шулай да кем ул Шагыйрь?Кем белә инде аны…
Бар да исемдә…
Минем яшьтәгеләр ни өчендер
Үткәннәрен ныграк сагына.
Тартыла ул матур яшьлегенә
Һәм бәхетле балачагына.
Ә хатирәләрдә – гомереңнең
Һәр минуты, һәрбер сәгате,
Тормышыңның һәрбер вакыйгасы,
Күңелеңнең һәрбер халәте…
Гомереңнең һәрбер мизгелен син
Фәкать үзең, үзең кичергән.
Шуңа да ул синең хәтереңдә,
Шуңа да ул чыкмый исеңнән…
Истәлекләр кат-кат искә төшә,
Хатирәләр кат-кат яңара.
Әйләнәләр алар татлы хискә,
Әйләнәләр ачы ярага…
Ә югыйсә күпме сулар аккан,
Ә бит күпме җилләр иселгән,
Күпме еллар гомер ителгән дә
Әллә күпме юллар кичелгән…
Хатирәләр яши хәтереңдә,
Хисләреңдә синең, уеңда…
Истәлекләр белән яшим мин дә,
Бик рәхәт тә кебек, кыен да…
Төнге яңгыр
Әйбәт кенә йоклап киткән идем,
Мине кинәт яңгыр уятты…
Йокыларны качырды ул яңгыр,
Хисләремне минем уйнатты.
Шыбыр-шыбыр тышта яңгыр ява…
Тәрәзәмне ачып җибәрдем.
Сагындырган икән җәйге яңгыр,
Сагынганмын яңгыр җилләрен.
Төнге яңгыр ява… Яңгыр исе
Кереп тулды тынчу бүлмәмә.
Көтелмәгән бу шифалы яңгыр
Дәва булыр иде кемгә дә…
Иркенәеп китте сулышларым,
Киңәепләр китте тыннарым…
Тоям, тоям бөтен күңелемә
Җәйге яңгыр кереп тулганын…
Бу яңгырны, ахры, мин үзем дә
Күптән инде, күптән көткәнмен…
Шыбыр-шыбыр яңгыр тавышына
Мин яңадан йоклап киткәнмен.
Гаделлек… Гаделсезлек…
Әнкәй гадел кеше иде,
Гел гаделлек эзләде…
Гадел булды гамәлләре,
Гадел булды сүзләре.
Гадел булды үзенә дә,
Гадел булды безгә дә.
Шуңа түрәләр белән ул
Килгәләде сүзгә дә.
Гаделсезлекләрне Әнкәй
Үзе дә бик күп күрде,
Ләкин, ни генә булса да,
Гаделлекне хуп күрде…
Гаделсезлекне аңлыйсың,
Авызың пешсә генә,
Аңлыйсың аны, үзеңнең
Башыңа төшсә генә…
Гаделсезлекләр кайчакта
Таш булып өскә төшә…
Андый чакларда иң башта
Әнкәем искә төшә…
Илеңдә юк гаделлек ул,
Ай-һай, табылыр микән?
Бу ил гаделсезлекләрдән
Берәр арыныр микән?..
Юк, гаделлек табу авыр
Бу гаделсез тормышта…
Ә дөнья ал да гөл кебек
Болай карап торышка.
Кадереңне белдем микән…
Уйлыйм сине, икебезне…
Узган гомеребезне…
Башкалар ничектер, ә без
Сөйдек
