koleksiyonun için değerli olmasına sevindim,” diye karşılık verdi Primadonna biraz kibirle. “Bir Bernasconi onda başka kıymet görmüyor. Stephano masayı odana getirir.”
Bu sözlerin ardından başını sallayarak veda etti amcasına. Fakat ihtiyar adam ödülünü hemen almayı tercih ediyordu. Bu yüzden tıpkı çocuğunu taşıyan bir anne gibi masayı kollarına alıp gitti.
Giriş salonunda tedirginlikten dudaklarını ısırarak beklemekte olan Maestro Caraffa unutulmuştu. Bu, genç bir bestekârdı. Napoli’nin en iyi ailelerinden birinin evladıydı. Papa XIII. Gregory döneminde Vatikan kütüphanesinin müdürü olan büyük Kardinal Anton Caraffa ataları arasında yer alıyordu. Hassas ve ince bir tabiata sahip bu yakışıklı ve yetenekli genç, kendini tamamen müziğe adamış olup yakın zamanda Napoli sahnesi için Thisiphone adlı bir opera yazmıştı. Bernasconi bu operanın primadonnası olacaktı ve temel bölümler bilhassa onun ses, vücut ve tavır özelliklerine göre yazılmıştı. Dolayısıyla, eserin başarısı veya başarısızlığı Bernasconi’ye bağlıydı. Fakat ne yazık ki Caraffa, bu otoriter şarkıcının teveccühünü kazanmayı başaramamıştı. Signora operayı prova etmeye razı gelmiyordu. Bahaneler öne sürerek provayı erteliyordu. Sonunda genç besteci biricik bestesi için endişelenmekten neredeyse deliye dönmüştü. Şimdiyse Kral’ın doğum günü kutlamalarına üç gün kalmıştı. Oysa operanın saray ve halk huzurunda o gün sergileneceği duyurulmuştu. Gecikmenin nedeni olarak Primadonna’nın ses kısıklığı gösteriliyordu. İşte Caraffa büyük şarkıcıya son bir kez ricada bulunmak için gelmişti.
Genç adam giriş salonunda bir saat beklemişti ki Signora nihayet onu kabul etmeye tenezzül etti.
Genç İtalyan içeri girdi. Benzi soluktu, bir deri bir kemik kalmıştı ve yüzünde bezgin bir çaresizlik vardı. Bu ifade son birkaç haftadır onu öylesine değiştirmişti ki arkadaşları sokakta gördüklerinde genç adamı zor tanıyordu.
Signora Bernasconi kaygısız ve durgun bir halde kanepede uzanmaya devam ediyordu. Yuvarlak omuzlarını ve göğsünün kabarıklığını ortaya çıkaran dantelleri düzeltip dağılmış siyah gür saçlarını toplamaya ya da misafirini bu kadar uzun beklettiği için özür dilemeye zahmet etmedi.
“Maestro Caraffa,” diye başladı sesini biraz pürüzlendirerek, “Sesim ne kadar kısık görüyorsunuz. Yine de biraz daha iyiyim.”
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
