Deutsche und Europäische Juristen aus neun Jahrhunderten. Группа авторов
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Deutsche und Europäische Juristen aus neun Jahrhunderten - Группа авторов страница 8
![Deutsche und Europäische Juristen aus neun Jahrhunderten - Группа авторов Deutsche und Europäische Juristen aus neun Jahrhunderten - Группа авторов](/cover_pre1171252.jpg)
Neben der Glossa ordinaria ist von A. nur wenig anderes bekannt (u.a. die Überarbeitung einer Summensammlung des Johannes Bassianus zum Authenticum) und fällt neben seinem opus magnum nicht ins Gewicht.
|16|Hauptwerke: Corpus iuris civilis. I Digestum vetus, II Infortiatum, III Digestum novum, IV Codex, V Volumen, Venetiis, 1487–1489 (Ndr.: Accursii Glossa in Digestum vetus, … Digestum infortiatum, … Digestum novum, … Codicem, … Volumen, 1968–1969 [Corpus Glossatorum iuris civilis 7–11]); weitere Ausgaben bei: E. Spangenberg: Einleitung in das Römisch-Justinianeische Rechtsbuch, 1817, 645–929. – Summa authenticorum, Summa Azonis, Papie 1506 (Ndr., 1966 [Corpus Glossatorum iuris civilis 1]). – Hugolini Summa super usibus feudorum, ed. G.B. Palmieri, in BIMAE 2, 181–194.
Literatur: G. Astuti: L’edizione critica della Glossa Accursiana, in: Atti del congresso internaz. di diritto romano e di storia del diritto, Verona 1948, I, 1953, 323–336. – Atti del Convegno internaz. di Studi accursiani, ed. G. Rossi, 3 Bde., 1968. – F. Calasso: Medio evo del diritto, I, 1954. – R. Davidsohn: Firenze ai tempi di Dante, 1929. – C. Dolcini: Due glossi di Azone e Accursio a una legge di Teodosio II e Valentiano III (429) sui limite del potere, in: Università e studenti a Bologna, 1988, 105–109. – G. Diurni: La Glossa accursiana, Rivista di storia del diritto italiano 64 (1991), 341–362. – R. Feenstra: Quelques remarques sur le texte de la Glose d’Accurse sur le Digeste vieux, in: Critica de testo, 1971, 205–225. – J. Fried: Die Entstehung des Juristenstandes im 12. Jh., 1974. – F. Genzmer: Zur Lebensgeschichte des Accursius, in: FS L. Wenger, II, 1945, 223–241. – Ders.: Die Justinianische Kodifikation und die Glossatoren, in: Atti del congresso internaz. di diritto romano, I, 1934, 345–430. – V. Hartwig: Zur Abfassungszeit der Glosse des Accursius, ZRG 12 (1876), 316. – H.H. Jakobs: Studien zur Geschichte der glossa ordinaria, in: Festgabe für W. Flume z. 90. Geburtstag, 1998, 99–154. – Ders.: Petitorium et possessionum in eodem libello intendere. D. 5,1,37 und C. 3, 32, 13 in der Lectura des Odofredus, bei Azo und in der Glossa ordinaria, in: ZRG, RA 115 (1999), 323–354. – Ders.: Or signori! Die accursische Glosse als apparatus Ioannis et Azonis in Odofredus’ Lectura super Digesto veteri, in ZRG, RA 110 (2000), 311–423. – Ders.: Odofredus und die Glossa ordinaria, in: FS G. Kleinheyer, hrsg. v. F. Dorn u. J. Schröder, 2001, 271–352. – Ders.: Magna Glossa. Textstufen der legistischen Glossa ordinaria, 2006; dazu J. Hallebeek, in: TRG 75 (2007), 409–411. – H. Kantorowicz: Accursio e la sua bibliotheca, in: Rivista di storia del diritto italiano., II (1929), 35–62, 193–212. – Ders.: Studies in the glossators of the roman law, 1938. – E. Landsberg: Über die Entstehung der Regel „Quicquid non agnoscit glossa, nec agnoscit forum“, 1879. – Ders.: Die Glosse des Accursius und ihre Lehre vom Eigenthum. Rechts- und Dogmengeschichtliche Untersuchung, 1883. – Lange, 335–385. – P.S. Leicht: Per la nuova edizione critica della glossa Accursiana, in: Scritti vari di storia del diritto italiano, II, 1, 1948, 192–197. – S. Lohsse: Accursius und „die Glosse“ – Eine Bestandsaufnahme zum 750. Todestag, in ZEuP, 2011, 366–391. – G. Morelli: Nuovi documenti per una biografia di Accursio, in: Rivista di storia del diritto italiano 77 (2004), 17–51. – K. Neumeyer: Die gemeinrechtliche Entwicklung des internationalen Privat- und Strafrechts bei Bartolus, 1916. – R. Maceratini: La glossa ordinaria al decreto di Graziano e la glossa de Accursio al codice di Giusstiniano. Una ricerca sullo status giuridico degli eretici (Quaderni del Dipartimento/Dipartimento di Scienze giuridice, Università degli Studi di Trento, 39), 2003. – G. Otte: Beziehungen zwischen den ältesten Summen und der Glosse, ZRG (RA) 83 (1966), 374–382. – G. Post: Studies in Medieval Legal |17|Thought. Public Law and State, 1100–1322, 1964. – L. Sanguinetti: Accursio, 1879. – N. Sarti: Un giurista tra Azzone e Accursio. Iacopo di Balduino (…1210–1235) e il suo „Libellus instructionis advocatorum“, 1990. – P. Torelli: Per l’edizione critica della glossa accursiana alle Istituzioni, in Rivista di storia del diritto italiano, 7 (1934), 429–586 (separate Ausg. 1935). – Ders.: La codificazione e la glossa: questioni e propositi (1934), in: Ders.: Scritti di storia del diritto italiano, 1959, 263–278. – Ders.: La nuova edizione della glossa accursiana alle Istitutioni. Risultati e speranze (1940), in: Ders.: Scritti, 279–292. – P. Weigand: Die Naturrechtslehre der Legisten und Dekretisten von Irnerius bis Accursius und von Gratian bis Johannes Teutonicus, 1967. – P. Weimar: Die legistische Literatur und die Methode des Rechtsunterrichts der Glossatorenzeit, in: Ius Commune II, 43–83. – Ders.: Die legistische Literatur der Glossatorenzeit, in Coing: Hdb. I, 129–260. DBI I (1960), 116–121 (P. Fiorelli). – DBGI I (2013), 6–9 (G. Morelli). – HRG2 II (2008), 58f. (S. Lepsius) – Jur., 18f. (P. Weimar) – Jur.Univ. I, 421–427 (A. Fernández de Buján). – LexMA I (1980), 75 (P. Weimar). – Savigny: GRRM V, 262–305.
F. Dorn
Andreas AlciatusAlciatus, Andreas (1492–1550)
(1492–1550)
Geb. am 8.5.1492 in Mailand als Sohn einer einflußreichen Kaufmannsfamilie; ab 1504 Einführung in die antike Kultur durch Janus Parrhasius; A. erlernt die lateinische und griechische Sprache; um 1507 Beginn des Rechtsstudiums in Pavia bei Jason de Mayno und Philippus Decius; 1511 Wechsel nach Bologna, dort Schüler von Carolus Ruinus; 1516 Promotion in beiden Rechten in Ferrara; anschließend Tätigkeit als Anwalt in Mailand; seinen ersten Publikationserfolgen verdankt er 1518 eine Professur in Avignon; 1522 Rückkehr nach Italien und erneute Tätigkeit als Anwalt; 1527 nimmt