style="font-size:15px;"> Барча унинг жавобини кутарди.
─ Менингча, юлдузлар жуда кўп. Улар қаватма-қават. Бизга кўринмагани кўринганидан миллионлаб баробар мўл.
Шу пайт иккита машина кетма-кет тўхтади. Бири ГАЗ-24, иккинчиси Виллис. Ундан тушган раис олдинги машина томон югурди.
ГАЗ-24дан Миндибаев кўринди.
Қалдирғоч шошганча сочларини йиғиб, рўмолини танғиб олгунча, Ўроз ака шийпонга келиб улгурди.
─ Салом! Ҳорманглар энди!
─ Бор бўлинг! Раҳмат, келганингиз учун, – деди халойиқ.
─ Терим яхшими? Чарчамаяпсизларми?
─ Яхши. Чарчаш йўқ.
Миндибаев атрофга аланглаб, кўзи қуруқ дастурхонга тушиб, ҳайрон сўради:
─ Чой ичяпсизларми? Овқат-повқат йўқми?
Ўроз ака шундай деб раисга ўгирилди.
─ Бугун қозон осишга улгурмадик. Ошпазимиз бошқа участкада.
Раис каттага тик қараганча, кўзини лўқ қилиб, ёлғонларди.
─ Шу гап ростми? Бошқа кунлар овқат беришяптими?
─ Ҳа, беряпмиз.
Миндибаев раисга норози қаради.
─ Мен теримчилардан сўраяпман.
Улар эса индамасди. Бир дақиқа, икки дақиқа ўтди, ҳеч ким индамасди.
Қалдирғоч ичдан тошиб, ростини айтиб юборди:
─ Мен аниқладим. Терим бошланганига ўн икки кун бўлибди, ҳали бир марта ҳам бу шийпонда қозон осилмаган.
У яна: одамларнинг шашти паст, демоқчи эди, лекин тилини тишлади. Аммо шу гапнинг ўзи етарли бўлди.
Миндибаев раисга ўшқирди:
─ Одамлар тўқ бўлмаса, терим суст бўлади. Терим суръати пастми, режани қандай бажариш мумкин. Режа билан ўйнашма, нақд партбилетинг кетади.
─ Эртагаёқ бор қиламиз. Катта қозон тўла шўрва қайнаб туради.
─ Шундай бўлсин.
У кўпчиликка қараб: «яна нима истаклар бор», деб сўради.
─ Ҳаммаси жойида, иссиқ овқат бўлса етарли. Сизга катта раҳмат, ─ деб у билан хайрлашиб, пахта майдони томон йўл олишди.
Улар кетишгач, Миндибаев раисга муштини кўрсатди: халқни кўнглини олишни ҳалиям ўрганмадинг-ўрганмадинг. Мана Қалдирғоч Бориевнадан ўрнак ол. Оддий кийиниб, теримчига айланибди қўйибди. Раҳбар деган оддий бўлиши лозим. Сен мендан кўрасан. Отангни танимасам, билардима нима қилишни. Эртагаёқ ҳаммасини тўғрила.
─ Хўп бўлади.
Миндибаев раисни қўйиб, Қалдирғочга яқин келди:
─ Маладесь, отангни қизисан-да!
Аммо, Қалдирғочни омма ичига қўшилиб кетдим, биринчидан яхши баҳо олдим деб суюнгани узоққа бормади.
Фирқа қўмитасида уни кўриб қолган, туманнинг иккинчи котиби ─ Вафоев: қани кабинетимга кирингчи, деб хонасига бошлади. Қалдирғоч ҳайрон унга эргашди. Вафоев унинг стулга ўтириб олишини ҳам кутмай, танбеҳ беришга ўтди.
─ Бу нима юриш? Хўжаликларда қайси тусда халққа кўриняпсиз?! Сиз қайси жойда ишлаётганингиз
