekoms of wat my plan B is. Ek kan eerlikwaar sê ek weet die toekoms is belangrik, maar ek weet ook die Here sê vir my ek moet my nie oor môre bekommer nie. Ek kan tog nie regtig raai wat die toekoms gaan bring nie. Ek glo vas dat as ons te veel oor môre tob, ons tyd verloor wat vir vandag bedoel is. Ek verstaan ons almal is in verskillende stadiums van ons lewe en dat ons almal soggens in verskillende situasies en omstandighede wakker word. Een ding bly egter altyd dieselfde – die Here leef en Hy is elke dag met ons. My wens is dat ek elke oggend sal wakker word met die vuur en die passie waarmee die Heilige Gees my voed. Dat ek vir niks bang sal wees nie, nie net omdat ek seker is Hy leef en dat Hy my liefhet nie, maar omdat ek weet watter soort mens ek is noudat Hy in my leef. Die Here is die onsigbare voorsprong in my lewe. Of dit nou in stille aanbidding is of in die manier waarop Hy my wildste drome waar maak, dit is aan sý belofte dat ek vashou – dat Hy vir ewig by my sal wees.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
