Гул бугун Жумҳурбошқонимиздир. Бу олтин ва пахта олди-берди масаласини яна катта бир титизлик билан ўрганиши керак.. Чунки Туркиямиз бугун 407миллиард долларлик қарз остида эзилиб ётипти. Бу қийинчиликларни аритишнинг йўлларидан бири эса Турк Жумҳуриятлари ила суръат-ла иқтисодий ҳамкорлик доирасига киришимиздир. Шундай йўлга кирганимиз тақдирда, Туркия 10 йил каби қисқа муддат ичида ташқи ва ички қазлари бўлмаган бир давлат ҳолига юксалажакдир.
Нега буларнинг барчасини ёзаётирман? Ғаспирали Исмоил Бей, бутун турк дунёсининг “Тилда бирлик, фикрда бирлик, ишда бирлик” дастурини ўртага қўймаганмиди?
Мен бу ерда тилда бирлик ва фикрда бирлик даъвомизни қўлга ола-ётирман. Маданият масалаларимиз борасидатузуккина ҳажмли бир китоб ёзиш керак. Бизнинг Турк Жумҳуриятларига чиқаражагимиз моллар шунчаки тухумдан иборат эмас. БизОнатўлида минг йиллик давлатмиз. Бизнинг Марказ Банкасида 138 тонна олтинимиз бор. У ёқда Ўзбекистон 2.000 олтин заҳираси устида. Бошқа Турк Жумҳуриятларининг ҳам олтин заҳиралари эътиборгпа олинса, 2.500 тонналик олтин, жавҳпарига эга бўлишимиз аниқ бўлади. Туркия, 2.500 тонналик бир олтин муомаласидан бир йилда 25 миллиард доллар нечун қозонилмасин?
Бизнинг йиллик пахта ишлабчиқаришимиз 900.000 тоннадир.Юрт ташқарисидан қилган импорти билан бу миқдор 1,5 миллион тонна бўлар.
Биз тўқимачилик дастгоҳу ускуналаримиз билан дунёнинг олд қаиорларидамиз. Мен ўз кўзларим билан кўрдим:Оврупонинг турли бошкентларида витриналар бизнинг газмолларимиз, кўйлакларимиз, галстукларимиз билан безанган.Расий қайдларга кўра биз бир йилда тўқимачилик мсаҳсулотларидан ўн миллиард доллар қозоняпмиз.
Бунтандан ташқар яна жомадон тижоратидан юртимсизга кирган маблағ бор. Мутахас исларнинг билдиришича,жомадон тижоратидан қозончимиз ҳам 10 миллиард доллардир.Энди Туркия 1,5 миллион тонна пахтадан ишланган моллардан ва уларнинг экспортидан бир йилда 20 миллиард доллар қозоняпган бўлса, 10 миллион тоннапахта олди-сотди-сидан, нима учун 27 миллиард доллар қозонмасин?
Туркия-Туркистон орасида сиёсий, иқтисодий ва маданий ришталар қурилишига буюк давлатлар қарши чиқадилар. У давлатларнинг Туркияга оид ёзаётган қаламлари ҳам, овозлари ҳам бир хил тароналарни такрорлаб
турипти.
Аммо Туркия, барча қийинчиликларга қарамай, Яҳё Камол ифодаси билан айтганда “маҳзун чегараларимиз ташқарисида қолган” қондошла-римизнинг Жумҳурияит лари билан тилда, фикрда, ишда бирликлар қурмоқ мажбуриятидадир. Бошқа чиқиш йўлимиз йўқ.
Куни кечагача баъзи қаламлар, бундай яқинлашишни можаро сифатида кўриб келди ва шундай кўрсатмоқдалар.
Бугун замонавий ва мураффаҳ (тинч-барқарор) Туркияни кўз қора-
чўғидай сақлай олиш керак. Шундай пайтда Туркистонга орқа ўғирмоқ ғафлатдан бошқа нарса эмас.
Туркия-Туркистон-Озарбайжон орасида сиёсий, иқтисодий ва маданий ришталарни қурмоқни истамаганлар Отатуркнинг ифодаси билан айтганда Ғафлат, Далолат ва ҳатто Хиёнат
