Ek het badkamer toe gekruip. Gesig gewas. Kamer toe gekruip. Gehoor hoe hulle op mekaar skree. Ek was bly dat Klein-Danie nie daar was nie. Hy is ná skool na sy ma toe. Vir die vakansie. Gewonder hoe Carli dit regkry om deur die lawaai te slaap. Gewonder hoe ek die bloedvlekke uit Helena se hemp gewas gaan kry. Die rooi van my bloed het uitgestaan op die rooi van haar bloes. Myself in die spieël bekyk. Oog was klaar besig om blou te word. Daar het reeds weer druppels bloed op my stukkende lip gesit.
“Sy gaan nie saam met daardie Helena nie. Ek vertrou haar glad nie. Dis sy wat al die dinge in Anna se kop prent.”
“Sy moet gaan, dit sal die beste wees vir ons almal.”
Jaag Ma my weg?
Sy het die kamer ingekom met haar medisynetas. Langs my op die bed kom sit.
“Anna.”
“Ek het niks verkeerds gedoen nie, Ma. Hy het my net gesoen.”
“Ek glo jou.” Saggies salf aan my oog en lip gesmeer. My oog was ook oopgeslaan, ek kon dit aan die brand van die salf voel.
“Hoekom dan?”
“Hy is lief vir jou, asof jy sy eie dogter is.”
“Gmp!”
“Hy is. En pa’s raak kwaad wanneer hulle hul dogters die eerste keer met ’n seun sien.”
“Maar Ma –”
“Sjuut. Ek is jammer dat hy jou so geslaan het. Hy moes nie. Maar jy moet verstaan dat hy baie kwaad is. Jy kan nog saam met Helena-hulle gaan.” Soos troos.
“Hoe verduidelik ek dít?”
“Sê jy … het in ’n kas vasgeloop.”
“My lyf, Ma.” Oral op my lyf was daar rooipers, opgehewe kneusings. Van die skop.
“Sy gaan mos nie jou lyf sien nie. Jy bad darem seker nie meer saam met haar nie. Julle sien mekaar tog seker nie kaal nie. Julle is mos nou groot.”
“Ja, Ma.”
Vroegoggend, my polshorlosie het gewys dis twee-uur, het hy my kamerdeur agter hom toegemaak. Gesluit. My seer mond met sy een hand toegedruk. En hom in my ingeforseer. Gesteek. Soos in nooit weer ophou nie. My omgedraai. Sy hand stywer om my mond gedruk, my van agter gesteek. Hard. Seer.
Daarna: “Gedink ’n jonge is beter, nè? Ha! Sê vir die tou hy kan maar by my kom lesse vat. Beter as ek sal jy nooit kry nie. Help nie jy huil nie. En as jy ’n woord sê, bly jy net hier.” Uitgesluip.
Ek het gebloei, ek moes ’n doekie gaan haal om aan te sit.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
