инде бераз чыдаргамы,Әллә инде барлап чыгаргамы
Гомеремнең булган ызаннарын,
Кагыйм микән гомер тузаннарын?
Юк, яратмыйм тузан туздырырга…
Нигә әле вакыт уздырырга…
Уздырасын уздырганмын инде,
Туздырасын туздырганмын инде…
Нәкъ җырдагы кебек, үпкән-кочкан
Әллә кайчан инде җилгә очкан…
Күңелләрем нишли ала инде? –
Сагынырга гына кала инде…
Гомер чаба, туктап торылмый шул,
Гомер аты кире борылмый шул…
Янарга да белмим, көяргә дә…
Белмим инде ниләр дияргә дә…
Тукайга һәйкәл ачабыз…
Тукайга һәйкәл ачабыз!
Уфада, «Нур» каршында.
Татарлар килгән, башкортлар…
Тукай җыйган барсын да!
Тукай монда бик биектә!
Безнең баш та югары!
Тукайга мондый һәйкәлнең
Куелганы юк әле…
Уфада һәйкәл ачабыз!
Караш күккә төбәлгән…
Тукай күккә ашкан кебек,
Караганда түбәннән.
Тукайга килеп баш иде
Президентлар, түрәләр.
Өстә дә, димәк, Тукайның
Даһилыгын күрәләр…
Һәйкәл гүзәл! Болай гына
Үтеп китәрлек түгел…
Тукай биек! Беркемнең дә
Буе җитәрлек түгел!
Ул безгә – бөек ышаныч!
Ул безгә – бөек терәк!
Шуңа да ул заманнан да,
Бездән дә биектәрәк!..
Тукайга һәйкәл ачабыз!
Бу көнне көтте Уфа…
Яктырып китте күңелләр,
Нурланып китте Уфа!
Мәхәббәт
Мәхәббәтне беркем аңлаталмый,
Мәхәббәтне беркем аңламый.
Әгәр «аңлыйм» дисә ул, әлбәттә
Үзен үзе генәалдалый…
Мәхәббәт ул шундый сәер матдә
Мәхәббәт ул шундый серле хис…
Аңлашылмый торган шул серле хис
Һәркайсыбызныкы төрле ич.
Кемнәрдәдер – талгын гына хисләр,
Кемнекедер дулый, буранлый…
Мәхәббәтнеңкагыйдәләре дә
Формулалары да булалмый.
Мәхәббәтне булмый кабатлап та,
Булмый аны алмаштырып та.
Һәркайсыбызныңүз мәхәббәте,
Булмый аны адаштырып та…
Аңлап булмый, тик аңлыйсы килә
Мәхәббәтнеңбөек тылсымын…
Без яшибез, бөек мәхәббәтнең
Бөек тылсымына ымсынып!
Мәхәббәтне беркем аңлый алмый…
Тырышмыйк та аны аңларга.
Иңяхшысы, без яратып калыйк,
Сөеләһәм сөя алганда…
Болай булмый торган иде…
Майның әле башы гына,
Ә тышта шундый эссе!
Нәкъ җәйге челлә шикелле,
Әйтерсең печән өсте…
Кыздыра микән белмичә,
Кыздыра микән белеп,
Быелгы май кояшы да
Июль кояшы кебек…
Әллә инде шатланасы,
Әллә
