Həyat sandığı. Zaur Pənahov

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Həyat sandığı - Zaur Pənahov страница 22

Həyat sandığı - Zaur Pənahov Qaranlıq günəş

Скачать книгу

style="font-size:15px;">      Eçso onun söhbəti hara aparmaq niyyətində olduğunu bilsə də mane olmadı.

      “Elionun beş il bundan əvvəl peyda olan… qohumu barədə eşitməmisiniz?”

      Qeydiyyatçının həmin an gözləri böyüdü. Eçso adının haradan tanış gəldiyini indi xatırlamışdı.

      “Baş ustad Elion, qohumunun sınaqda qarşılaşdığı uğursuzluqlara baxmayaraq onu döyüşçü kimi görmək istəyir,” deyə Selley öz hiyləli oyununa davam etdi.

      “Mən… bəli, mən sabah axşama kimi hər şeyi hazırlamağa çalışacam,” deyə, arıq qeydiyyatçı, tez bildirdi. “Siz narahat olmayın, gün batmamış gəlib ordeninizi ala bilərsiniz.”

      Eçsonun bu qohum məsələsindən heç vaxt xoşu gəlməmişdi, amma az xeyri də dəymirdi. Başqalarının məzun olduğu yaşda Eçsonun təlimə başlamağına mühafizə heyətinin icazə verməyi də elə bu səbəbdən olmuşdu.

      İdarə binasından çıxarkən gənc rizanmaqın sifətinə yayılan dolğun sevinc cizgiləri Eçsonun kefini az da olsa açmışdı. Ancaq bu vəziyyət çox çəkmədi.

      “Elə bilirdim sevinəcəksən,” deyə Selley bildirdi. Eçsonun qızdırması qalxan xəstələr kimi gözlərini yerə zilləyib bikef addımlarla yeriməyindən heç xoşu gəlmirdi. “O əvvəlki gülərüz, zarafatcıl Eçsoya nə oldu?”

      7. Daha çox mara

      Mən dəyişmək istəyirəm

      Yanıb küllərdən doğulmaq

      Buludlarda yağış olmaq

      Eçso yeni döyülmüş parıldayan mis nişana bir müddət baxıb cibinə qoydu. Bununla yanaşı silah daşımaq və istifadə etmək üçün icazə ordeni da almışdı. Bütün bunlar ona cibindəki son pul olan üç mara qırx bir lemiyə başa gəlmişdi. Yerdə qalan iki lemi pula isə ən yaxşı halda iki çörək və ya üç kilo alma ala bilərdi. İcazə kağızı üzərində həmçinin dövlətə ödəyəcəyi illik vergi miqdarı, sahib olduğu əlavə bir neçə səlahiyyətlər və qadağalar vardı.

      “Keçən dəfə sizinlə gələn gənc xanım məni elə tələsdirdi… siz isə indi gəlirsiniz,” deyə qeydiyyatçı ehtiyatla narazılığını bildirdi.

      Selleyin ordeni tez zamanda almaq üçün etdiklərinə baxmayaraq Eçso dünən axşam götürməli olduğu ordeni bu gün səhər götürmüşdü. Hətta indi də bunu həqiqətən istədiyinə əmin deyildi.

      “Tək işləməyiniz bir az çətin olacaq, bu dərəcədə müştəri tapmaq asan deyil,” deyə qeydiyyatçı bildirdi “Əgər istəsəniz şəhərdəki sizi qəbul edəcək bir neçə metha dəstəsinin adını verə bilərəm. Beləliklə daha sürətli təcrübə və pul qazana bilərsiniz.”

      “Təşəkkür edirəm, ehtiyac yoxdur.”

      Eçso oradan çıxıb idarə mərkəzini tərk etdi. Son pulunu da bu ordenə vermişdi və tez zamanda yataqxanadan çıxmaq istəyirdi. Nə qədər qüdrətli və əfsanəvi gücə sahib olsa da, bir həftədən sonra o, küçələrdə pulsuz, səfil həyatı yaşaya bilərdi. Odur ki, yerə düşməmək üçün bir əli ilə asılı qaldığı bu son budağı bərk-bərk qucaqlamalı olduğunu anlayırdı.

