Həyat sandığı. Zaur Pənahov

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Həyat sandığı - Zaur Pənahov страница 20

Həyat sandığı - Zaur Pənahov Qaranlıq günəş

Скачать книгу

etməmişdi. Hər kəs çox vaxt keçdiyini və onları canlı tapmağın mümkün olmadığını bildirmişdilər. Hakimiyyət isə o vaxtlar cəsəd axtarışına mükafat ayırmırdı. Anamın məni mühafizə heyətinə təlim üçün verməyinin əsas səbəbi də elə bu olmuşdu. Çünki ümid qorumaq, həyat qorumaq qədər vacibdir,” qəmgin baxışlarını elan lövhəsindən çəkib, təbəssümlə “Bəlkə də mənim böyüdükdən sonra onları axtarmağımı istəyib,” bildirdi.

      “Yaxşı, nə deyirsən, metha ordenini alacaqsan?” Eçsonun ağzının istəksiz açıldığını görüb “Bircə yox demə,” barmağını qaldıraraq onu qabaqladı. “Heç olmasa bu haqda fikirləş. Amma çox fikirləşmə, tapşırıq çox təcilidi.”

      “Yaxşı Selley.”

      “Söz verirsən?”

      “Fikirləşməyə, hə. Amma çox ümid…”

      “Əla!” deyə Selley yerindən qalxıb “İndi mən getməliyəm,” dedi. “Gənc rizanmaqlar üçün bir azdan təlim mərkəzində yığıncaq başlayacaq. Məni ötürərsən?”

      Təlim mərkəzi şəhər mərkəzindən uzaqda yerləşdiyi üçün Eçso gənc qızı ötürüb, yataqxanaya qayıdana kimi hava qaralmışdı. Otağında tək oturan Günəş döyüşçüsü, Selleyin təklifi haqda düşünürdü. Gənc qızın səmimi yardım təklifi qarşısında, ona birbaşa yox deyə bilməmişdi. Amma əslində bu təklifi heç dəyərləndirmək də istəmirdi. Bu qədər əziyyətdən sonra nakra kimi şərəfli bir peşə dura-dura muzdlu döyüşçü olmaq fikrində deyildi. Elionun bütün gücü ilə ona kömək edəcəyindən əmin idi. Nəhayət sabah tezdən, Elionla söhbət etmək qərarına gəldi.

      Səhəri gün Eçso lap tezdən oyanıb, şam işığında üzünü qırxıb saçını səliqəyə saldı. Çox həyacanlı idi. Nə olur olsun bu gün Elionla danışmalı idi. Hətta axşama kimi gözləmək lazım gəlsə də heç olmasa silah daşıma ordeninin bərpası üçün bir şans istəyə bilərdi.

      Yola çıxanda hava hələ təzə aydınlanmağa başlamışdı. Yol boyu söyləyəcəklərini dəfələrlə məşq etdikdən sonra idarə binasının qapısı ağzında dayandı.

      “Eşidirəm,” dedi qapıdakı iki nakradan biri. “Nə kömək lazımdı?”

      Eçso bir az təəccübləndi. Əvvəllər belə şeylər olmurdu.

      Onun bu təəccübünü görən döyüşçülər “Son zamanlar artan təhlükə səbəbindən içəri icazəsiz heç kim buraxılmır,” deyə izah etdilər. “Adınızı və görmək istədiyiniz bölməni deyin.”

      “Eçso es-Xenera,” deyə bildirdi Günəş döyüşçüsü “Ali idarə bölməsindən baş ustad Elionla görüşmək istəyirəm.”

      Hər iki döyüşçü bir an duruxub, bir-birilərinə baxdılar və biri içəri girdi. Qısa müddət sonra geri qayıdan döyüşçü “Ustad Elion sizi gözləyir,” deyə qapını açaraq yol göstərdi.

      Eçso yuxarı mərtəbəyə çıxıb qapını döyməyə hazırlaşırdı ki, qapı kiliddən açılıb aralandı.

      “İçəri gəl,” deyə Elion yumşaq oturacaqlarından birinə əyləşərək gözlədi.

      Eçso içəri girib qapını astaca örtdü. Elionun soyuq hərəkətləri onu narahat etməyə başlamışdı.

