daha sonra kendim milletvekilliğini bıraktıktan sonra zorluğunu anladım. Çünkü partililerin bakışı değişiyor. Genel başkan talimat veriyor, MKYK’ya girerken bazı üyeler “Şener artık istifa etmeli.” diye demeç verdi en sonunda. O MKYK’ya katılmayacaktım, odamdan (Üniversitedeki odam.) izliyorum, 2-3 kişi “Şener istifa etsin.” diye konuşma yaptılar. “Allah Allah!” dedim, “Bu nereden çıkıyor?” derken, yukarıdan talimat alma durumları olduğunu düşündüm. Rastgele bir MKYK üyesi başka birine “İstifa etsin.” demez. O toplantıya katılmayacaktım “Ama madem bırakmamı istiyorlar, gideyim istifa edeyim de rahat edeyim.” dedim. O toplantıya gittim. Hiç kimse partisinden öyle istifa etmemiştir. Partinin MKYK toplantısında istifa dilekçemi verdim, veda konuşmasını yaptım. Başbakan beni salonun dış kapısına kadar yolcu etti, oradan da genel sekretere talimat verdi, binanın dış kapısına kadar yolcu etmesini istedi. Bazen o zorunluluklar oluyormuş, Muhsin Bey kendi ayrıldığını söylediğinde kavramış gibi olsam da tam anlayamamıştım.
28 Şubat sürecinde dik duruş sergileyen bir Yazıcıoğlu var. 2009’da öldü-öldürüldü. Hâlâ aydınlatılamadı. Geride kalan 12 yıl düşünüldüğünde “Muhsin Yazıcıoğlu olsa bunlar olmazdı, yaşanmazdı.” denilen şeyler var. Size göre öldürüldü mü?
Siyasette keskin ve tavizsiz görüntüsü olanlar, eğilme özelliği olmayan siyasetçiler bu ülkede her zaman bilinmeyen bazı yerlerin tehdidi altındadır. Görünmeyen tehdidin altındadır. Ben vefatıyla ilgili gelişmeleri izlediğimde, bunun bir kaza olma ihtimalini zayıf görüyorum. Neden? Oradaki gazetecinin (İsmail Güneş) telefonunun çalıştığı belli. Kazadan sonra arıyor. Hepsinin telefonu var. Birinin telefonunun açık olduğu kesin ortada, arama yapmış çünkü. Durumunu anlatmış. Bildiğim kadarıyla helikopterlerde, uçakta olduğu gibi telefon kapatma yok. Böyle bir gerekliliğin olmadığı hava aracında, öyle anlaşılıyor ki hepsinin telefonu çalışıyor. Telefondan sinyal almanın, yer tespitinin mümkün olduğunu düşünüyorum. Yer tespiti yapılmadığına göre, niye yapılmadığını da sormak gerekiyor. Üstelik o bölgeye aramaya giden vatandaşların yolu çevriliyor, resmî aramalar başka yerlerde yapılıyor. Bunları birlikte düşündüğümüzde, vefatı ile ilgili hâlâ soru işaretlerinin var olduğu düşüncesindeyim. Ama bunun arkasındaki neden nedir, bunu birileri planladı ise niye yapmıştır, bu konuda hiçbir kanaatim yoktur. Özel anlamda bir duyumum da yoktur.
BİLAL HABEŞİ ÖZKAYNAR KİMDİR?
Yazıcıoğlu’nun 2007-2009 yılları arasında TBMM’deki özel kalem müdürü. BBP kurulduğu günden beri yanında oldu. Meclis danışmanlığını yaptı. Kritik görüşmelerinin bazılarına şahitlik etti.
MECLİS DANIŞMANI BİLAL HABEŞİ ÖZKAYNAR:
Aslen Sivaslıyım. Rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu’nun son kez seçildiği 2007’den itibaren Meclis danışmanlığını yaptım. Ondan öncesinde rahmetli Başkan ile 1992’de Milliyetçi Çalışma Partisinden (MÇP) ayrıldığında birlikte hareket ettik. Partinin kurulma aşamasında çok uğraştık, il il gezdik. Rahmetli Başkan vefat edene kadar 1992’den itibaren her şartta, her ortamda yanındaydım. Son dönemde de genel başkan danışmanıydım. 2007 seçimlerinde yine Sivas’ta beraberdik. Her seçimde yanındaydım. 1995’te de Orhan Kavuncu’nun (Adana Milletvekili) danışmanlığını yaptım. Bu sebeple Başkan ile çok anım oldu. Çok paylaşımlarımız oldu. Arabada diz dize gidip geldiğimiz zamanlarımız oldu.