      Nakralar üçün səhər düzülüşünün bitdiyini təxmin edən Eçso, qız yoldaşını tapmaq üçün qərb meydanına üz tutmuşdu. Tünd qəhvəyi rəngli gen metha geyimi, demək olar ki, çiynindən yerə kimi uzanan, mantiya və sadə kapyuşondan ibarət idi. Qərb meydanına çatan kimi gənc rizanmaqın onu gözlədiyini gördü. Elan lövhəsinin iki addımlığında dayanıb gülümsəyirdi.

      “Ümid edirəm əli boş gəlməmisən,” deyə Selley tərs-tərs baxdı.

      “Bilirsən ki yox,” deyə Eçso çəkinərək mis nişanını göstərdi.

      “O nişan cibdə gəzdirmək üçün yox yaxaya taxılmaq üçündü. Sən artıq muzdlu döyüşçüsən. Bunu nə qədər çox insan bilsə o qədər yaxşıdı, Zotan Haxs.”

      “Mənə belə demə. Bu söz mənə şimal dilində eybəcər bir söyüşü xatırladır.”

      Selley gülərək nişanı Eçsonun yaxasına taxdı.

      “Silah və zirehin hanı?” deyə Selley təəccüblə soruşdu. Eçsonun boş baxışlarını görüb “Silahın da yoxdu?”

      “Bir dənə xəncərim var,” deyə Eçso çiynini dartdı. “Pis xəncər deyil.”

      Gənc rizanmaq Eçsonun rahatlığı qarşısında qurumuşdu.

      “Sən… sən mənim mühafizəçimsən Eçso, hansı mühafizəçi tək xəncərlə tapşırığa gedir?! Sənə borca silah verəcə tanışın var? Məndən başqa.”

      Eçso başını yellədi. Tanıdığı bir neçə usta nakra olsa da onların qarşısına bu cür çıxmağa utanırdı. Köhnə ustadları isə hələ də onu görən zaman üzlərini başqa istiqamətə çevirirdilər. Sonuncu dəfə onlarla çox kobud danışmışdı.

      “Yaxşı…” Selley yerində var-gəl edib fikirləşməyə başladı. “Bu vəziyyətdə geyinmisənsə deməli heç işlənmiş silaha da pulun çatmır. Mən isə həftəlik maaşımı alan kimi göyə sovurdum. Heç qılıncın pulunu verib qurtarmamışam.”

      “Qılıncın pulu?”

      “Hə, keçən il qaydalar dəyişib. İndi məzun olan nakrinlər dövlətin verdiyi zireh və silahın pulunu az-az geri qaytarmalıdılar. Ona görə silah kimi tək qılınc götürmüşəm. Bəlkə kimdənsə borc pul… yox, kimdi bizə borc verən. Ola bilsin anamın dükanından bir az…”

      Eçso gənc rizanmaqın çiynindən tutaraq “Narahat olma,” dedi. “Tapşırıq başlayana kimi bir şey fikirləşərəm.”

      “Eçso, biz tapşırığa elə indi başlayırıq. Odur ki indi fikirləş.”

      “Elə indi?! Saatdan xəbərin var?! Hələ heç günəş də çıxmayıb.” Eçso gənc rizanmaqın artıq bir tapşırıq götürdüyünü xatırlayırdı, amma nədənsə ondan nə olduğunu soruşmamışdı. “Bu bir yana dursun, mən heç tapşırığın nə olduğunu bilmirəm. Plan qurmaq lazımdı, əlaqələr saxlamaq, tapşırıq haqda geniş məlumat əldə etmək lazımdı. Sonra bir neçə gün ərazini gözdən keçirib müşahidələr aparmalıyıq.” Aldığı dərsləri az qala əzbər danışırdı.

      “Bunların hamısını etmişəm,” deyə Selley onu saxladı “Sənin silahsız olmağını nəzərə almasaq şansımız yaxşıdı. Tapşırığın mükafatını şəhər öz üzərinə götürüb və otuz mara təklif edir.”

      Eçso qaşlarını qaldıraraq

Скачать книгу