      “Belə tez vaxtda sizi narahat etdiyim üçün…”

      “Gəl söhbəti çox uzatmayaq,” deyə Elion onun sözünü kəsib ayağa qalxdı. “Bura nə üçün gəldiyini təxmin edirəm, nakra dərəcəsi üçün düzdü?”

      “Əgər yenidən sınaq üçün bir şans verilsə…”

      “Sən mənim ən istedadlı nakrinlərimdən biri olmusan,” deyə Elion onun sözünü yenidən kəsdi “Sənin tamamilə kənarlaşdırılmamağın üçün əlimdən gələni etdim, lakin müşahidə heyətinin qərarını dəyişdirə bilmədim.”

      Eçsonun boğazı düyünləndi. Ürəyi necə gəldi döyünürdü və nəfəs almaq çətinləşirdi.

      “Səbəb olduğun dağıntılar və sahib olduğun qaranlıq güc, mənim əl-qolumu bağlayır. Sənin əsl kimliyini… Qısası, sənə heç cür kömək edə bilmirəm.”

      “Mənim əsl kimliyim? Bu nə deməkdi?” Elionun son sualdan yayınmaq istədiyini görüb “Ustad,” dedi Eçso. “Mənim əsl kimliyim niyə hər kəsi bu qədər qorxudur? Bu… b… mən heç nə anlamıram. Niyə hər kəsdən kim olduğumu gizlədirsiniz?”

      “Kim olduğunu? Bəs kimsən sən Eçso?”

      “Mən…”

      “Günəş döyüşçüsü? Yüz altmış il bundan əvvəl doğulmalı olan seçilmiş?”

      Eçso çaşqın baxışlarla udqundu. Elionun gözləri və səsindəki istehza onu şübhəyə salmışdı. İki yüz il bundan əvvəl yayılmağa başlamış Günəş döyüşçüsü haqda çox nağıllar araşdırmış, özünü həqiqətən bu rolda görmüşdü.

      “Əslində buna icazə yoxdu, amma sənin üçün bir istisna edəcəm. Günəş döyüşçüsü nağılı, ustad Rektanın uydurduğu nağıllardan sadəcə biridir. Aşağı təbəqə ekrolar, bu və buna bənzər məlumatlardan xəbərsiz olsalar da yüksək təbəqənin hər şeydən xəbəri var. Günəş döyüşçüsünün uydurma olduğu, Draqzinin bura əsl gəliş səbəbi, Qaranlıq Günəşin əslində nə olduğu və ekroların əsl kimliyi. Bu qədər təəccüblənmə, bildiyini zənn etdiyin şeylərin nə qədərinin boş nağıl olduğunu öyrənsən gözünə yuxu getməz. Mənə inanmırsan?”

      Eçso çaşqın baxışlarla donub qalmışdı.

      “Səncə, necə olub ki indiyə kimi Draqzin səni tapmayıb? Sən ki onun bu dünyaya Qaranlıq Günəşə sahib olmaq üçün gəldiyini bilirsən. Etrak və Zeldan gücün səndə olduğunu bilirlər. Sən isə, son beş ildə hər kəsin tanıdığı yerlərdə təlim alırsan.”

      Eçso bu sualı özünə dəfələrlə versə də hər dəfə cavabı özü uydurmuşdu.

      “İşlərin bu yerə gəlməyini inan mən də istəmirdim,” bildirdi nakra lideri. “Ordenin onsuz da ləğv olunub, nakrin qeydiyyatın isə bu gündən qüvvədən düşür. Yataqxanada istədiyin qədər qala bilərsən. Amma sənin daha çox şübhə çəkməyinə göz yuma bilmərəm. Bir müddət nəzərdən kənar olsan yaxşıdı.”

      Eçso nə deyəcəyini bilmədi. Bu gün qarşısında gördüyü şəxs, onun tanıdığı səmimi insan yox, soyuqqanlı ekro idi. Gizlətməkdən çəkinmədiyi sirləri və emosiyasız danışığı ilə əsl ekro. Sual vermək istəsə də alacağı cavabın ən yaxşı halda daha bir uydurma nağıl olacağını bilirdi.

Скачать книгу