align="center">Балачак салкыннары
Гыйнвар салкыннары килде.
Салкын керде эчемә…
Балачактагы салкыннар
Килеп төште исемә.
Искә төште дә балачак,
Күңелләр тулып китте.
Бик рәхәт тә булып китте,
Кыен да булып китте…
Үстек инде балачакта
Бар булганнары белән.
Истә калган салкыннары
Кар-бураннары белән…
Ул салкыннар кереп калган
Күңелемә, хисемә.
Калтырап куям әле дә
Төшкән саен исемә…
Тышта салкын, өйдә салкын…
Теш тешкә тими иде.
Ә әнкәем, мескенкәем,
Нишләргә белми иде…
Салкыннан аның җылысы
Саклады ул чагында.
Бишебез дә сыя идек
Әнкәйнең кочагына…
Балачакның салкыннары…
Болар бар да хак иде.
Әткәй үлгән чак иде ул,
Ятим калган чак иде…
Хур кызлары чибәр, диләр…
Яратасы кызлар инде
Беткәндер яратылып,
Яшь чактагы кайнар хисләр
Беткәндер таратылып…
Без кызыккан кызлар хәзер
Безнең чамадыр инде:
Өйләре тулы оныктыр,
Бала-чагадыр инде…
Кызлар күргәндә әле дә
Яктыра күз аллары.
Тик алар безгә түгел шул,
Башкаларга алары…
Җил булып исте яшь чаклар,
Агып китте суларда…
Хур кызлары чибәр, диләр,
Бөтен өмет шуларда…
Бөтен өмет шул кызларда,
Бөтен өмет җәннәттә.
Ул җәннәткә берәр ничек
Кереп булса, әлбәттә…
Җитә миңа, җитә…
Хисләребез безнең бер дулкында,
Синең белән без бер агымда.
Миңа синең булуың да җитә
Яннарымда, җанда-җанымда…
Миңа синең бер карашың җитә,
Бер каравың җитә тутырып.
Синең белән бер сөйләшү җитә,
Бер серләшү җитә утырып…
Җитә миңа, җитә җылыңны һәм
Сулышыңны гына тою да…
Мәңгелек бер ләззәт кочагыңда
Бер мизгелгә генә ою да…
Миңа синең бер сүзең дә җитә,
«Сөям!» дигән булса ул сүзең.
Тик андый сүз еш әйтелми икән,
Бигрәк тансык икән ул көзен…
Чәчләремнән бер сыйпавың җитә,
Кагылуың җитә иңемә…
Кайчак уйлап куям: бу дөньяда
Бәхетледер, ахры, мин генә.
Әйтим инде тагын ни генә?..
Нидер язган булам…
Җырлый белмим,
Мин бии дә белмим,
Бик күп эшләр килми кулымнан…
Аптырагач, шигырь язам менә,
Ярый әле шагыйрь булынган…
Яза-яза шулай юанам мин,
Күңелемне шулай бушатам.
Нидер язган булам…
Үз-үземне
Мин исәргә кайчак охшатам.
Кемгә кирәк минем язганнарым?
Кемгә кызык
