alle waters sal jy kom
alle oerwoude op alle paaie
in elke droom waaraan ek my nie herinner nie
jou hande wat hulself onteien
en jou liggaam wat hom stort in die gewonde herfs
Oggendstrale verwarm die kamer soos
goue eekhorinkies op soek na verborge geheime
Ek het gaan soek na my eie hart
Ek het gaan soek na my eie hart
en lank nadat ek verdwaal het
in die dae wat verbytrek met hul lower
in die lug blou van verte en afsydigheid
het ek gedink dat ek my hart sou vind
waar ek jou oë die twee bruin vlinders
gehou het en ek het die swalu sien opvlieg
en skaduwees spreeus
Verlore stad
In die reën wat verby is
ver dag en verlore stad
van akkers van duiwe vol dagbreek
was my hande die ene eekhorinkie
vinnig sku maar voorbereid
ver dag en verlore stad
deur al die mense het jy gekom
met ’n eenvoudige glimlag
soos van ’n lang reis
en die reën wat verby is
het hom verwarm aan my lyf
die reën van rook en oker
wat ruik na jou hande skoongewas
na warm duiwe en die oop
oranje papawer van die lug
Herwonne land
Ek het jou herwin van die see
en waar die stormwaters was
die aarde aan jou teruggegee
saad van my begeerte son van my woord
wat bome plant in jou vore
teen die kus van die dood
Ek het ’n hemel bo jou gerond
fondamente laat sak en ’n stad
laat bloei uit jou grond
Ek het jou teruggegee aan die lug
maar met die eerste sirenes
van jou weggevlug
Moenie slaap nie
Moenie slaap nie, kyk!
Agter die gordyne begin die dag dans
met ’n pouveer in sy hoed
As jy na my roep
As jy na my roep uit jou keel
gaan daar ’n vogtige voetpaadjie oop
in ’n ruie bos
Ek weet
Ek weet tog
jou mond is ’n nessie
vol voëltjies
As jy lag
Jou lag is ’n oopgebreekte granaat
Lag weer
dat ek kan hoor hoe lag die granate
Toe jy ’n baba was
Toe jy ’n baba was
het jy sekerlik geruik
na ’n bokrammetjie
en blomme
As jy slaap
As jy slaap
is jou voorkop ’n berg
en jou slape
soos lammers teen die hange
Jou lyf
Jou lyf is
swaar van bloed
en jou rug
’n singende kitaar
Elke man het ’n kop
Elke man het ’n kop
’n lyf
en twee bene
hulle probeer jou namaak
Gistraand
gistraand in jou arms
by die perdeskoen maan
pluk ons ’n klawer
met vier blare aan
vandag bly ek staan
op die werf by die blik
my hart agterdogtig
soos ’n hoender wat pik
aan een korrel ’n klip
wat skeur deur die hange
die liefde’s niks anders
as die verlange
Liedjie van die troebadoer
Op die pad of by die huis
oral is ek amper tuis
in die kamer van die nag
soms
