етилаётган жараённи бошлаш эди. Жуда қулай фурсат етишган, барча тайёргарлик ишлари тугалланиб Шомастбийнинг ишорасини кутишар, меҳмонлар бирин-кетин кириб келишмоқда. Чодакдан келган меҳмонлар ўн-ўн беш нафардан хонадонларнинг алоҳида безатилган хоналарига таклиф қилинмоқда.
Бугунги тантана ҳар доимгиларидан фарқ қилиб, нимагадир шароб ичишга рухсат берилган. Бундай ғайриоддий жараён албатта ўз таъсирини кўрсатиб, бениҳоя жўшқин тус олган. Даставвал карнай-сурнайга жўр бўлиб дўмбиралар чалина бошлади. Теварак-атрофдан келаётган одамлар оқимидан хонадонлар тўлиб тошиб кетган, лекин чодаклик меҳмонлар тушган хонадонларга бегоналарни киритишмас эди. Вақт ярим кечадан ўтаётган бўлса ҳам базм тинмасдан авж оларди. Қаттиқ қарсиллаган товушдан ҳамма чўчиб кетди. Бу белгилаб қўйилган ишни бошлаш учун берилган шартли ишора эди. Қисқагина сукунатдан кейин карнайлар ғат-ғат қила бошлади. Хунрезлик бошланган эди. Меҳмонлар жойлашган хонадонларга қуролланган йигитлар ёпирилиб кириб, огоҳлантирмай барча меҳмонларни чопиб ташлайвердилар. Гап нимада эканлигини билишга ҳам улгурмаган бечораларнинг бошлари таналаридан жудо бўларди. Ҳеч қанча фурсат ўтмай барча Чодакдан келган кишилар мурдага айланишди.
– Бий ота, барча иш битди. Нима бўйруқ берасиз?
– Битта-яримта одам қочиб кетолмадими?
– Мана бу малъун қочиб кетмоқчи экан, йўл ёқасидан ушлаб олдик.
– Уни ҳам ўлдиринглар.
– Шошилманглар, – деди номаълум киши. – Ўлдиришга улгурасизлар, лекин мени сизларга жуда кўп фойдам тегиши мумкин.
– Хўш нима демоқчисан?
– Меҳмон сифатида кириб келган кишиларни бундай шафқатсизлик билан ўлдиришларингнинг сабаби нима?
– Бу сенинг ишинг эмас.
– Иккимиз ҳам Оллоҳнинг бандаларимиз.
– Шундай қилмасликнинг иложи йўқ эди.
– Мақсадларинг нима?
– Бухоро Амирлигининг зулмидан мутлақо қутулиш.
– Амирликнинг зулми учун нега бизлардан ўч олдиларинг?
– Чунки сизлар унинг зулмини жорий қилиш ижрочилари эдинглар.
– Амирнинг ҳамма ерда ишончли одамлари борлигини биласизларми?
– Биламиз, барчасини қириб ташлаймиз.
– Барчасини билмайсизлар, билолмайсизлар ҳам.
– Хўш нима демоқчисан?
– Амирнинг айғоқчилари ҳатто сизларнинг ичингизда ҳам бор.
– Исбот қила оласанми?
– Албатта.
– Уни қўл-оёғини бўшатиб олдимга олиб киринглар, – деди Шомастбий махсус хонага ишора қилиб.
– Сизларга фойдам тегади дедингми? Исминг айт.
– Дедим. Исмим Авазхўжа.
– Нима учун бизга ёрдам қилмоқчисан?
– Мен жуда кўп нарсадан бохабарман. Ўзимни ва бола-чақаларимнинг ҳаётини сақлаб қолишга ваъда берсаларинг жуда кўп фойдали сирлардан воқиф қиламан.
– Барча нарсалардан воқиф бўлсанг, нега ҳаётингни хавф-хатарга қўйиб бу ерларга келдинг?
– Барчамиз
