jou my bokkie
Op die voetpad
Op die voetpad o bokkie
Jou hand die myne
En ons huisie staan klaar
In my hart se lyne
Deur die dag van die by
tot dit rooikrans o bokkie
Vannag sluit hom toe
In ons pondokkie
Klimaat van jou lyf
o meidjie dousag
Maar jou oë vlieg wyd
oor die nimmermeerdag
En die aand skilfer reeds
sy bont kleure af
Waar die voetpad alleen
oor die blou bulte draf
Begin somer
Vir Simone
Begin somer en die see
’n oopgebreekte kweper
die lug soos ’n kind
se ballon
ver bo die water
Onder die sambrele
soos gestreepte lekkergoed
miere van mense
en die gul lag van die baai
het goue tande
Kind met die geel emmertjie
en die vergete vlegsel
jou mond is sekerlik ’n klokkie
kleintongetjie klepeltjie
Jy bespeel die son daglank
soos ’n ukulele
Kabouterliefde
Vir Simone
Die kabouter met die rooi-rooi pet
die kabouter met die geel hemp aan
het sy hart gistraand vir my gegee
en sy hemp is vir die maan
Die hoepelronde blou-blou lug
het kadoemps op die grond geval
hy’t dit blink-blou in sy hand gerol
toe speel ons daarmee bal
Die sterre met hul wit ligte
het geknipoog toe ons lag
hul’t rondom ons in ’n kring getrek
soos ’n laer in die nag
Die aandblom het sy trom-trompet
geblaas in die warrelwindkring
die kalkoentjies met hul rooi mondjies
het die sprinkaan-wals gesing
Die maan met sy geel lyfie
het gaan plat lê op sy rug
hy’t gaan slaap by die gousblomme
met sy boepens in die lug
Die kabouter met die rooi-rooi hart
het dit self vir my gesê
hy’t die aardbol oor sy kop gegooi
o dis hier waar die liefde lê
Korreltjie sand
Korreltjie korreltjie sand
klippie gerol in my hand
klippie gesteek in my sak
word korreltjie klein en plat
Sonnetjie groot in die blou
ek maak net ’n ogie van jou
blink in my korreltjie klippie
dit is genoeg vir die rukkie
Kindjie wat skreeu uit die skoot
niks in die wêreld is groot
stilletjies lag nou en praat
stilte in Doodloopstraat
Wêreldjie rond en aardblou
korreltjie maak ek van jou
huisie met deur en twee skrefies
tuintjie met blou madeliefies
Pyltjie geveer in verskiet
liefde verklein in die niet
Timmerman bou aan ’n kis
Ek maak my gereed vir die Niks
Korreltjie klein is my woord
korreltjie niks is my dood
Julie 1961
Toemaar die donker man
Vir Simone
Op die groen voetpad
van die horison ver
om die aarde skat,
stap ’n ou man wat
’n oop maan dra in sy hare
Nagtegaal in sy hart
jasmyn gepluk vir sy oop knoopsgat
en ’n rug gebuk aan sy jare.
Wat maak hy, mammie?
Hy roep die kriekies
Hy roep die swart
stilte wat sing
soos die biesies, my hart
en
