Deur my gebed, diep uit die nag se nok
hoor ek die hart van die heelal: ’n klok
wat tik en tik, afsydig tik,
en my gebed verbitter tot ’n wrok.
HAEL
Wat baat gebede, arbeid en gesaai
waar groter stelsels oor die enkeling draai?
My goedversorgde koringland word deur
die wit koeëls van ’n hemel afgemaai.
GROOT GETY
Dit is die bitterheid as my gevoel
geminag word: die groot gety wat spoel,
en haat en liefde uitklots, het behalwe
eb en vloed miskien geen ander doel.
Boer
Hy stap van soggens vroeg
agter vier osse
en die ploeg,
om aarde, son en wind
en reën in mielies
te verbind;
in ryke saad waaruit
fabriek en stad en
nasie spruit.
Kronieke
WITVLAG
Hul het die hand, die vredeshand gevra
en wapens neergelê, soveel verdra,
want elkeen dog dat hy en hy alleen
onder sy hemp ’n koue slagmes dra.
KINDERS VAN VYANDE
Waar ons tesaam die ewighede raak
kom daardie hinderende sterfbedspraak
van vadere: “My seun, ek sien in jou
manwording nader my misgunde wraak.”
BROEI
Hul het met lis my plaas van my gevat,
my adel weggeneem en in die stad
stink krotte en vuil werk aan my gegee:
fabrieke, klerewas en hardepad.
ROOIDAG
Nou is ek nog verkoper van koerante
maar eendag sal ek een woord skree na alle kante
om my ontnome erfenis te kry –
veel meer as goud en diamante.
MASSA
As enkelinge toon ons groot genade
aan die vyand, maar as massa op parade
stoot ongekende magte ons tesaam
tot wraak en gruweldade.
GEBED
Wat kan ons anders doen, o God,
want in ons is daar ook ’n stuwing tot
vrywees en ’n eergevoel? Wat anders
na die vernedering en spot?
Bloedrivier, 1938
Bo kleur en tyd
vlam hierdie môre
oop in ewigheid.
En teen ’n rooie daeraad
sing wit-gerokte kore
oor ’n volk
nou in herdenkingsdaad
opnuut gebore.
En eenkant teen ’n helling peins
’n Zoeloe
oor ’n ryk reeds lank verlore.
II
Môre-uur
Uit watter duisternis het ek ontwaak
nou dat die lig
my oë seermaak
en die eerste kier soos ’n late vuurvlieg
tussen verwarde brame loswieg?
nou dat die drome in my
sku teruggly
soos slange,
terug na die oop monde
van donkere gange?
Bede
My hart deur vele liefdes reeds verwarm
kom nou na jou so uiters arm
aan geloof, maar met die klein gebed
dat jy my van ’n voorgevoelde ondergang sal red,
dat jy na al die droom-vervreemde en verbroude,
aan my ’n skoner drif sal gee; en met die bloue
weerlig van jou liefde en jou toorn keer
my na die stilte van gedagte weer.
Naaldekoker
Ek is die grys skrik
wat soek tussen biesie en klip
na water, soek na my beeld in jou
met die trillende spel tussen vlug
en
