Мария (Қазақ). Jorge Isaacs
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Мария (Қазақ) - Jorge Isaacs страница 16
«Сіздер бүгін өте сөйлесіп жатырсыздар.
«Иә?» және сіздер өте қуаныштысыздар. Айнаға қарап, өте жақсы көрінбесеңіз айтыңыз.
« «Қандай сапар! Әпкесіме қоңырау шалған Мэридің дауысын естіп, қуып жеттім.
– Расында да. Амайме анчоусының шыңдарынан өтіп, тамашалау қаншалықты жақсы болар еді… ұлы және жалғыз ландшафт, немесе жаралы ірі қара мал сияқты таудан өтіп, масаларды қорқытып, мамыр айына дейін нуклеустерге нюанс толтырмай- ақ… нашар нәрсе! бұл мүмкін емес.
– Мэри сені шақырады, – деп үздім.
«Мен оның не үшін екенін білемін.
«Не үшін?»
«Сізге жасамау керек нәрсені жасауға көмектесу үшін.
«Қайсысы екенін біле аласың ба?»
«Мәселе жоқ: ол мені барып, оларды ауыстыруға қызмет ететін гүлдерді таңдап алуды күтеді», – деп, үстелімдегі вазадағыларға назар аударады; Ал егер мен ол болсам, онда тағы біреуін қоймас едім.
«Білген болсаң…
– Ал білген болсаң…
Мені өз бөлмесінен шақырған әкем бұл әңгімені үзіп тастады, ол жалғасын тапты, анаммен соңғы сұхбатымнан бері мен оны жүзеге асыруды ұсындым.
Әкемнің бөлмесіне кіріп, терезедегі әдемі қалталы сағаттың машинасын қарап шығып, былай деді:
«Бұл таңғаларлық жайт; Ол отыз фунт стерлингке тең екені сөзсіз. Бірден маған бет бұра отырып, ол:
«Бұл менің Лондоннан тапсырыс берген сағатым; Қарап көріңізші.
– Сіз қолданғаннан әлдеқайда жақсы, – деп байқадым, оны зерттедім.
«Бірақ мен қолданып жүргенім өте дәл, ал сенің қолың өте кішкентай: оны қыздардың біріне беріп, осыны өзіңе алуың керек.
Маған алғыс айтуға уақыт қалдырмай, ол:
«Эмигдионың үйіне барасың ба?» Мен әкесіне компанияда бордақылау үшін бізге гвинея жайылымын дайындай алатынымды айттым; бірақ оның малдары дайын болуы керек, дәлірек айтсақ, бастаушының он бесіншісі.
Тапаншамды алу үшін бірден бөлмеме қайта оралдым. Мэри, бақтан және тереземнің етегінен Эммаға черногория, марджорам және карниз сөйлемін тапсырды; бірақ оның көлемі мен балғындығы үшін бұлардың ең әдемісі еріндерінде болған.
– Қайырлы таң, Мария, – деп, гүлді алуға асықпайды.
Ол лезде пәле-жаладан құтылып, салютпен өзара түсіністік танытып, карниз аузынан түсіп қалды. Ол маған гүлдер тапсырды, біразын аяғыма тастады, оны таңдап алып, ұрттары қайтадан қызғылт түскенде маған жету шегінде қойды.
–Қалайсың ба, – деп соңғыларын алған кезде, «осының бәрін еріндеріңізде болған карнизге айырбастау керек пе?» – дедім.
– Мен оған далаға шықтым, – деп жауап беріп, оны іздеу үшін басын түсірді.
«Осылайша, мен сіздерге осының бәрін