vergeet ek dat ek wag
maar die oomblik wat ontsnap
uit die mallemeul of grap
meet die paaie met hul kilte
na die tuiste van jou stilte
na die arend van jou oë
na die bloute en die hoë
vlug voordat ek uit jou mond
terugval op die harde grond
Ramkietjieliedjie
Net waar ek gaan
is ’n pad voor my oop
wat skerp uit my oë
soos ’n litteken loop
Hoe die dag ook verblou
of rooikam om my
ek volg net my hartseer
en die naambord is jy
Bitterbessie dagbreek
Bitterbessie dagbreek
bitterbessie son
’n spieël het gebreek
tussen my en hom
Soek ek na die grootpad
om daarlangs te draf
oral draai die paadjies
van sy woorde af
Dennebos herinnering
dennebos vergeet
het ek ook verdwaal
trap ek in my leed
Papegaai-bont eggo
kierang kierang my
totdat ek bedroë
weer die koggel kry
Eggo is geen antwoord
antwoord hy alom
bitterbessie dagbreek
bitterbessie son
Dis vinkel en koljander
Dis vinkel en koljander
is dit Florrie Griet of Doep
die een is soos die ander
as die volmaan kiep-kiep roep
Die dae val soos mossies
een-een uit die skimmel lug
en een-een loop die paadjies
na dieselfde plek terug
Hoe vergelyk die wonder
die geboorte van my kind
dit was vinkel en koljander
by Rieta, Rosalind
Die skadu van die nagte
hang koud en moeg
daar klop dieselfde harte
in kerk of kroeg
Dis vinkel en koljander
in die Kongo of die Kaap
die geskille mag verander
maar oral bly die haat
En vinkel en koljander
dit help nie wat jul wens
die een is soos die ander
voor God as mens
Jy’t my gekierang
Jy’t my gekierang Dolie
jy’t my gefop
my hart o appelliefie
verdroë in sy dop
Die predikant sê agge nee
my ma sê agga gwaan
my ouma dink weg wêreld
waar kom ons hulp vandaan
Maar Dolie bokkie baby
jy’t my verstoot
al maak ek ook my daggies
nes kuikens vir jou groot
Al gee ek jou die dagbreek
se rooiwang-vy
jy’t laasnag – o my attatjie!
met ’n ander man gevry
My brakhond en my mak uil
tjank groot en wyd
maar Dolie bokkie baby
ons tjank een woord altyd
Ook mos mens
Nou’s jy treurig Wielie
maar ek sweer o bokkie
jy’s die kuiken nou nog
in my hart se doppie
Ek was ver van huis
en die lug se kap
staat so wyd en wit
oor die trekkerspad
Ag jy weet mos Wielie
en jy ken my vry
om ’n man te soen is
om hom lief te kry
En ek had hom lief
ja dit stry ek nie
anders sou ek hom
nie wou gevry het nie
Maar ek dag al reeds
in sy warm pondokkie
hy’s net ’n ander vorm