Yazıcıoğlu’na Türkiye’nin her yerinden, kurumlardan bilgi/belge gelirdi. Sizin şahit olduğunuz bu tür bir olay var mı?
En ilginçlerinden bir tanesini paylaşmak istiyorum. Bir gün rahmetli Başkan’a birileri bir çuval kaset, CD, görüntü getirdi. Birileri işte, bu kayıtları yapanlar ya da ele geçirenler. Bu kayıtların, görüntülerin başka ellere geçebilme endişesiyle, yanlış ellere geçebilme endişesiyle başkana teslim etmek istediler. “Bunlar çok tehlikeli görüntüler. Bir şekilde kaydedildi, bir şekilde ele geçirildi. Bunun içinde sanatçılar var, siyasetçiler var, iş adamları var, devlet adamları var, askerler var. İşte insanların zaaflarından, zafiyetlerinden faydalanılarak kimi oyunla, tezgâhla kimi de takiple elde edilen görüntüler. Bu görüntülerin her biri Türkiye’nin gündemini değiştirip sallayacak nitelikte. Bunları emanet edecek kimseyi bulamıyoruz. Bizde de kalamayacak. En güvenli olarak sizi biliyoruz. Size teslim etmek istiyoruz.” dediler. Başkan da “Ben kimsenin uçkurunun bekçisi, kayıtçısı değilim. Gidin ne yapıyorsanız yapın! Beni bunlara bulaştırmayın.” dedi. Onlar da “Başkan’ım bunlar çok kritik. Çok insanı zora, sıkıntıya sokacak. Türkiye’de gündemi değiştirecek, yerle bir edecek belgeler, görüntüler.” dediler.
Ne oldu, almadı mı bu dosyaları?
Bu konuşmaya ben şahidim. Sonra Genel Başkan’ı ikna ettiler. Genel Başkan’ın zaafını biliyorsunuz. Duyarlı, “devlet” dediğiniz zaman, “millet” dediğiniz zaman Genel Başkan bütün direncini indirir. Bütün kurallarını değiştirir. Onun için kendi siyasi ikbalinden, geleceğinden vazgeçerdi. Kazanacağı yerde bile bırakırdı.
Başkan öyle deyince duyarlılığından dolayı aldık. Ama sonrasını, akıbetini bilmiyorum. Başkan onları kime emanet etti? Emanet edeceği kimse de yoktu onu biliyorum. Bir gün partiden çıktık, Yılma Durak ile beraber Kurtuluş’taki camide cuma namazını kıldık. Yılma Durak da oradaydı. “Şuradan Kızılay Başkanı’nın yanına bir ziyarete gidelim.” dedi. Yılma Durak’ın ablası ölmüştü, onun için söyledi. Kızılay binası da partiye yakın. Oradan çıktık, Kızılay binasına gittik. Kızılay Başkanı, Yılma Durak, ben, bir Kızılay Yönetim Kurulu üyesi partili bir arkadaş vardı. Orada Başkan’ım aynısını söyledi: “Bana öyle CD’ler, öyle görüntüler teslim edildi ki Türkiye’de yer yerinden oynar. Ama maalesef bu görüntüler bizim devlet adamlarımızın. Devlete zarar geleceği için bunlar kalacak. Bunların çıkmaması lazım. Bunlar da bana teslim edildi.” dedi.
Bu görüntüler 2010’lu yıllarda çıkan kasetler mi? Başka var mıydı?
Muhtemelen bazıları vardı ki ara ara bunlar çıktı. Deniz Baykal çıktı. MHP’ye yapılan operasyon. Bunlar ara ara çıktı, çıkıyor da. Belki bazılarınınki başka ellerde ki çok rahat baskı yapıyorlar. Bunlar üzerinden dizayn ediyorlar.
Mecliste soru önergelerini verdim, konuşma metinlerini yazdım. Kosova üzerine yoğunlaştı. Dostluk Grubu başkanı olmuştu. Hatta Kosova bağımsızlığını ilan etmeden 1-2 gün önce telefon ettiler. “Biz bağımsızlığımızı ilan ediyoruz.” dediler ve onun üzerine ben gündem dışı söz almıştım. Başkan, Kosova’nın bağımsızlığı ile ilgili gündem dışı konuştu. Rahmetli Başkan’ın bir lafı vardı: “Evlad-ı diyar”. O topraklarla bağlantıları vardı. Oralara çok değer veriyordu, önem veriyordu. Biliyorsunuz Çeçenler ne zaman paraya sıkışsa koşup geliyorlardı. Parasal olarak yardım istiyorlardı. Çünkü onların paraya ihtiyacı vardı,
