Мен бу ҳақда командорга ҳеч қачон айтмагандимку… Наҳотки МХА менинг телефонимни эшитаётган бўлса?» У жаҳл аралаш савол назари билан Стратморга ўгирилди.
– Бугун тонгда Девид билан гаплашгандим. Саёҳат ҳақида у айтди, – айбдор оҳангда изоҳ берди Стратмор. – Беккер режангиз кечикишидан жаҳлинг чиқишидан хавотирда эди.
Сьюзан бутунлай карахтланиб қолди ва ҳайрат билан сўради:
– Нима? Сиз эрталаб Девид билан гаплашдингизми?
– Ие, хабаринг йўқмиди ҳали? – ажабланди Стратмор. – Мен Девидга кўрсатма беришим керак эди.
– Кўрсатма? Нима ҳақда кўрсатма?
– Унинг сафари ҳақида кўрсатма. Мен Девидни Испанияга жўнатдим.
Ўн биринчи боб
Испания! Мен Девидни Испанияга жўнатдим! Стратморнинг гаплари қизга найзадек санчилди.
– Девид… Девид Испаниядами? –қулоқларига ишонмасди Сьюзан. – Сиз уни Испанияга юбордингиз? Нимага? – ҳайқирди қиз.
Унинг нигоҳлари жаҳлга тўлган эди. Шу туришида у полопонини ҳимоя қилишга шайланган она бургутни эслатарди.
Стратмор қизнинг кутилмаган реакциясини кўриб, бир муддат тилдан қолди. Шеф бирор кимсанинг ўзига нисбатан бундай қичқиришига одатланмаган эди. Сўнг ўзини босиб, гап бошлади:
– Сьюзан, сен Девид билан гаплашган бўлишинг керак бу ҳақда. У тушунтирмадими нима гап эканини? Мен унга бугун тонгда машина юборгандим. Кетишидан олдин сенга қўнғироқ қилмоқчи эканини айтганди менга. Кечир мени. Мен ўйлагандимки…
Қиз шефнинг гапини кесди:
– Нимага уни Испанияга жўнатдингиз?
– Калит сўзни олиб келгани.
– Нимани олиб келгани?
– Танкадодаги калит сўзни. Алгоритмни очиш учун зарур калит сўзнинг нусхасини.
– Нималар деяпсиз ўзи? – Сьюзаннинг ҳуши бошидан учди.
Стратмор тушунтиришга киришди:
– Танкадо Японияни тарк этаётганида ўзи билан Рақамли қалъанинг калит сўзи нусхасини олиб кетгани аниқ. Демак, Испанияда ўлаётган вақтида калит сўз унинг ёнида бўлган. Мен Севильядаги аллақайси ўликхонада калитнинг йўқ бўлиб кетишини истамайман.
– Шунинг учун сиз Девид Беккерни Испанияга юбордингизми? – Сьюзаннинг ҳайрати баттар ошди. Командорнинг бу хатти-ҳаракатидан мантиқ тополмай, бўзариб, қичқирди: – Ахир Девид сиз учун ишламайдику! Унинг МХАга умуман алоқаси йўқ!
Стратмор қизнинг баланд овозидан чўчиб тушди. Кўзларини катта-катта очди; рўпарасида турган ходимини таний олмаётганди. У Сьюзанни ҳеч қачон бундай аҳволда кўрмаган эди.
– Сьюзан, – босиқ овозда гапини давом эттирди у, – айнан шунинг учун ҳам…
– Қўл остингизда йигирма минг киши ишлаб туриб, келиб-келиб менинг қайлиғимни бундай сафарга юборишга нима ҳаққингиз бор? – бошлиғининг гапини чўрт кесиб, ҳужумга ўтди қиз.
– Менга ҳукумат билан боғлиқ жойи йўқ, оддий аҳоли орасидан
