die kombuis trek hy sy sweetpakbaadjie uit en hang dit oor ’n stoel. “Right, sjef, wat doen ek?”
“Die uie. Braai dit tot dit deursigtig is.” Sy beduie na ’n hoop uie eenkant op ’n bord.
“Deursigtig? Jy bedoel ’n mens moet hulle nie meer kan sien nie?”
“Man, moenie simpel wees nie,” lag sy. “Tot hulle gaar is, ek sal sê.”
Dis lekker hier, besef Jurie. Hy voel vir die eerste keer in ’n lang tyd asof hy iewers wil wees. Die uie en die knoffel ruik lekker en Belinda het musiek opgesit en koeldrank geskink en hulle lag sommer oor simpel goed soos in die ou dae. Sy’s anders as Louis nie by is nie. Sy chill meer, asof sy nie iets anders moet wees as wanneer sy by Louis is nie. Die eerstespansenter se meisie. Bietjie wild, ou Louis, maar hy’s almal se pel en mense kyk anders na jou as jy Louis se meisie óf sy pel is. Jy’s nie sommer net nie.
Hulle kyk ’n fliek op televisie terwyl hulle eet. Jurie hou vir Belinda onderlangs dop. Die fyn neusie, die mooi blonde hare, die klein blink dingetjie in haar neusvleuel. Sy pas by Louis, sy lyk asof sy die meisie van ’n eerstespansenter moet wees.
“En jy en Louis?” vra hy voor hy homself kan keer. “Ek bedoel … ”
Sy kou voort, haar oë op die televisieskerm. Hy hoop sy het nie gehoor nie.
Ná ’n ruk sê sy: “Ek weet nie van my en Louis nie.” Sy vat weer ’n hap, kou rustig. “Ek dink nie dinge is te ernstig nie. Ek gaan volgende jaar Tukkies toe. Louis weet nog nie wat hy wil doen nie. Hy wil kyk hoe werk sy rugby uit.”
Sy draai na Jurie. “So, ek’s nie te serious oor my en Louis nie. Sal maar sien wat gebeur. Ek dink ook nie hy vat dinge te ernstig nie.”
Sy sit haar leë bord op die koffietafel neer, druk ’n kussing agter haar in. “En jy, Jurie Viljoen? Hoe gaan dinge volgende jaar vir jou lyk? Gaan jy movies maak waarvan ons in die koerant gaan lees?”
Hy vermy haar oë. “Sal maar sien. Ek weet absoluut glad nie hoe volgende jaar vir my gaan lyk nie.”
“Jy sal moet rigting kry, tjomma. Die son stap aan. Jy sal seker moet aansoek doen by ’n filmskool of iets.”
“Whatever,” sê hy en gaan lê op die bank, drapeer sy bene oor die armleuning.
Hy moes aan die slaap geraak het, want hy word wakker van stemme in die gang. Belinda se ma-hulle is terug van die tennis. Die tannie is een van die mense wat met ag-shame-oë na jou kyk. Dit laat hom ongemaklik voel. Hy maak vir ’n paar minute geselsies en toe maak hy dat hy wegkom.
Hy ry die paar blokke huis toe en wonder oor Belinda, en oor Louis en oor volgende jaar. Hy sal soort van ’n plan vir sy lewe moet bedink.
Hy wonder wat sal Belinda sê as sy moet weet hy’s ’n sleg donner wat in die tronk hoort.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
