.
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу - страница 22
Нәфис. Шушы Байтирәк районыннан, Акъяр авылыннан.
Аждаһа. Һе, туган якларыңа хезмәт итәм дип кайттыңмы?
Нәфис. Әйе.
Аждаһа. Шәһәрдә кем булып эшләгән идең?
Нәфис. Заводта инженер.
Аждаһа. Инженер?! Инженер журналист та буламыни?
Нәфис. Журналистлык минем хобби. Яшьтән кызыксынган бер шөгыль.
Аждаһа. Казанда кайсы заводта эшләдең?
Нәфис. Казан Моторлар төзү заводында.
Аждаһа. Сәер… Исемең ничек?
Нәфис. Нәфис!
Аждаһа. Фамилияң?
Нәфис. Хаков.
Аждаһа. Җәмәгатең бармы?
Нәфис. Бар.
Аждаһа. Балаларың?
Нәфис. Кызым бар. Ул әнисе белән шәһәрдә яши.
Аждаһа. Ник аларны ташлап монда кайттың?
Нәфис. Ташламадым. Мин кайта-килә йөрим.
Аждаһа. Бу шәп эш түгел. Хәзер ялгыз яшисеңме?
Нәфис. Әйе. Вакытлыча.
Аждаһа. Алай булмый. Син үзеңә дөрес юл сайламагансың. (Телләрен ялтыратып калкынып ала.)
Нәфис (үз-үзенә). Нигә ул хөкемдар кебек сорау ала? Аңа миннән ни кирәк? (Кыюлана төшеп.) Сез кем? Кем вазифасын башкарасыз?
Аждаһа. Күрмисеңмени? Аждаһа елан! Бер акыл иясе! Мин үземнең биотокларымны, пульттан юнәлткән кебек, тел очыннан очырам-очырам да җан ияләренең миләре белән идарә итәм. Мине тыңлыйлар, каршы килмиләр. Һәммәсе минем авызга гына карап тора. Нәрсә әйтер икән бу дип. Теләсәм, сине дә буйсындыра алам, кол итә алам. Ха-ха-ха!..
Нәфис. Юк, кирәкми!.. Мин кол булып яшәргә тумадым. Минем үземчә, кешечә яшисем килә.
Аждаһа. Кешечә?.. Бу дөньяда кешечә яшәү бик авыр. Һәммәсе дә кешечә яшәсә, дөнья болай ук катлаулы да булмас иде. Ызгыш-талашлар, үтерешләр, сугышлар чыкмас иде. Кешегә кешечә яшәр өчен күп нәрсәләр җитешми… Адәмнәргә акыл камиллегенә ирешү җиңел генә бирелми ул, күп вакытлар кирәк… Нишлисең, табигатьтә бер чүп үләне урынына икенчесе үсә тора… (Нәфискә текәлә.)
Нәфис. Нигә сез миңа текәлеп карыйсыз? Сезгә миннән ни кирәк?
Аждаһа (мыскыллап көлеп). Ха-ха-ха!.. Син – корбан!.. Әйе, әйе, сәясәт корбаны.
Нәфис. Ник алай?
Аждаһа. Чөнки монда Байтирәк районына Тукбаев, Ишкәевләр, Чуртан Әсгатьләр хуҗа. Белеп торам, алар сине үз итмәячәк…
Нәфис. Нигә?
Аждаһа. Чөнки син тормышта Чуртаннар рәтендә йөзеп бара алмыйсың. Чуртаннар сине, вак балыкны кабып йоткандай, тиз йотачак. Ха-ха-ха!..
Нәфис. Ник? Кемгә зыяным тигәне бар? Ә сез ул Чуртаннарны каян беләсез?
Аждаһа. Каян беләмме? Алар – минем йомышчы малайлар… Синең кебек гаделлек эзләүчене яратып бетермиләр. Аеруча журналист халкын…
Нәфис. Ник?
Аждаһа. Чөнки алар дөресен генә язмыйлар, чама белми күпертеп тә җибәрәләр.
Нәфис. Нәрсә, сезнеңчә, журналист бар нәрсәгә битараф калырга тиешме? Күпне күрмәскә?.. Мин акны – ак, караны кара дияргә ияләшкән. Каракның карак икәнен күрә торып, аны әүлия итеп, мактап язаргамы? Минем моңа кулым бармый…
Аждаһа.