wou jy vra?”
“U verwys soms na die Midrash en ek het nog nooit regtig duidelikheid gehad oor hoeveel waarde mens daaraan en aan die Talmoed moet heg nie.”
“Kyk, ons moet te alle tye bewus wees van die feit dat die Midrash-literatuur gegrond is op ’n bepaalde woord of ’n spesifieke uitdrukking in die Hebreeuse teks en dat daar daarom min of meer ’n denkbeeldige storie geskep is om die bepaalde woord of uitdrukking te illustreer. Begryp jy?”
Marc knik.
“Dit beteken nie noodwendig dat die storie waar is nie. Die groot rabbi, Sha’ul ben Gamliel, Paulus, dissipel van Gamaliël, het op ’n keer vir een van sy dissipels gesê, na aanleiding van wat ons in Titus lees, dat hulle hul nie langer moet besig hou met Joodse verdigsels en met die voorskrifte van mense wat van die waarheid afgedwaal het nie.”
“Dit geld ook die Talmoed?”
“Ja. Ons behoort baie versigtig te wees wanneer ons die Midrash-literatuur en die Talmoed benader, want hulle bevat dinge wat nie altyd met die waarheid in die Tora strook nie.” Hy kyk na Marc en daar kom ’n wonderlike lig in sy oë. “En nou weet ek ook dat dit dikwels ook nie strook met die Gees van Messias Yeshua nie. Maar ons kan dit eenvoudig ook nie ignoreer nie, want die Midrash-literatuur help ons om die ongewone en buitengewone woorde en uitdrukkings van die Heilige Skrif te onthou. Ons moet egter nooit, ooit die waarheid met gelykenisse vermeng nie.”
“Dankie, Rabbi, vir die uitstekende uitleg.”
Chaim lag. “Plesier.”
“Hoe ernstig dink u is die Libanon-situasie?”
“Baie ernstig, dink ek. Ek weet nie of ons leiers teen die stryd opgewasse is nie. Ten spyte van vrome verwysings na die Tora, ken hulle nie die Ewige van Israel nie. Maar ék weet wie ons Beskermer is, en jy weet dit ook.”
Toe hy al in die motor sit, draai hy die ruit af.
“Marc.”
“Abba?”
“As jy opgeroep word, sal ons na hulle omsien. Jy hoef nie bang te wees nie.”
Laataand berig die televisie van voortdurende vuurpylaanvalle in Bo- en Wes-Galilea. Tiberias is getref. Daar kom nog ’n laat berig oor katyushas wat vir die eerste keer op Afula in die Jisreëlvallei geval het.
Marc en Rivkah kyk veelseggend na mekaar. Van die Jisreëlvallei voorspel die Ou-Testamentiese profete dat dit die toneel sal wees van die laaste oorlog van die geskiedenis – Armageddon.
Rivkah sug en leun teen Marc se skouer aan.
“Ek is jammer oor vanaand,” sê sy.
“Ek verstaan.”
“Dankie.”
Ná ’n rukkie sê sy gedemp: “Ek is bly oor die baba.”
“Ek weet dit, maar ek besef ook dis baie gou en dis in ’n moeilike tyd.”
Sy kruip stywer teen hom aan. “Ek is jammer dat dit geklink het asof ek dink jy het nie die land lief nie.”
Hy soen haar op die wang. “Dis niks.”
“Is jy ook bly oor die baba?”
Hy soen haar weer. “Ek is bly, bly, bly! Miskien is dit ons dogtertjie wat net so mooi soos haar ma is.”
Haar arms gaan om sy nek. “Ek wil nie dat jy opgeroep word nie,” fluister sy.
“Regtig nie?”
Sy skud haar kop driftig sodat haar hare oor sy gesig waaier. “Ek het jou so lief.”
Hy staan op en dra haar bed toe en vergeet dat hy haar wou sê van die Kambungu’s se voorgenome besoek.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
